دندان مصنوعی ایرانی بهتراز نوع اروپایی اش بود

خیلی ها هستند که هنوز هم به ذهن خلاق و بازوی پرتوان تولیدگر ایرانی باوری ندارند. در حالی که صفحات تاریخ پر است از خلاقیت و تلاشگری ایرانیان برای آبادانی کشور و رونق اقتصاد؛ خلاقیت و تلاشی که نشان از توانمندی مردمان این سرزمین برای ایجاد تمدنی درخشان دارد. برای اینکه نشان دهیم ما می توانیم خلاقانه تولید کنیم، آگاهانه از تولیدات خود حمایت کنیم و به ایران و ایرانی «اقتصادی پویا و پررونق» هدیه بدهیم، بد نیست یک صفحه از تاریخ را نگاه کنیم که یک نمونه از خلاقیت و تلاشگری ایرانیان دوره قاجار را برای بی نیازی از واردات کالای خارجی ببینیم.

سیدالاطباء

آیت الله «سیدعلی حسینی مرعشی» معروف به سیدالاطباء جدّ آیت الله سیدشهاب الدین مرعشی نجفی از فقهای طراز اول زمان خود در آذربایجان بود. نسبت او از طرف پدر به مرعشیان مازندران و از طرف مادر به سادات خاتون آبادی از نواده دختری علامه مجلسی می رسید. او سالها در حوزه های علمیه تبریز، اصفهان، سبزوار و… درس خواند اما مشغولیت اصلی وی طبابت بود. او را سید العلما و سید الحکما هم مى نامیدند.

سیدالاطباء در سال 1316 قمری برابر با 1277ه. ش- در دوره ناصرالدین شاه قاجار- در تبریز وفات کرد.

دندان مصنوعی ایرانی

سیدالاطباء زمانی که از اختراع «دندان مصنوعی» در فرنگ باخبر شد، بدون اینکه خود آن را دیده باشد، فقط براساس تعریف هایی که از آن اختراع شنیده بود، دست به ساخت دندان مصنوعی زد.

او یک دست دندان مصنوعی برای معین الملک حاکم وقت تبریز ساخت که نسبت به دندان های مصنوعی اروپایی دارای مزایای بسیاری بود. سیدالاطباء دندان ها را از عاج فیل و بخش لثه را از ترکیبی که خود مبدع آن بود، ساخت. این دندان برخلاف دندان های اروپایی تغییری در طعم غذا در دهان ایجاد نمی کرد. وی حتی فنری در میان فک بالا و فک پایین تعبیه کرده بود که موقع باز و بسته کردن دهان موافق دلخواه صاحبش عمل می کرد.

در ضمن سیدالاطباء  سال ساخت دندان را هم روی بخش لثه حک کرده بود.

و این یعنی ایرانی اگر بخواهد، می تواند…

منبع:

کتاب «مفاخر آذربایجان»، جلد اول، دکتر عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، نشر آذربایجان(تبریز)، چاپ 1375.ش ، ص 194 تا 196

/انتهای متن/