چگونه از طریق محبت به فرزند، او را تربیت کنیم؟
محبت کردن پدر و مادر به فرزند یکی از آموزه‌های مهم در سبک زندگی اسلامی است که علاوه بر پاسخ دادن به نیاز عاطفی، مسیر تربیت صحیح او را هموار می‌کند.
محبت کردن به عنوان یکی از آموزه‌های مهم در سبک زندگی اسلامی مطرح است و تأثیر بسیاری در تربیت آنها دارد. کودک، نوجوان و جوانی که از سوی والدین خود محبت دریافت می‌کند، پاسخ نیاز عاطفی خود را در خانواده پیدا کرده و در برابر بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مصون می‌ماند.
از سوی دیگر والدین با محبتی که به فرزند خود ابراز می‌کنند، این امکان را فراهم می‌کنند تا کلام و آموزه‌های تربیتی آنها تأثیر بیشتری در فرزند داشته و بهتر و کامل‌تر مطیع اراده والدین خود باشند.
ابراز محبت رسول خدا صلوات الله علیه به فرزندان و نوه‌ها
در سبک زندگی اسلامی هم مشاهده می‌کنیم که محبت به فرزندان یکی از روش‌های مهم و قابل توجه در سیره پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بوده است. چنانکه در کتاب اصول کافی روایتی نوشته شده با این مضمون که روزی پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله، نوه‌های خود حسن و حسین علیهماالسلام را در حالی که کودک بودند روی پاهای خود نشانده بود و آنها را می‌بوسید.
در همین زمان شخصی به نام اقرع بن حابس که از آنجا می‌گذشت، وقتی این شیوه اظهار محبت پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله نسبت به کودکان را دید، عرض کرد: «من ده فرزند دارم و تا به حال هیچ کدام از آنها را نبوسیده‌ام.» آن حضرت در جواب فرمود: «چه کنم که رحمت خدا را از قلب تو برده است.»
روایت دیگری هم در جلد 43 کتاب بحارالانوار نوشته شده با این مضمون که شخصی به نام ابن عباس، از معاصران حیات پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله، نقل کرده که روزی عایشه به خدمت پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله رفت و آن حضرت را در حالی دید که دختر خود، حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها را در آغوش گرفته و می‌بوسد. عایشه عرض کرد: «یا رسول‌الله! او را دوست دارید؟» آن حضرت در پاسخ فرمود: «آگاه باش که به خدا سوگند اگر تو از مقداری که من او را دوست دارم باخبر بودی، بر محبت خود نسبت به او می‌افزودی.»
دریافت محبت را می‌توان حقی عنوان کرد که فرزند بر عهده والدین خود دارد. این نحوه اظهار علاقه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله نسبت به حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها و امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نشان می‌دهد که یکی از حقوق کودک و نوجوان نسبت به بزرگ‌ترها این است که به او محبت کنند و با برآورده کردن این نیاز طبیعی در او، راه را برای هر نوع کمبود محبت و آثار منفی ناشی از آن ببندند.
اگر کودک و نوجوان از سمت والدین خود محبتی دریافت نکند، برای اینکه این کمبود به جای دیگری پناه می‌برد. از طرف دیگر دریافت نکردن توجه از طرف خانواده باعث می‌شود که کودک و نوجوان دچار نوعی افسردگی روحی و روانی شده و زمینه انحرافات اجتماعی در وجود او شکل بگیرد.
انتهای پیام/منبع: تسنیم
