آغاز دوران جدید مد در اروپا

فاطمه قاسم آبادی/

دهه 40 شروع جرقه های مد در اروپا بود. بیشتر مزون های لباس زنانه در پاریس طی جنگ جهانی دوم تأسیس شده اند. طبق برنامه های آموزش مجدد که توسط فرانسوی ها صورت گرفت، طراحی لباس تا نیوریوک گسترش یافت. برعکس افراد سبک گرا،که به فرم های کلاسیک علاقمند بودند، آزادی خواهان در سبک های لباس زنان بیشتر به دنبال قصد های سیاسی خود بودند. در آلمان نیز کمی از سبک های فرانسوی تبعیت شد.

دوران سخت جنگ

طی دوران سخت جنگ جهانی، تعداد لباس ها و طراحی آنها کاهش یافت و لباس های شب ساده تر شدند و از پارچه هایی دوخته شدند که در همه جای دنیا یافت می شدند. از سال 1940 به بعد، اجازه دوخت لباس با بیش از چهار متر پارچه برای پیراهن داده نمی شد و بلوزها تنها با یک متر پارچه دوخته می شدند.

در دهه 1940 شهر پاریس به آمریکایی ها اجازه داد تا از طراحان منحصر به فردش استفاده نمایند. طی جنگ جهانی دوم لباس های شب به سادگی دوخته می شد و شبیه لباس کار مردان بود. در سال 1944 لباس های سبک ورزشی کم کم رواج یافتند.

طراحی لباس زنانه با مارک کریستین دیور در فوریه 1947 آغاز شد. این کلکسیون لباس متشکل از لباس هایی با سینه های کوچک، نیم تنه های زیبا و دامن کامل بود که تمامی بدن را می پوشاند. پس از جنگ جهانی دوم مجدداً استفاده فراوان از پارچه برای دوخت لباس رواج یافت.

دهه ی 50 دوران رونق دوباره مد

دهه 1950 دهه ای برای بهبود وضعیت جامعه از نظر اقتصادی بود. مد در این سال ها بسیار پیشرفته تر از دهه های 1920 و 1930 مطرح بود. زنان در این دوران حق کار، شرکت در انتخابات و رانندگی داشتند و آنها بر خلاف دوران جنگ، باید از لباس هایی زیبا که با پارچه هایی گران دوخته شده بود، استفاده می کردند. با بازگشت مد به وضع سال های پیشین، تعدادی از طراحی های قدیمی مد نیز مورد استفاده قرار گرفتند که این مدها در رسانه ها نیز انعکاس چشمگیری داشتند.

دهه 60، دهه ی شکوه مد در ایتالیا

از دهه ی 1960، ایتالیا مرکز مد در جهان بود. به هر حال میان سال های 1960 تا 1969 انقلابی بنیادین در مد صورت گرفت. از دهه 1960 به بعد، تمایلات پیروی از مد یک جانبه نبود بلکه مد دارای انتخاب های متعددی بود. افراد جوان، دارای قدرت و فرهنگ بالا، اکنون از پوشش منحصر به فرد خود و با انتخاب خود استفاده می کردند.

در این دوره مد لباس جوانان کاملاً مجزا از افراد مسن بود. در گذشته، عدم پیروی از مد بدان معنا بود که فرد پیر شده است، اما در دهه ی 1960 عدم پیروی از مد در واقع به معنی آزادی فردی بود.

تغییر در لباس زنان و مردان

زنان در دهه 1960 شروع به پوشیدن لباس هایی به سبک دخترانه و بچگانه کردند، آنها دامن هایی کوتاه می پوشیدند که در واقع شبیه به لباس های دهه 1920 بود. در آغاز این دهه دامن ها تا روی قوزک پا بودند اما کم کم کوتاه تر و کوتاه تر شدند تا در سال 1965 به بالای زانو رسیدند.

در این دهه در پوشش مردان تغییر چندانی ایجاد نشد. مهمترین تغییر در پوشش مردان در دهه 1960 وزن پارچه هایی بود که در دوخت لباس مورد استفاده قرار می گرفت. استفاده از پارچه و شیوه تولید یک دست لباس کاملاً متفاوت با دوران قبلی بود. لباس ها به شیوه ای دوخته شدند که وضعیت ظاهری بدن به صورت کاملاً طبیعی نمایان می شد. رواج شلوارهای جین در این دهه باعث شد که مدل لباس مردان دچار تغییرات کلی شود. مردان جوان از پیراهن های منحصر به خود با رنگ های شاد و تی شرت های جوان پسندانه استفاده می کردند. در این دوره مردان چندان از کراوات استفاده نمی کردند.

/انتهای متن/