6 تفاوت مهم زنان با مردان در زندگی مشترک

یکی از رازهای موفقیت در برقراری ارتباط مؤثر با همسر و احساس رضایت از زندگی مشترک، شناخت روحیات، علایق ، تفاوت ها ، طرز تفکر و بینش یکدیگر است .

تفاوت های طبیعی یکدیگر

زن و مرد نه تنها از نظر خصوصیات فیزیکی، بلکه از نظر روحی و روانی با یکدیگر تفاوت های عمده ای دارند. بسیاری از زوج ها از وجود این تفاوت ها بی اطلاع اند .

مردان کلی نگرند و زنان جزئی نگر . برای مثال : وقتی زن و مردی به خانه ای می روند ، مردان به کلیات رفتار و روابط توجه دارند، در حالی که زنان به جزئیات حتی به قاب عکس کوچک خانه نیز توجه دارند .

مردان از مسائل به راحتی عبور می کنند، در حالی که زنان مسائل را با جزئیات در حافظه خود نگه می دارند.  زنان همیشه هیجان پذیرتر از مردان هستند . حالات عاطفی زنان بیشتر از مردان است .

زنان کمتر از مردان به مقولات سیاست ، اقتصاد و ورزش علاقه نشان می دهند و گاه مسائل مورد علاقه آنها با مردان تفاوت می کند. آنان به مسائل عاطفی و زیبایی ، بیشتر علاقه نشان می دهند.

پس نمی توان انتظار داشت برخورد با مسائل مورد علاقه زن و مرد یکسان باشد .

انضباط و نظم در زنان بیشتر از مردان است . اغلب مردان عادت ندارند وقتی لباس های خود را درمی آورند در جای مخصوص آویزان کنند ، در حالی که زن ها حساسیت ویژه ای در این ریزه کاری ها دارند .

زنان رابطه گرا و مردها هدف گرا هستند . زنان رابطه حمایتی را جستجو می کنند و از اینکه به نیازها و عواطف دیگران توجه دارند به خود می بالند .

زن عواطف را از لحن صدا درک می کند

زن به تغییرات لحن صدا ، بم و زیر بودن و بالا و پایین بودن آن بسیار حساس است . این باعث می شود که او تغییرات عاطفی درکودکان و بزرگسالان را خوب درک کند . این توانایی تا جایی پیش می رود که زن در حین مشاجره گاهی می گوید :« با این لحن با من صحبت نکن» و مرد اصلا نمی فهمد منظور او چیست .

زن ها حرف می زنند و مردها سکوت می کنند

زن ها بیش از مردها به حرف زدن و صحبت کردن اهمیت می دهند و آن را یک روش برقراری ارتباط با همسر خود می دانند . در حالی که مردها حرف می زنند تا واقعیت ها را به هم ارتباط دهند .

 خانم ها در صحبت هایشان دنبال همدردی می گردند، ولی مردها کمتر همدردی می کنند .

مردها صحبت هایشان کوتاه است ، ولی زنان صحبت هایشان را طول می دهند ، به خصوص با همجنس خود.       زن ها شکایت دارند که همسران شان با آنها کم صحبت می کنند و مردها مدعی اند زنان شان مدام حرف      می زنند .

زن برای شرکت در جمع و ایجاد رابطه حرف می زند . برای زن حرف زدن هدفی روشن دارد ؛ ایجاد رابطه و برقراری دوستی نه بررسی و حل مشکلات .

زن می تواند با زنی دیگر که از دوستانش است دو هفته به تعطیلات برود و پس از برگشتن و رفتن به خانه بلافاصله به او تلفن کند و دو ساعت با او حرف بزند .

پس زنها دوست دارند همه وقایع را با بیان جزئیات برای همسر خود تعریف نمایند . ولی برای مرد حرف نزدن کاملا طبیعی است .

مرد تلفن را وسیله ای برای انتقال اطلاعات به دیگران می داند ، ولی زن آن را وسیله ای برای ارتباط به حساب می آورد .

زنان معمولا در مکالمات ، سؤالات بیشتری دارند . آنها سؤال کردن را راهی برای ادامه گفت و گو می دانند ، در حالی که مردان پرسیدن را راهی برای کسب اطلاعات بیشتر می دانند . مردان کمتر دوست دارند سؤالات شخصی را مطرح کنند . مردان پرسش های زیاد را نشان دهنده فضولی سؤال کننده می دانند .

 زنان مشکلات خود را با زنان دیگر در میان می گذارند و از تجربیات هم استفاده می کنند .

زن ها و مردها  در گوش کردن متفاوتند

زنان معنی حرف دیگران را از لحن و حرکات بدنی گوینده درک می کنند . در حین گوش دادن بیشتر سر تکان می دهند و از کلمات « آهان »یا « خب » یا « اوهوم » استفاده می کنند و مقصودشان نیز از استفاده این کلمات این است که دارم به حرف های شما گوش می کنم . زن در ده ثانیه پنج تا شش عبارت تأییدی به کار می برد تا گوینده را تشویق به ادامه صحبت کند . صورت زن آینه عباراتی است که گوینده ادا می کند. این دقیقا چیزی است که مرد هم باید یاد بگیرد تا توجه زن را جلب کند و او را به شنیدن وادارد .

خیلی از مردها از واکنش چهره ای در زمان گوش کردن وحشت دارند ، اما اگر مردی به آن عادت کند بهره فراوانی از آن خواهد برد .

بیولوژی مذکر او را وادار می کند که هنگام گوش کردن منفعل باشد و احساسش را آشکار نکند . اسکن های مغزی نشان می دهد که مرد به شدتِ زن احساس عاطفه می کند ، اما از ابرازش خودداری می کند . وقتی مرد خسته از کار روزانه به خانه برمی گردد، به آرامش و استراحت نیاز دارد و ممکن است اخبار گوش کند یا روزنامه بخواند . خواندن روزنامه یا گوش کردن به اخبار وسیله ای برای فراموش کردن مشکلات است و اگر زنان با حالات روحی شوهران خود آشنا نباشند ، روزنامه خواندن آنان را بی اعتنایی به خود تلقی می کنند .

زنان و مردان هنگام سختی هم  فرق دارند

در شرایط فشار روحی ، یکی از تفاوت های زن و مرد که کمترین توجه به آن شده است، خلوت گزینی مرد است .

مردان هنگام سختی دوست دارند به درون خود بروند و کسی خلوت آنها را بر هم نزند ، اما زنان وقتی که دچار مشکل می شوند دوست دارند حرف بزنند و مشکل خود را به زبان آورند . وقتی مرد تحت فشار روحی است کاملا از همه می بُرد تا به تنهایی راه حلی برای مشکل خود بیابد . در این موقع مرد مرکز عاطفه را در مغز از کار می اندازد و بخش « حل مسأله » را به کار می اندازد و از حرف زدن باز می ایستد . در چنین خلوت گزینی زن به وحشت می افتد چون خود او زمانی این کار را می کند که رنجیده باشد یا دروغی بشنود و یا از او سوء استفاده شود . زن فکر می کند شاید این در مورد مرد هم صادق است و احیانا زن او را رنجانده است و مرد دیگر دوستش ندارد . او سعی می کند مرد را وادار به صحبت کند ، ولی مرد نمی پذیرد چون فکر      می کند که زن با این درخواست نشان می دهد که اعتقاد دارد که مرد قادر به حل مسأله نیست.

وقتی زن می رنجد خاموش می شود و مرد فکر می کند که زن نیاز به تنهایی دارد .اگر دیدید مردی کاملا خاموش است او را به حال خود رها کنید حالش بهتر می شود . اگر زن خاموش شود ، خطر عمیق شدن مشکل در وجودش است و بهتر است باب بحث عمیقی را با او آغاز کنید .

 

فشار روحی زن و مرد

زن تحت فشار روحی بدون فکر حرف می زند و مرد در این شرایط بدون فکر عمل می کند . به این علت است که 90 درصد زندانیان مرد هستند و 90 درصد مراجعین به مشاوره روانشناسی زن . وقتی زن و مرد تحت فشار عصبی اندt مرد در این شرایط خاموش می شود و زن نگران . زن شروع به صحبت می کند و مرد این کار زن را نمی تواند تحمل کند . زن برای آرام کردن و کمک به مرد از او می خواهد درباره مشکل حرف بزند که در وافع بدترین چیزی است که می تواند از مرد انتظار داشته باشد . زن تحت فشار روحی می خواهد مدام درباره مسأله حرف نزند و این کار او مرد را بیشتر عصبی می کند . وقتی مرد به خلوت « حل مشکلات » پناه می برد ، زن احساس مطرود شدن و از چشم افتادن می کند و به مادر، خواهر یا دوستان پناه می برد .

/انتهای متن/