در فضای مجازی باید فعالیت کنیم، ولی فعالیت ما در این فضا نباید مصداق این شعر باشد که: «شُد غُلامی که آبِ جوی آرَد/ جویِ آب آمد و غُلام بِبُرْد»!
دشمن در فضای مجازی یک طراحی بزرگ برای ایجاد استحاله فرهنگی انجام داده است. اگر با «انگیزۀ درگیری با دشمن»، وارد فضای مجازی نشوید، حذف یا مستحیل می‌شوید.
اگر نمی‌خواهید بروید با پرچمداران آنها و با طرحشان درگیر بشوید، حتماً شما را حذف می‌کنند. طرح شما باید طرح درگیری باشد و به‌اندازه هم وارد شوید.
استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری:
«در فضای مجازی باید فعالیت کنیم ولی فعالیت ما در فضای مجازی نباید مصداق این شعر باشد که: «رفت غلامی که آبِ جوی آرد/ جویِ آب آمد و غلام بِبُرْد»!
واقعاً یک طراحی بزرگی کرده‌اند برای استحاله فرهنگی مخاطبان خودشان. اگر با انگیزۀ درگیری با دشمن وارد فضای مجازی نشوید حذف می‌شوید. یعنی اگر نمی‌خواهید بروید که با پرچمداران آنها و با طرحشان درگیر بشوید، حتماً شما را حذف می‌کنند. باید طرح شما طرح درگیری باشد و به اندازه هم بروید. خدا رحمت استاد ما سید منیرالدین حسینی را. یکی از شاگردانشان نقل می‌کردند که: در اول انقلاب، یکی از مجلات زنان را، که تصاویر مبتذلی هم داشت، به ما داده بودند که ارزیابی کنیم و گزارش تهیه کنیم. ایشان به شاگردان سفارش کرده بودند: “این‌گونه نگاه کنید که این‌جور مجلات پر از مار و عقربِ جهنمی است. مراقب باشید که شما را نیش نزنند! تصویری را یک‌بار که دیدید، روی آن را با کاغذی بپوشانید و چسب بزنید (تا دوباره آن تصویر را نبینید) و نکاتتان را روی آن کاغذ بنویسید و هیچ‌وقت بدون وضو وارد این کار نشوید و…”.
انسان باید دائم توجه داشته باشد و با یک برنامه‌ای، به فضای مجازی ورود و خروج کند. فقط بحث ابتذال‌ها نیست، بعضی اخبارش که از سمت دشمن ارسال می‌شود، خطرناک‌تر از ابتذال است.، مجموعه فضایی که برای ذهن آدم ایجاد می‌کنند و درکی که از شرایط ایجاد می‌کنند درکی است که بیم و امید افراد را به هم می‌ریزد. الآن شما خیال می‌کنید چرا بعضی از حزب‌اللهی‌های ما شرمندگی از انقلاب دارند؟ به خاطر اینکه جنگ روانی دشمن با همین رسانه اتفاق می‌افتد و نقطه‌قوت‌های ما را به تبدیل به نقطه‌ضعف کرده و نقطه‌ضعف‌های خودشان را تبدل به نقطه قوت کرده‌اند.
آنها تدریجاً یک مجموعه اطلاعاتی به مخاطبان می‌دهند که تحلیل آنها و افق آنها را عوض می‌کند. این خیلی خطرناک‌تر از ابتذال است، ما در مقابل یک چنین چیزی هستیم. در چنین فضایی باید دائم توکل و توسل داشته باشیم و توجه داشته باشیم و آنجایی که به بن‌بست می‌خوریم برگردیم و نظام فکری خودمان و اطلاعات خودمان را تقویت کنیم. نه اینکه پنج سال در این فضا باشیم و بعد آرام‌آرام خدای‌ناکرده انحراف فرهنگی و فکری و اعتقادی پیدا کنیم و سرباز آن طرف بشویم! برای دفع این خطر، مراقبه و دقت لازم است. این خیلی نکتۀ مهمی است».
