بچه داری را به سن خاص محدود نکنیم
بهترین سن برای مادر در بسیاری از منابع بین 26 تا 32 سالگی در نظر گرفته میشد. اما امروزه در زمان بررسی سن مناسب، فاکتورهای بیشتری در نظر گرفته میشود
خبر بچهدار شدن رامبد جوان و نگار جواهریان که توسط جواهریان اعلام شد، واکنشهای زیادی در شبکه های اجتماعی به دنبال داشته است. در کنار تبریک بسیاری برخی با اشاره به سن رامبد جوان(47) و نگار جواهریان (36) میگویند بچهدار شدن در سن بالا کار اشتباهی است و این به نوعی بازی کردن با سلامت کودکی است که قرار است به دنیا بیاید. اما آیا واقعا در این روزگار میتوان بچهدار شدن را محدود به سنی خاص کرد، آن هم در شرایطی که سن ازدواج افزایش پیدا کرده است؟
سن مناسب برای پدر یا مادر شدن تابع عوامل گوناگونی است. تا پیش از این مهمترین فاکتورهایی که در این بین در نظر گرفته میشد، میزان ابتلای نوزادان به بیماریهای مادرزادی یا در نهایت مرگ نوزاد در زمان تولد بود. بر این مبنا نیز بهترین سن برای مادر در بسیاری از منابع بین 26 تا 32 سالگی در نظر گرفته میشد. اما امروزه در زمان بررسی سن مناسب، فاکتورهای بیشتری در نظر گرفته میشود.
این روزها در برآورد سن مناسب، نظر و برداشت خود مادران از سلامتشان اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در کنار دیدگاه مادران، نظر پدران و این که آنها در چه سنی احساس راحتی بیشتری برای پدر شدن میکنند نیز طی سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. دلیل این موضوع نیز چندان پیچیده نیست؛ چرا که افراد وقتی در شرایطی که احساس میکنند آمادگی لازم را ندارند، بچهدار میشوند، لذت کمتری از فرزند خود می برند، استرس و اضطراب بالاتری را به واسطه این موضوع تجربه می کنند و در نهایت سلامت روان آنها نیز در معرض خطر قرار میگیرد.
در کنار خطرات و تهدیدات اضافهتری که بچهدار شدن در سنین بالا به دنبال دارد اما در عین حال بچهدار شدن در سن بالا میتواند فواید خاص خودش را نیز داشته باشد. به عنوان مثال بهتر شدن وضعیت اقتصادی افراد با افزایش سن، میتواند امکان دسترسی آنها به خدمات بهتر بهداشتی را فراهم کند و البته میزان استرس ناشی از تغییرات بعد از بچهدار شدن مانند خرج اضافهتر را کاهش دهد.
از سویی در شرایطی که افراد در زندگی اجتماعی و حرفهای خود جا افتادهاند، به صورت معمول میتوانند زمان بیشتری را با فرزند خود صرف کنند. البته واضح است که پدر و مادر شدن در جوانی، منفعت های روانی بسیاری هم برای والدین و هم بچه ها دارد. با توجه به تمامی این نکات، شاید بهتر باشد در زمان تصمیمگیری برای بچهدار شدن جدای از سن فیزیولوژیک خود، به فاکتورهای دیگر نیز توجه کنیم و تنها با کمی بالاتر رفتن سنمان تصور نکنیم که دیگر از هر نظر فاقد صلاحیتهای لازم برای بچهدار شدن هستیم.
بارداری در سنین بالای سی و پنج سال در هر حالی برای مادر و جنین خطرات بیشتری را به دنبال دارد، در صورت باردار شدن در این سنین لازم است از همان ابتدای بارداری به صورت منظم تحت نظر پزشک باشید و توصیههای او را به شکلی جدیتر دنبال کنید.
/انتهای متن/