آموزش های حقوقی برای شروع زندگی مشترک

سرویس مسائل حقوقی به دخت/

خانواده به معنای خاص عبارت از زن و شوهر و فرزندان تحت سرپرستی آنهاست که معمولا با هم زندگی می کنند و تحت ریاست شوهر و پدر هستند . ریاست شوهر و پدر خانواده یک نوع وحدت و هماهنگی در امور خانواده و بین اعضای آن ایجاد می کند و از چند نفر یک گروه متجانس و متشکل می سازد.  خانواده با این معناست که مورد حمایت اعلامیه جهانی حقوق بشر قرار می گیرد . بند 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب 1948 در این باره می گوید :

“خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود”.

خانواده واجتماع متقابلا  دارای حقوقی و تکالیفی می باشند .همچنین در بعد کوچکتراعضای خانواده در برابر هم دارای حقوق و تکالیفی می باشند. قوانین حقوقی حداقل و ظایف و حقوق متقابل اعضای خانواده را تعیین می کند . آشنایی با قوانین خانواده برای زوج های جوانی که در صدد تشکیل خانواده هستند ، ضروری به نظر می رسد برای آشنایی با افراد با حقوق و تکالیف شان آشنات شوند. آموزش های حقوقی حداقل استانداردهای لازم برای شروع یک زندگی مشترک است.ما ابتدا به ارائه تعریفی از نهادی به نام نکاح می پردازیم.

نکاح یا ازدواج در قانون مدنی ایران تعریف نشده است. نکاح در اصطلاح حقوقی قراردادی است که به موجب آن زن و مرد در زندگی با یکدیگر شریک و متحد شده ، خانواده ای تشکیل می دهند.

نکاح در حقوق ایران دو گونه است : نکاح دائم و نکاح موقت که آن را نکاح منقطع و یا متعه نیز می گویند. نکاح موقت در بین مردم به نام “صیغه ” شناخته می شود که اصطلاح غلطی است. صیغه یعنی لفظ خاص عربی که برای انعقاد برخی قراردادها استفاده می شود.

نکاح منقطع از بسیاری جهات مانند نکاح دائم است و آثار آن هم  جز  در مورد نفقه و ارث ، همان آثار نکاح دائم است. به ویژه از لحاظ حقوق فرزندان، تفاوتی بین نکاح دائم و موقت نیست و فرزندان ناشی از این نکاح، حقوقی مانند فرزندان ناشی از نکاح دائم دارند.

الهام آخوندی /انتهای متن/