چرا کاندید شده‌اید؟
نمی‌دانم همه آن کسانی نام خود را در لیست نامزدهای انتخابات مجلس نوشته‌اند، کلاه‌خود را قاضی کرده‌اند و این سؤال را از خود پرسیده‌اند یا نه که ” آیا شیفته خدمت‌اند یا تشنه قدرت؟”
نسیم شهسواری/
این روزها در کشور ما یک خبر بیشتر از سایر خبرها روی بورس است، صفحات هر روزنامه‌ای را که ورق بزنی، در سایت‌ها و خبرگزاری‌ها که جستجو بکنیم حتماً خبرهای مختلف و متفاوتی از انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی خواهیم دید.
در یک جا خبر از کاندید شدن فلان شخصیت مشهور است و درجایی دیگر از صف‌های طولانی ثبت‌نام برای مجلس شورای اسلامی حرف می زند.
وقتی به همه این تیترها و همه خبرها نگاه می‌کنم، تفکری در ذهنم روشن‌تر و سؤالی در ذهنم پررنگ‌تر می‌شود؛ نمی‌دانم همه کسانی که این روزها این اخبار را می‌بینند و می‌شنوند این سؤال در ذهنشان ایجاد می‌شود یا نه؟
نمی‌دانم همه آن کسانی نام خود را در لیست نامزدهای انتخابات مجلس نوشته‌اند، کلاه‌خود را قاضی کرده‌اند و این سؤال را از خود پرسیده‌اند یا نه که:
“به‌راستی کدام‌یک از این‌ها شیفته خدمت‌اند وکدام‌یک تشنه قدرت ؟”
این روزها کشور ما نیازمند است که کسانی بیایند و به‌دوراز همه اماواگرهای سیاسی و حزبی و مصلحت‌ها و خوشایندهای شخصی و جناحی، فکری به حال جامعه‌مان کنند.
این روزها مردم کشور ما نیازمندند تا کسانی بیایند و گره کور زندگی‌شان باز کنند.
این روزها کشور ما و مردمان ما با مشکلات مختلف و متعدد معیشتی روبرو هستند، مشکلاتی معیشتی که معنا را از زندگی‌شان دور کرده است و وادارشان کرده که حتی انسانیت شان را در خدمت بهبود معیشت خویش قرار دهند.
این روزها مردم کشور ما چشم‌به‌راه‌اند، چشم‌به‌راه مسئولین و نمایندگانی که به عزم آبادانی جامعه و ساماندهی زندگی‌شان بیاید.
اگر تشنه‌اید برای قدرت،
باید بگویم که آمدن تان دل‌های مردم را فسرده‌تر از قبل می‌کند.
اگر تشنه‌اید باید بگویم که آمدنت ان بغض‌های در گلو را بیشتر و اعتماد جامعه را سست‌تر می‌کند.
اگر تشنه‌اید باید بگویم که آمدن تان باری سنگین را بر دوشتان می‌گذارد باری سنگین از حقوق ملتی که به بهانه احیا آن پا به عرصه گذاشته‌اید.
اگر تشنه‌اید باید بگویم که اینجا برای آمدنتان جایی نیست.
نیایید که نبودن تان و نیامدن تان هزاران هزار مرتبه برای این مردمان و این کشور بهتر و خوشایندتر است.
نیایید که اینجا آبی برای سیرابی‌تان وجود ندارد.
این مردمان با همه چشم‌انتظاری‌شان در جستجوی شیفتگانی هستند که رنج‌ها و سختی‌های همین مردمان بهانه‌ای برای بودن و آمدن شان باشد.
این مردم منتظرند تا کسی بیاید و پای درد دل شان بنشیند و برای شان قدمی بردارد.
این مردمان نماینده ای شیفته خدمت می‌خواهند تا شاید لبخند در زندگی‌شان زنده شود.
اگر شیفته‌اید این گوی و این میدان بسم‌الله
و گرنه…
/انتهای متن/
