کتاب “فرهنگ صلح، چشم انداز زنانه” رونمایی شد
نگاهی به مولفه های فرهنگ صلح، غیبت زنان از پروسه صلح و نبود مادران در جریان گفت و گوهای صلح موضوع هایی بود که درنشست رونمایی از کتاب” فرهنگ صلح ، چشم انداز زنانه” مطرح شد.
کارگروه صلح انجمن جامعه شناسی ایران ١٩ دی ماه نشستی را با عنوان غایبان بزرگ پروسه صلح برگزارکرد. در این جلسه ضمن رونمایی از “کتاب فرهنگ صلح، چشم انداز زنانه”، در زمینه ی مؤلفه های صلح، ارتباط ادیان با صلح، حاضران و غائبان فرهنگ صلح و نقش تأثیرگذار زنان در مقوله صلح سازی بحث هایی مطرح شد.
مؤلفه های فرهنگ صلح
در ابتدای نشست دکتر حسن امیدوار، به عنوان دبیر کارگروه صلح مؤلفه های اصلی فرهنگ صلح را اینگونه بیان کرد: “نقش زنان در سیاست و تصمیم گیری های کلان، مفهوم امید وامیدواری به آینده در جامعه، مفهوم عشق و شادی، احترام به حقوق همه انسان ها، عدالت و رفع تبعیض ها، مشارکت و همکاری، تکثرگرایی، گفتگو و انتقاد پذیری، توسعه و رفاه مردم، افزایش درک و فهم متقابل، ترویج تساهل و مدارا از جمله مؤلفه های اصلی فرهنگ صلح هستند.”
غائبان صلح
دکتر علی ملک پور عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی رودهن هم از غائبین پروسه صلح حرف زد: “پیامبران همیشه مبشران ایمان بوده اند و هیچ پیامبری جنگ را تبلیغ و تقدیس نکرده و جنگجویان را بر صدر ننشانده و همه ی آموزه های دینی آنان در زمینه ی صلح و آرامش بوده است. بنابراین برای رسیدن به فرهنگ صلح در دنیای امروز، نیاز به بازگشت به سه گروه غایب یعنی پیام پیامبران الهی، زنان و کودکان داریم. در واقع نسل آینده ما مفهوم صلح را باید در مهدکودک و خانه یاد بگیرد نه اینکه تازه بخواهد در دانشگاه و رشته های تخصصی به آن بپردازد.”
نبود مادران در گفتگوهای صلح آمیز جهانی
دکتر حامی غیاثی رضوی، پژوهشگر علم و فلسفه نیز در ادامه گفت: “در قرن ٢١ به بزرگترین مسأله تاریخ یعنی صلح نیاز داریم و می بینیم که روز به روز به دموکراتیزه شدن جامعه نزدیک شده و به سمت عدالت و مشارکت مردمی حرکت می کنیم. به اعتقاد من انقلاب صنعتی چهارم و تلفیق تکنولوژی های مختلف در دهکده جهانی است که باعث شده به صلح جهانی فکر کنیم. از طرفی غائبان بزرگ پروسه صلح را نبود روحیه ی تحمل و مدارا، فقدان زبان مشترک جهانی و تفکر سیستمی، فقدان تعلیم و تربیت جهانی و فضائل انسانی، فقدان درک همبستگی و علمی که به صلح جهانی کمک کند و در آخر نبود زنان و خصوصا مادران باید دانست چون اگر مادران در عرصه های بین المللی و جهانی و پارلمان ها در گفتگوهای صلح حضور داشته باشند، بسیار می توانند در انتقال مفاهیم صلح مؤثر باشند.”
نگاه جنسیتی به فرهنگ صلح و جنگ
خانم مژگان دستوری هم به عنوان پژوهشگر و ناشر در حوزه صلح، ضمن رونمایی و معرفی کتاب “فرهنگ صلح، چشم انداز زنانه” در مورد نقش زنان در ترویج فرهنگ صلح سازی در جامعه صحبت کرد:
“کتاب فرهنگ صلح و چشم انداز زنانه مجموعه مقالاتی است که است که توسط نویسندگان زن با این هدف که چشم انداز زنان در زمینه صلح وارد برنامه های نظری و عملی سازمان ملل شود، نوشته شده که ما این کتاب را ترجمه کردیم و به کسانی که در حوزه مطالعات زنان تخصص و علاقه دارند پیشنهاد می دهم آن را مطالعه کنند، خصوصا بخش انتهایی آن را که در مورد تجربیات زنان حتی زنان خانه دار نوشته شده که برای اثرگذاری در فرآیند صلح سازی چه تکنیک هایی می توانند استفاده کنند که در خاتمه ی جنگ ها مؤثر باشد. از طرفی اصولا صلح را امری زنانه و خشونت و جنگ را مردانه تلقی می کنند و شاید دلیل اینکه صلح را امری زنانه دانسته اند به دلیل توجه صرف به نقش مادرانه و مراقبتی زنان بوده و همین این باعث شده زنان در برهه هایی از تاریخ در حاشیه تصمیم گیری ها و سیاستگذاری ها قرار گیرند درحالیکه آن ها در کنار نقش های جنسیتیشان در خانه، تغییرات اجتماعی را حس می کنند و از این طریق مهارت هایی مانند انعطاف، همدلی و مشارکت را کسب می کنند که اتفاقا این مؤلفه ها در رسیدن جامعه به فرآیند صلح بسیار کمک کننده است.”
/انتهای متن/
