چگونه دعوای بین خواهر و برادر را کنترل کنیم ؟

کودکان اولین الگوها را در کنار پدر و مادر و در خانواده کسب می کنند ، نحوه برخورد و رفتار شما با اطرافیان می تواند روی فرزندتان تأثیر بگذارد ، شما در روابط تان با دیگران چقدر موفق هستید ؟ هنگام درگیری با اطرافیان سریع از کوره در رفته و عصبانی شده و پرخاشگری می کنید ؟ خیلی زود از دست اطرافیان تان ناراحت و عصبانی می شوید؟ نزد کودکان تان از اقوام و دوستان … بدگویی می کنید ؟

 اگر جواب سؤال های بالا مثبت است، آیا انتظار دارید فرزندتان غیر از شما رفتار کند ؟ چگونه صفتی را که درخودتان است، می خواهید در کودک تان نباشد ؟خیلی وقت ها می گویید وقتی می خواهم از عمه ، خاله ، دوست یا فلانی چیزی بگویم اصلا جلوی بچه ام نمی گویم. باور کنید این حرف درست نیست. قطعا جایی اشتباه خواهید کرد و یا حتما احساسات بد ، نفرت ، خشم و عصبانیت شما به شکلی به کودک منتقل خواهد شد. بنابراین اول خود را اصلاح کنید. اگر کودک تان رفتار صحیح ، عشق و محبت و دوستی را از شما دریافت کند، نسبت به دیگران هم این گونه خواهد بود .

علت دعوای خواهر برادری شمایید

بین برادرها و خواهرها هم زمانی اختلاف و مشاجره بوجود می آید که یا خود شما نسبت به اطرافیان تان چنین هستید یا با رفتارهای غیرعمد و ناآگاهانه خود موجبات دعوا و مشاجره را بوجود می آورید و کودک فکر می کند تبعیض قائل می شوید .

شاید بسیاری مواقع والدین بگویند ما بین بچه ها فرق نمی گذاریم و یا بچه ها برای ما فرقی ندارند و همه را به یک چشم نگاه می کنیم اما باور کنید خیلی وقت ها اشتباه می کنید و فقط فکر می کنید که فرق نمی گذارید اما کودکان حساسند و باهوش و خیلی سریع همه چیز را درک می کنند . پدر و مادرها خواسته یا ناخواسته بین بچه اول و دوم و آخر ، پسر و دختر ، آرام و شیطان ، باهوش و درس نخوان ، باادب و پرخاشگر و … فرق می گذارند و شاید خودشان هم متوجه این رفتارها و احساسات شان نشوند اما بچه ها قطعا می فهمند و همین مبنایی برای دعوا و مشاجره ، حسادت ، پرخاشگری و یا حتی رفتارهایی مثل ناخن جویدن و شب ادراری ، اضطراب و افسردگی می شود .

حالا اگر فرزندانی دارید که با هم نمی سازند و مرتب درگیر می شوند، ابتدا بررسی کنید تا بفهمید دلایل اصلی این مشاجرات چیست.

12 راهکار عملی و مؤثر برای رفع دعوای فرزندان

برای تمام کردن دعوای بین فرزندان تان این راه ها  را  امتحان کنید:

1ـ علت دعوا را جویا شوید:  البته تا زمانی که بچه ها عصبانی هستند به حرف شان توجه نکنید. ابتدا آنها را آرام کنید یا شروع به شمارش کنند تا آرام شوند و نفس های عمیق بکشند سپس یک به یک از آنها توضیح بخواهید. اگر سر اینکه کدام یک اول توضیح دهند مشکلی وجود داشت قرعه کشی کنید و سپس تا وقتی    بچه ها ساکت نشدند بگویید به حرف شان گوش نمی دهید حتی همان که باید صحبت کند تا آرامش نداشت به حرفش گوش ندهید . از آنها بخواهید بنشینند و به آرامی صحبت کنند و توضیح دهند . اگر بر سر نوبت دعوا شده خودتان بازی را نوبتی کنید و در صورت رعایت نوبت تشویق نمایید و در غیر این صورت مانع ادامه بازی آنها شوید .

2ـ تنبیه همگی: بعد از توضیحات داده شده و بحث و بررسی کافی همه بچه ها را تنبیه کنید یعنی بگویید که مثلا یک ساعت حق صحبت کردن با هم را ندارند و یا امروز به مدت دو ساعت از تماشای تلویزیون محروم هستند و یا تا زمانی که نتوانند مشکل را حل کرده و با هم سازگار شوند، حق صحبت کردن و بازی کردن با هم را ندارند.

3ـ تحسین و تشویق : بسیاری وقت ها وقتی بچه ها مدتی را ساکت و بی دردسر با هم بازی می کنند، والدین متوجه این امر نمی شوند اما به محض بروز اختلاف   بین بچه ها سریع متوجه شده و تنبیه و سرزنش شان می کنند . بنابراین هرگاه می بینید مدتی کودکان بی سر و صدا با هم بازی کردند سریع آنها را تحسین و تشویق نمایید .

4ـ توجه به کودک آسیب دیده: اگر به کودکی آسیب رسید ، حتما اول به او توجه کنید و کودکی را که آسیب رسانده کمی مورد بی توجهی قرار دهید تا متوجه زشتی عمل خود بشود .

5 ـ برنامه ریزی:‌ اگر بر سر نگاه کردن برنامه تلویزیونی دعوا دارند با تدابیر مناسب و توجه به سلیقه های کودکان یک برنامه ریزی انجام دهید تا همه کودکان بتوانند برنامه های مورد علاقه خود را ببینند .

6 ـ بدون پیشداوری: هرگز از جملاتی نظیر تو بزرگتری و یا تو کوچکتری و … استفاده و با آن پیشداوری نکنید .

7 ـ تقسیم وظایف : اگر دعوا به علت انجام وظایف خانه است با یک برنامه ریزی صحیح و تقسیم وظایف ، وظایف هر یک را واضح و دقیق روشن نمایید تا جایی برای مشاجره و یا در رفتن از انجام کار پیش نیاید .

8 ـ گروه کوچک بازی : گاهی اوقات کودکان در جمع های کوچک مثلا دو نفره راحت تر از جمع بزرگتر بازی می کنند. در این صورت تا وقتی که آمادگی پیدا نکرده اند، بگذارید فقط در گروه کوچکتر بازی کند .

9ـ محیط خانه را ‌آرام کنید : گاهی اوقات کودک خشونت خود را در مدرسه ، مهدکودک و بین همسالان نشان می دهد که به این عمل جابجایی می گویند ؛یعنی به دلیل تشنجات و دعواهایی که در خانه وجود دارد و کودک نمی تواند ناراحتی خود را از وضع موجود در خانه نشان دهد، این حالت را در جای دیگر و به شکل خشونت و ناسازگاری نشان می دهد . پس محیط خانه را ‌آرام کنید.

10ـ آموزش همرنگی با جمع : بسیاری از کودکان به دلیل عدم مهارت اجتماعی و یا الگوبرداری های نامناسب ، شخصیتی مستبدانه و مخالف پیدا کرده و همیشه می خواهند عقاید خود را به دیگران القاء نمایند. باید با وارد کردن آنها در جمع و گروه و دادن مسئولیت های مختلف حس قانونمندی و مسئولیت پذیری و همرنگی با جمع را به او آموزش داد .

11ـ قانون بگذارید: بسیاری مواقع کودک می خواهد بزرگ بودن خود را با زور و قلدری نشان دهد که در این مواقع باید با مخالفت روبرو شود و بداند با زور نمی تواند چیزی را متعلق به خود کند . قوانینی بگذارد و همه را مجبور به رعایت قانون کرده و فرد خاطی را تنبیه نمایید .

12 ـ زمان بیکاری را کم کنید : ساعت فراغت فرزندان را درست و مناسب پرکنید و سرگرمی های مناسب برای آنها ایجاد نمایید تا بیکاری موجب بروز اختلاف و دعوا نشود . اگر هیچ یک از تدابیر مؤثر نیفتاد، جدی تر برخورد کرده و از تدابیر منفی و تنبیهات مناسب و محروم نمودن از بازی ها وتفریحات و… استفاده نمایید .

/انتهای متن/