عطر لبخند خدا پیچید در دنیای من

عطر لبخند خدا پیچید در دنیای من

پنجمین خورشید تا گل کرد در شب های من

آیه ای نازل شد از سمت بلوغ آسمان

روشنی پاشید بر آیینه ی سیمای من

فصل وصل آمد، زمین پُر شد ز بوی ناب عشق

جلوه گر شد از مدینه، ماه من، مولای من

عصمتی روشن تبسّم کرد بر روی زمین

حضرت حق گفت: «او نوری ست با امضای من»

وارث بوی بهشت است و خِرَد میراث اوست

سیب شیرینی ست او از شاخه ی طوبای من

قاف غیرت، بحر حیرت، کهکشان حکمت ست

باقر نور است، بشنو از لبش آوای من

فصل لبخند گل پنجم، امام باقرست

پنجمین خورشید، زد لبخند بر دنیای من

تشنه ی یک جلوه از خورشید سیمای توأم

ای طلوع پنجمین! ای حجّت فردای من

[1] – رضا اسماعیلی در 24 مرداد ماه سال 1339 در محله هفت چنار تهران چشم به جهان گشود. به صورت ذوقی و خودجوش شاعری را از زمانی که در مقطع راهنمایی مشغول به تحصیل بود (13 – 14 سالگی) آغاز کرد و بیشتر در قالب های نیمایی و سپ ید شعر می سرود

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت در حوزه ادبیات را با انگیزه بیشتری دنبال کردم ارتباط او با حوزة هنری باعث شد تا در دهة اول انقلاب اسلامی روانشاد قیصر امین‌پور، از وی دعوت کند تا در جلسات نقد شعر حوزة هنری شرکت کنئ، شرکت در این جلسات و ادامه پیدا کردن ارتباط وی با این حوزه باعث شد تا با انگیزه بیشتر و به صورت جدی تر در حوزة شعر گام بردارد؛ حضور در جلسات نقد شعر حوزة هنری در دهه اول انقلاب و حشر و نشر با شاعران نسل اول انقلاب زمینه ای مساعد بود که شعر را از حاشیه به متن زندگی او وارد کرد. در کنار شعر، در طول سال های بعد از انقلاب به عنوان روزنامه ‌نگار، شاعر، منتقد و پژوهشگر ادبی با بیشتر نشریات همکاری کرد که این همکاری تا به امروز ادامه دارد.

بر آستان جانان مجموعه های شعر آیینی ملکوت کلمات، ناگهان دریا، کاش آهوی بیابان دو چشمت می شدم، آیینه و از جمله آثار رضا اسماعیلی است.

/انتهای متن/