وظایف والدین پس ازطلاق چیست؟

با وقوع طلاق ر ابطه همسری زوجین با هم قطع می شود ولی آیا رابطه فرزندان هم با والدین می تواند قطع شود؟‌ یکی از مسائلی که زوجین را مجبور به داشتن ارتباط سالم اجتماعی با همسر سابق خود بعد از طلاق می کند، وجود فرزند یا فرزندان مشترک است. در واقع این حق فرزند یا فرزندان است که بعد از طلاق، ارتباط راحت و مناسب با والدین خود داشته باشند . قانون برای این ارتباط شرایطی قائل شده استکه باید دو طرف رعایت کنند.

0

 زن و مردی که از هم جدا شده اند و دارای فرزند هستند، باید بدانند که یکی از حقوق فرزند مشترک، بعد از طلاق والدین، این است که بتواند رابطه ی خوب و صمیمی با پدر و مادر خود داشته باشد. یعنی هم محبت ببیند و هم شرایط جوری باشد که بتواند محبت خود به والدین را ابراز و بیان نماید. بنابراین با طلاق زوجین نباید این رابطه قطع شود. به هر حال والدین به هر دلیلی از هم جدا شده اند ولی فرزندان مشترک باید پدر و مادر خود را داشته باشند. در این حالت همیشه توصیه شده که والدین در حضور فرزندی که نزدشان می آید، از دیگری بدگویی نکرده و بکدیگر را در نظر فرزند خود سیاه و تاریک نکنند. زیرا این کار فرزندشان را درگیر احساس متضاد می کند و باعث می شود از هر دوطرف بیزار شده و دوری کند و در نهایت دچار معضلاتی شود که در جامعه هم بعضا در مورد فرزندان طلاق شاهدش هستیم. در این موارد است که فرزند طلاق که احساس تنهایی می کند، برای جبران تنهایی خود به دوستانی روی می آورد که ممکن است چندان سربراه و شایسته نباشند.

برای پیشگیری از بروز مشکلات برای این فرزندان، قانون به کمک والدین آمده و تدابیری در نظر گرفته است که والدین موظف به رعایت آنها هستند.

  1. والدین باید شرایط ملاقات فرزند را برای یکدیگر فراهم نمایند. طبق قانون هر کدام از والدین که فرزند نزد اوست، نمی تواند او را از دسترس دیگری دور کند.یعنی نمی تواند در زمانی و مکانی که باید فرزند را برای ملاقات آماده کند، او را به مسافرت ببرد و محل ملاقات را بدون اطلاع تغیر دهد یا جایی که مشقت برای ملاقات کننده یا فرزند داشته باشد را قرار بگذارد.
  2. اگر طفل نزد مادر است، بدون اجازه سرپرست او یعنی پدر، نمی تواند او را به مسافرت خارجی یا حتی داخلی ببرد.
  3. مسئولیت نگهداری از طفل، جسماً و روحاً با کسی است که فرزند نزد اوست. این سرپرست اگر مادر باشد باید در قبال کوتاهی خود به سرپرست طفل پاسخگو باشد و اگر پدر باشد، مادر می تواند عدم مراقبت صحیح و نیز کوتاهی در انجام وظایف را به دادگاه اطلاع دهد تا تصمیم مناسب جهت بهبود وضعیت طفل گرفته شود.
  4. فرزند پسر و دختر هردو تا هفت سالگی در حضانت مادر هستند و از آن به بعد وظیفه پدر است که از فرزندان خود نگهداری کند. (حضانت تنها به معنای مراقبت و پرستاری است)
  5. حضانت غیر از سرپرستی و ولایت است. پدر قهراً سرپرست و ولی فرزندان خود است و این ولایت قابل انتقال و واگذاری به غیر نیست. مادرهم تا هفت سالگی حضانت به معنای  نگهداری از فرزندان را بر عهده دارد.
  6. پدر به عنوان ولی فرزندان تا زمانی که آنان به سن رشد قانونی نرسیده اند می تواند در اموال اولاد خود دخل و تصرف به نفع آنها انجام دهد، ولی مادر باید با اجازه سرپرست و ولی قهری قانونی این کار را انجام دهد.
  7. ولایت پدر برای پسران تا سن 18 سالگی است به شرط اینکه ناتوان و معلول نباشند و از عهده خارج زندگی براآند و محصل هم نباشند و تا زمانی که شرایط فوق پایان نیافته، تحت حمایت و ولایت پدر هستند.
  8. دختران تا زمانی که ازدواج نکرده اند تحت سرپرستی پدر هستند.
  9. زمانی که فرزند یا فرزندان در حضانت مادر هستند، مخارج (نفقه) آنها بر عهده پدر است.
  10. پرداخت مبلغ نفقه اولاد با توجه به شرایط پدر از لحاظ حقوق و درآمد و هزینه های زندگی او، در حد متعارف، توسط دادگاه مشخص می گردد.
  11. مادری که حضانت طفل را دارد، نمی تواند ادعای بیشتر از آنچه برای نفقه اولاد مشخص از پدر درخواست نماید، مگر اینکه توانایی مالی او را اثبات کند. در این صورت می تواند از دادگاه درخواست افزایش نفقه اولاد را داشته باشد.
  12. زوجه مطلقه نمی تواند بابت حضانت اولاد برای زوج سابق خود ایجاد مراحمت نموده و هزینه های زندگی خود را به بهانه نگهداری از اولاد، از او بخواهد.
  13. اگر زوجه مطلقه که حضانت طفل را بر عهده دارد از عهده مخارج نگهداری او برنیاید و یا حضور طفل نزد او ضررهای مالی و جانی یا آبرویی داشته باشد، پدر با اثبات عدم صلاحیت مادر، قبل از هفت سالگی می تواند طفل را از مادر گرفته و خود سرپرستی و حضانت را به عهده بگیرد. این از وظایف سرپرست است که باید مراقبت همه جانبه از طفل داشته باشد. این وظیفه بر عهده مادر هم هست که در صورت عدم صلاحیت پدر، از طفل مراقبت کند.

همسر سابقم راحتم نمی گذارد

آقا محسن با گلایه از همسر سابق خود در پی چاره جویی از مزاحمت هایی است که همسر سابقش برای او ایجاد کرده و می کند. بعد از گذشت سه سال از طلاق و با وجود اینکه دخترشان نزد پدر زندگی می کند و همه مخارج زندگی اولاد به عهده پدر است و او سعی دارد با توجه به شغل و درامدی که دارد به نحو احسن وظیفه پدری خود را انجام می دهد و برای آموزش و تربیت دخترش وقت  بگذارد، اما در ارتباط با همسر سابق خود مشکلاتی دارد. به درخواست خود زوجه، هفته ای دو روز دخترشان که 12 ساله است، به ملاقات مادر می رود و برای همین زمان ملاقات و حضور یک شب اولاد مشترک در خانه مادر، وی با مزاحمت بسیار و هتاکی و فحاشی، درخواست پول ودیعه مسکن و تهیه مسکن برای خودش و فرزندش دارد. این درخواست مادر بدون وجود دلیل شرعی و قانونی بوده و به دلیل رفتار خارج از عرف و قانون وی، پدر این فرزند می تواند:

  1. از ایشان به دلیل مزاحمت پی در پی و فحاشی و هتاکی شکایت کیفری کند که مجازات حبس و شلاق دارد.
  2. پدر می تواند مدت ملاقات طفل را کم کرده و یا نحوه آن را تغییر دهد تا این رفتار مادر موجب اذیت و آزار و یا آموزش رفتار غیر اخلاقی برای دخترش نشود.
  3. پدر می تواند به دلیل عدم صلاحیت اخلاقی و مشکلات روحی و روانی مادر، از ملاقات و حضور شبانه روزی دخترش در منزل او امتناع کند و با دلایل و مستندات قانونی، این مسئله را اثبات نماید. زیرا پدر به عنوان سرپرست، مسئول تربیت مادی و معنوی افراد تحت سرپرستی خود است.
  4. زوجه بعد از طلاق نمی تواند هیچ درخواست مالی و غیر مالی از همسر سابق خود داشته باشد، مگر آنچه که قانون مشخص کرده باشد یعنی همان حقوق قانونی مثل اقساط مهریه، اقساط اجرت المثل یا نفقه معوقه و یا نفقه دوران عده که بر عهده زوج می باشد و باید طبق حکم عدم امکان سازش صادره از دادگاه انجام گیرد.

بنا بر شرایط فوق، زوجه مطلقه نمی تواند به بهانه نگهداری طفل یا هزینه های کم و زیاد وی، مزاحم زوج سابق یا خانواده او شود.

 

/انتهای متن/

 

درج نظر