دختران ایرانی به مسابقه دختر بهار “نه” گفتند

مسابقه دختر بهار قدم اول مجله زن روز بود برای این که عنصر حیا و پوشیدگی را که یک ارزش بود برای دختران ایرانی بتدریج تبدیل به عریانی و بی پروایی کند و بلکه اینها را ملاک شایستگی و امتیاز برای پیشرفت دختر ایرانی وانمود سازد! اقدامی که مورد استقبال دختران ایرنی واقع نشد.

0

گفتیم که مجله زن روز که در سال 1343 منتشر شد از ابتدا مسابقه ای را با عنوان “دختر بهار” براه انداخت که با استقبال بسیار کمی از سوی دختران ایرانی مواجه شد.

روال کار در مجله زن روز این طور بود که درهر شماره از مجله چندین صفحه به تبلیغ و توضیح در مورد جوایز مسابقه دختر بهار اختصاص داده می شد و هفت هشت دختر داوطلب شرکت در مسابقه هم با عکس و رزومه معرفی می شدند. به هر حال مشخص بود که دختران معرفی شده از اقشاری خاص بودند و توده مردم اقبالی به این مسابقه نشان نداده اند .

در نهایت  245 دختر بعنوان شرکت کننده این مسابقه در مجله زن روز معرفی شدند و از این میان  20 نفر به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کردند.

داوران مسابقه از بین  این 20 داوطلب چهار نفر، بعد دو نفر و در نهایت یک نفر را بعنوان دختر بهار انتخاب کردند.

 

هم مدرن هم مذهبی !

دختر برگزیده بهار سال 44 که انتخاب و معرفی شد، از نظرظاهری دختری معمولی بود و زیبایی خاصی نداشت. وقتی عکس این دختر روی جلد مجله زن روز با بیکینی و آرایش فراوان  به همراه نظراتش در مورد سبک زندگی  منتشر شد،‌ اعتراضات بسیاری را برانگیخت و باعث شد که نامه های زیادی به مجله زن روز فرستاده شود تا جایی که نهایتا دختربرنده مسابقه و سردبیر مجله ناچار شدند در مورد این انتخاب توضیحاتی به مردم بدهند.

دختر انتخابی در مورد خودش و دیدگاهش نسبت به زندگی به طور خلاصه گفته بود که آرزو دارد روزی نخست وزیر ایران بشود و مردان ایرانی را خودخواه و در عین حال در برابر زنان ضعیف النفس معرفی کرده بود! جالب آنکه در عین حال  در مورد اعتقادات مذهبی اش گفته بود که هم قرآن می خواند و هم فرائض دینی اش را انجام می دهد و از نظر او دین و تجدد منافاتی با شیک پوشی و بروز بودن ندارد و  اصولا دین و ایمان ربطی به ظواهر انسان ندارد و خداشناسی مختص به جمع خاصی نیست که توی چادر چاقچور رفته اند و در چهار دیواری خانه حبس هستند!

این اظهارات دختر بهار را می توان قدم مهم مجله زن روز در جهت پیاده کردن یک هدف مهم فرهنگی در ایران دانست؛ این که دختران و زنان ایرانی می توانند مدرن بودن را با دیندار بودن  جمع کنند. در واقع قرار بود به این ترتیب جامعه سنتی و دیندار ایرانی  برای پذیرفتن فرهنگ غربی ‌آماده شود و مجله زن روز دنبال آن بود که دختران و زنان را پیشاهنگان پذیرش این تغییرات کند و جاده صاف کن پذیرش تغییرات در کل جامعه.

براین اساس می توان گفت که مسابقه دختر بهار قدم اول مجله زن روز بود در این مسیر برای این که عنصر حیا و پوشیدگی را که یک ارزش بود برای دختران ایرانی بتدریج تبدیل به عریانی و بی پروایی کند و بلکه اینها را  ملاک شایستگی و امتیاز برای پیشرفت دختر ایرانی وانمود سازد!باز هم اعتراض

با توضیحات دختر بهار البته موجب  موج بزرگ تری از اعتراض در جامعه شد و او مجبور شد برای خواباندن این غائله در نامه ای خطاب به مردم به نوعی گفته ها و اعمالش را تعدیل کند!

در متن این نامه دختر بهار آورده بود :

” واالله من نه خوشگلم و نه افاده ای! و مطمئن باشید که برای عوام فریبی، نگفته ام که قرآن می خوانم؛ حاضرم پیش یک استاد ثابت کنم که بلدم قرآن بخوانم و از رویش معنی کنم .

در ضمن من دختری ساده هستم و تا قبل از انتخاب شدن به عنوان دختر بهار از لوازم آرایش استفاده نکرده بودم! این مطلب را تمام دوستان و آشنایانم تائید می کنند. در مورد اعتراضاتی که به ژستم در عکس گرفته شد هم باید بگویم که من تابع دستورات عکاس بوده ام!

به آن دسته ای از معترضین هم که عنوان کرده بودند میزان زیبایی چشمگیری  ندارم باید بگویم که هر چند خودم را زیبا نمی دانم ولی این مسابقه بین 245 نفر برگزار شد، خب دختران زیبا و فهمیده بسیاری در کشورمان هستند که در این مسابقه شرکت نکردند؛ این که دیگر تقصیر من نیست!

توصیه می کنم چون از قرار معلوم هر سال قرار است این مسابقه ادامه داشته باشد، معترضین در سال های آینده در این مسابقه شرکت کنند تا هم فرصت و شانس خود را بیازمایند و هم بفهمند که صحبت های من واقعیت دارد.”

 این نامه بروشنی نشان داد که در روند انتخاب دختر بهار یک سری ضوابط و رویه ها ازقبل تعیین شده که با اعتقادات و آداب و سبک زندگی ایرانی هم ناسازگار است اما هر شرکت کننده ای در روند مسابقه ناچار باید به این ضوابط و رویه ها گردن بگذارد!

بهرحال میزان استقبال اندک مخاطبان ایرانی باعث شد که مجله زن روز با ترفندهایی خاص به دنبال جلب مشتری های بیشتری برای این مسابقه باشد، نامه بالا و دعوت از همه معترضین یک نمونه از این ترفند بود. ضمن این که تاکید می شد که دختر شرکت کننده در این مسابقه لازم نیست  ظاهر خیلی چشمگیری داشته باشد،  همین که بروز باشد و روشنفکر، می تواند در این مسابقه شرکت کند و امیدوار باشد که برنده آن گردد.

بازار این مسابقه مخصوصا وقتی داغ تر شد که  مجله زن روز در شماره های بعد، به شرح و توصیف مفصل سفر دختر بهار انتخابی  به انگلستان پرداخت تا برای سال های بعد در باغ سبزی باشد در پیش چشم  دختران ایرانی که با  وسوسه ی بهره مندی از این مزایا، به این مسابقه روی خوش نشان دهند.

 

دختر بهار، دختر شایسته می شود!

مدتی  بعد از برگزاری دختر بهار مجله زن روز این خبر را با آب و تاب اعلام کرد که :

“مجله زن روز که همیشه در شناساندن زن ایرانی و عرضه کردن صفات عالی پیشقدم بوده است با صرف مبلغی بالغ بر 800،000  ریال امتیاز شرکت در مسابقه تین پرنسس بین الملل را بخود اختصاص داده است و قصد دارد در اردیبهشت سال آینده نماینده ایران را برای مسابقه جهانی دختر شایسته معرفی کند…”

در واقع  مجله زن روز با تبدیل مسابقه بهار به “مسابقه بین المللی دختر شایسته” امیدوار بود که وسوسه پیوستن به این حرکت در دل دختر جوان ایرانی شدت بیشتری یابد.

ادامه دارد…

/انتهای متن/

درج نظر