کودک مان را با بازی های خانگی سرگرم کنیم

زندگی به کمی خلاقیت نیاز دارد، کمی تجربه راه های تازه و ساختن ایده های نو. زندگی به کمی حال خوب نیاز دارد، حال خوبی که در قفسه ی هیچ فروشگاهی نیست و خودمان باید بسازیمش.

شادی ها و لذت ها، گاهی خیلی ارزان تر و دم دست تر از آن چیزی است که خیال می کنیم. حتی برای ماهایی که در خانه های کوچک آپارتمانی زندگی میکنیم. بازی ها عمیق ترین اثرها را در کودکان دارند. مخصوصا اگر می خواهید فرزندتان کمتر با تبلت و موبایل مشغول باشد. بازی ها یکی از بهترین راه ها برای گفتگو با فرزندان هستند. شما چه بازی هایی را در خانه با فرزندتان انجام می دهید؟

می دانستید گاهی همین تفریح های ساده و بی دردسر، خاطره هایی را برای فرزندتان درست می کند که تا هستید از یاد نمی برید؟ همیشه چیزهایی که به نظر بچگانه یا بی اهمیت و ساده می آید، با یک بازنگری می توانند حلال بسیاری از مشکلات پیچیده ی ما باشند. شک نکنید که با این تفریحات پر لذت و شاد و امن، بهترین جواب ها را می گیرید.

در خانه ماهی بگیرید!

می توانید آخر هفته، همه ی خانواده به ماهیگیری بروید. مهم نیست که وسیله نقلیه به همراه ندارید و یا هوای آسمان تان آلوده ست و باید در خانه بمانید و یا باران می بارد و نمی توانید با فرزندان کوچک تان به رودخانه بروید. اصلا ممکن است نزدیک محل زندگی تان، رودخانه ای هم نداشته باشد. ولی می توانید ماهیگیری را در خانه انجام دهید.

یک قابلمه بردارید و به فرزندتان بگویید به اندازه دو بند انگشت در آن آب بریزد. یک پلاستیک پر از در نوشابه و دوغ و روغن و آب معدنی هم که از قبل جمع کرده اید را بیاورید و در آب بریزید. درهای رنگی، ماهی های شناور شما هستند. دور قابلمه بنشینید و هر کدام یک قلاب ماهی گیری بردارید. قلاب ها هم یک سیخ چوبی هستند که سرشان یک نخ بیست سی سانتی بسته اید و آخر نخ را هم به یک سنجاق قفلی گره بزنید.

سنجاق قفلی را باز کنید، سوزنش را کمی خم کنید و حالا توی آب به این طرف و آن طرف ببریدش تا سوزنش به لبه یکی از درها بگیرد و یک ماهی شکار کند. ماهی های توی آب که تمام شد، هر کسی تعداد صیدهایش را بشمرد و کسی که تعداد بالاتری جمع کرده بود را هم حسابی تشویق کنید و به او لقب «صیاد نمونه خانواده» بدهید. و بعد همه ماهی هایشان را به دریاچه بریزند و چوب های ماهیگیری شان را بردارند و باز سبد صیدهایشان را پر کنند.

دختر بچه ها هم موشک بازی را دوست دارند

پنج موشک کاغذی برای بچه ها درست کنید. اندازه و جنس کاغذ و شکل بال هر کدام را جوری انتخاب کنید که هر کدام موقع پرواز یک جور متفاوت عمل کنند. یکی تیز و صاف و دقیق برود، یکی را هر جور بیندازی، جلو نرود و پیش خودت بر گردد. یکی در هوا چند دور، دور خودش بچرخد و یکی هم انحراف به چپ داشته باشد و آخری هم حساب و کتاب نداشته باشد و هر بار یک طور پرواز کند. تفاوت موشک ها هم در بزرگی و کوچکی کاغذی که انتخاب می کنید، سبکی و سنگینی کاغذ، مشخص می شود. اینکه برای بال های موشک، تا زدن را از کجایش شروع می کنید و این که سر بالش را تا می زنید که عمودی بشود یا خیر، همه ی اینها در شکل پرواز تاثیر دارد.  

هر پنج موشک را یک بار بیندازید و پروازشان را به بچه ها نشان دهید، بعد هر کدام از بچه ها سه بار فرصت دارند تا هر موشک را امتحان کنند و نوع پرواز هر کدام را به خاطر بسپارند.

وقت امتحان و تمرین که تمام شد، هر کدام از ویژگی های بالا را بگویید تا بچه ها موشکش را پیدا کنند و بعد پرتاب. تا معلوم شود انتخاب هایشان درست بوده یا نه. هر انتخاب و پرتاب، سه امتیاز دارد و کسی برنده است که بیشترین امتیاز را جمع کند.

بعد از این مرحله، بچه ها باید کنار دیوار بنشینند و یک موشک را انتخاب کنند و طوری پرتاب کنند که از در اتاق روبه رو رد شود و بعد موشکی انتخاب کنند که سمت اتاق پرتاب کنند اما وارد آشپزخانه بشود و همین طور تا آخر.

تنوع پرواز موشک ها برای بچه ها جالب است و تلاش شان برای تغییردادن شکل پرواز موشک ها با محکم پرتاب کردن و آهسته انداختن آن ها دیدنی است.

موشک بازی شاید کمی پسرانه باشد اما دختربچه ها هم پرواز را دوست دارند. مانند کودکی خود ما که پشت بالش ها سنگر می گرفتیم و وقتی پدرمان از مسجد برمی گشت، موشک بارانش می کردیم.

/انتهای متن/