روز جهانی زن از کجا آمد؟
روز جهانی زن از دل مسائل و مشکلات زنان، آن هم زنان طبقه محروم پدید آمد و البته که جریان سوسیالیسم به سبب صبغه کارگری آن، سعی کرد آن را در خدمت ایدئولوژی خود درآورد. بعدها هم نظام سرمایه داری و جریان های فمینیستی آن را مصادره کردند برای مطالبات زنان روشنفکری که بیشتر نظام سرمایه داری را نمایندگی می کردند؛ زنانی که به زحمت بتوان قبول کرد که مطالبات زنان محروم و دردمند دنیای کنونی را بدانند و منعکس کنند..
روز هشتم مارس به نام روز جهانی زن نام گذاری شده است. علت این نام گذاری چه بوده است؟
روز هشتم مارس به نام روز جهانی زن نام گذاری شده است. نامیدن این روز به نام روز زن به این خاطر بوده است که در چنین روزی یعنی روز 8 مارس 1875 زنان کارگر کارخانجات نساجی در شهر نیویورک برای بهبود شرایط کارشان و در اعتراض به پایین بودن سطح دستمزد شان، دست به تظاهرات زدند. در واقع در آن روزها جور پیشرفت کشورهای اروپایی و آمریکایی را زنانی میکشیدند که با دستمزدهای پایین مجبور به انجام کارهای سخت بودند.
پلیس آمریکا به حرکت اعتراض آمیز زنان کارگر به طور وحشیانه ای کرد و آن را سرکوب نمود. عدهای از زنان تظاهر کننده زخمی و دستگیر شدند. با اینکه تظاهرات آن روز زنان سرکوب شد ولی این مسئله باعث شد که زنان کارگر دیگر هم کمکم به حقوق انسانی خود آگاهی پیدا کنند و سعی کنند که راه آنها را ادامه بدهند. حرکت اعتراضی هر سال به حالت آشکار و یا مخفی در کارخانههای مختلف ادامه پیدا کرد.
سوختن کارگران کارخانه نساجی
معروف ترین اعتراضات کارگری زنان، اعتصاب کارگران زن در 27 فوریه 1908 میلادی بود. کارگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روز که تبعیض، محرومیت وفشار کار و حقوق بسیار کم زنان را به یاد می آورد، دست به اعتصاب زدند. صاحب این کارخانه به همراه نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصابگران و عدم سرایت آن به همه بخش های کارخانه، این زنان را در محل کارشان محبوس ساخت. در همین حال به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت که تعداد 123 نفر زن و 23 نفر مرد در آتش سوختند. در پی این حادثه تلخ، تعداد زیادی از کارگران اعتصاب کرده و بهبود شرایط کار را خواستار شدند.
هشتم مارس روز جهانی زن
دو سال بعد در سال 1910 لئویس زیئتز نماینده حزب سوسیالیست آمریكا در كنفرانسی كه در كپنهاك برگزار میشد و در آن 100 زن مبارز از 17 كشور حضور داشتند، پیشنهادی را مطرح کرد كه یک روز در سال به عنوان روز جهانی زن (با محوریت موضوع حق رأی) نامیده شود و زنان سراسر جهان در آن روز به راهپیمایی و تظاهرات دست بزنند. بعد از آن كلارا زتكسین عضو حزب سوسیال دموكرات آلمان این پیشنهاد را پیگیری نمود.
کلارا زتکین موسس جنبش زنان
کلارا آیسنر دختر یک معلم روستایی از ایالت ساکسن آلمان بود که در خانوادهای مسیحی با نظرات انساندوستانه بزرگ شد. ﻣﺎدر ﮐﻼرا دﺧﺘﺮ یک اﻓﺴﺮﻃﺮﻓﺪار ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑﻮد و ﺑﻪ همین دﻟﻴﻞ وی ﮐﻼرا را ﺑﺎ اﯾﺪﻩهای اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺁﺷﻨﺎ کرد. همچنین رﻧﺞ و ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﮐﺎر ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺑﺎﻓﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮ روی ﮐﻼرا ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻓﺮاوانی داشت. او در دوران تحصیل در آموزشگاه تربیت معلم در لایپزیک به عضویت حزب سوسیال دموکرات آلمان درآمد. کلارا بهدنبال آشنایی با اوسیپ زتکسین، انقلابی روس، در سال ۱۸۸۳ به همراه وی به پاریس رفت. به دلیل شرایط موجود آن دو هرگز به عقد یکدیگر در نیامدند، با این وجود کلارا، نام فامیل زتکین را برای خود برگزید و از او دو فرزند پسر به دنیا آورد. او در پاریس به عنوان روزنامهنگار در نشریات کارگری فرانسوی و آلمانی مشغول به کار شد.
کلارا زتکین به عنوان نماینده سوسیال دموکراتهای آلمان در دومین جلسه انترناسیونال سوسیالیستی در پاریس شرکت کرد. سخنرانی او در این نشست باعث شد که او به عنوان مؤسس و یکی از رهبران برجسته جنبش زنان شناخته شود. کلارا بعد از درگذشت شریک زندگیاش در سال ۱۸۹۰، به همراه کودکانش از پاریس به اشتوتگارت آلمان بازگشت و در آنجا به عنوان نویسنده یک نشریه کارگری زنان بهنام ”برابری” شروع به کار کرد.
پس از آن آشناییاش با هنرمند نقاش، گئورگ فردریش زوندل به ازدواج با وی انجامید.
برگزاری کنفرانس بین المللی زنان
در ﺁﮔﻮﺳﺖ ﺳﺎل 1907 در اﺷﺘﻮﺗﮕﺎرت 884 ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ از سازمانهای ﮐﺎرﮔﺮی اروﭘﺎ، ﺁﺳﻴﺎ، ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ، اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ و ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ دور هﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ها را ﺑﺮﮔﺰار کردند. ﯾﮏ روز ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ ﻧﺸﺴﺖ 58 زن از 15 ﮐﺸﻮر اوﻟﻴﻦ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ زﻧﺎن ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ را ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ درﺑﺎرﻩ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺴﺎﺋﻞ از ﺟﻤﻠﻪ در ﺑﺎرﻩ ﺣﻖ رای زﻧﺎن ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺷﻮر ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﮐﻼرا ﮐﻪ در ﺁن ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺑﻌﻨﻮان رﺋﻴﺲ ﺟﻠﺴﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩ ﺑﻮد، ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﺑﻴﺎن ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺣﻖ رای زﻧﺎن ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺑﻴﺪاری زﻧﺎن و ﺁﮔﺎهی ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ شان در زﻧﺪﮔﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ آنها ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
در ۲۷ آگوست سال ۱۹۱۰ دومین کنفرانس بینالمللى زنان در کپنهاگ با شرکت ۱۰۰ شرکتکننده از هفده کشور جهان برگزارشد. در این کنفرانس، کلارا زتکین از پیشنهاد نامگذاری روز هشتم ماه مارس به عنوان روز زن، براى دفاع از حقوق زنان در مقابل تبعیضات مختلف و چند جانبه دفاع کرد.
بازتاب کنگره کپنهاگ سبب شد که روز جهانی زن برای نخستین بار (19 مارس) در اتریش، دانمارک، آلمان و سوئیس برگزار شود، اما سرانجام در سال ۱۹۲۱، در کنفرانسی که در مسکو برگزار شد. روز ۸ مارس بهعنوان «روز جهانی زن» به تصویب رسید. این روز در سال ۱۹۷۵ در سازمان ملل متحد و در سال ۱۹۷۷ در یونسکو (سازمان آموزشی ، علمی، و فرهنگی ملل متحد) به عنوان روز جهانی زن به رسمیت شناخته شد.
هر ساله این روز فرصتی برای زنان جهان است تا بتوانند مطالبات خود را و هم دستاوردها و پیشرفتهای شان را در عرصههای مختلف نمایش بدهند.
منابع:
- http://www.jungewelt.de/
- مگی هام و سارا گمبل. در فرهنگ نظریههای فمینیستی. ترجمه فیروزه مهاجر، نوشین احمدی خراسانی، فرخ قرهداغی. نشر توسعه، ۱۳۸۲. ۴۸۷.
- http://www.persianv.com
- روی ری دل، بهزاد میرزایی، چیستا، اسفند 1378، شماره 166، 167.
/انتهای متن/