بیرحم ترین زن آسیایی کیست؟

آنگ سان سو چی روزگاری یکی از فعال ترین زنان سیاستمدار دموکراسی خواه بوده است و امروز از بی رحم ترین عناصر سیاسی در جنوب شرقی آسیا بحساب می آید.

نگاهی به پیشینه خانوادگی و سیاسی او داریم تا شاید برای این سوال پاسخی بیابیم.

خانواده ای سیاسی

آنگ سان سو چی در روز ۱۹ ژوئن ۱۹۴۵ در شهر رانگون پایتخت میانمار متولد گردید.

نام وی «آنگ سان سو چی» برهم‌ نهاده‌ایست از سه نام پدرش «آنگ سان»، «سو» مادر بزرگ پدری‌اش و «چی» مادرش. پدرش بنیانگذار ارتش نوین میانمار و از مذاکره کنندگان استقلال میانمار از انگلستان در سال ۱۹۴۷ بود و استقلال برمه را از امپراتوری بریتانیا گرفت و در همان سال به دست رقیب خود کشته شد.

مادر آنگ سان سو چی که به عنوان یک چهره سیاسی در دولت جدید میانمار حضور داشت به عنوان سفیر به هند و نپال اعزام شد و فرصتی فراهم آورد تا آنگ‌سان در سال ۱۹۶۴ به تحصیل علوم سیاسی در دهلی بپردازد.

تحصیلات و ازدواج

او پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه دهلی در سال ۱۹۶۴ و دانشگاه آکسفورد در سال ۱۹۶۸، به مدت سه سال در نیویورک زندگی کرد و در سازمان ملل به کار پرداخت. او همزمان مجبور بود برای تأمین مالی خود مطالبی برای مایکل اریس محقق فرهنگ تبت بنویسد.آن دو در سال ۱۹۷۲ با یکدیگر ازدواج کردند و صاحب دو فرزند شدند.

 جوان ترین دختر آنگ سان سو چی، انو سن سو چی در رانگون برمه متولد شد. سوچی دو فرزند پسر هم دارد که یکی از آنها به نام کیم آریس، ساکن تایلند است. وی صاحب چند نوه می‌باشد که آنها را ندیده است.

آنگ سان سوچی درسال ۱۹۸۵ دکترای خود را از دانشکده مطالعات مشرق‌زمین و آفریقای دانشگاه لندن دریافت کرد و در سال ۱۹۸۸ برای نگهداری از مادر بیمارش به برمه بازگشت و از همان سال فعالیت‌های دموکراسی ‌خواهانه خود را آغاز کرد.

فعالیت سیاسی

 فعالیت جدی در حوزه حقوق بشری خانم سوچی در سال۱۹۸۸ اغاز شد زمانی که نی مین فرمانده نظامی برمه استعفا داد و آنگ سانگ سوچی، از آن پس رهبری مخالفان ضد حکومت نظامی این کشور را بر عهده گرفت. او که دانش آموخته تعالیم گاندی و بودا بود، برای هدایت معترضان و براندازی حکومت از این تعالیم وام گرفته بود و توانست در سرتاسر میانمار هواداران بسیاری برای خودش دست و پا کند .

پس از بازگشت به برمه درگیر مبارزات علیه نه وین، دیکتاتور وقت شد که در ۱۸سپتامبر ۱۹۸۸ طی یک کودتای نظامی به قدرت رسیده بود واین مبارزات توسط ارتش به شدت سرکوب شد.

در ماه مه سال ۱۹۹۰ حکومت نظامی برمه دستور برگزاری انتخابات را صادر کرد. با وجود این که سوچی در رانگون در حبس خانگی به سر می برد، حزب تحت رهبری او (لیگ ملی برای دموکراسی) در این انتخابات با اکثریت قاطع به پیروزی رسید.

ژنرال‌های ارتش از پذیرش پیروزی لیگ ملی برای دموکراسی سر باز زدند و همچنان قدرت را در میانمار در دست دارند. با وجود اعطای جایزه صلح نوبل به خانم سوچی، او تا سال ۱۹۹۵ در حبس بود.

 او بار دیگر در سال ۲۰۰۰ بازداشت و دو سال بعد بدون قید و شرط آزاد شد.

 آنگ سان سوچی نپذیرفت که برمه را ترک کند و گفت ترجیح می‌دهد در کنار مردم کشورش بماند. در حدود یک سال بعد، در پی بروز درگیری بین هواداران خانم سوچی و طرفداران دولت، بار دیگر سوچی زندانی شد. از آن موقع تا پیش از آزادی سال ۲۰۱۰سوچی تقریبا به طور بی وقفه در حبس بوده است.

دوران آزادی

در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۰ با اجرای فرمان آزادی آنگ ‌سان سو چی رهبر مخالفان دولت میانمار و برچیده شدن ایستگاه‌های پلیس در اطراف خانه وی، دوران حصر خانگی این برنده جایزه صلح نوبل سرانجام سپری شد و صدها نفر از حامیان خانم سوچی، وی را در مقابل درب منزلش مشاهده کردند.

خانم سوچی پس از آنکه از حصر خانگی آزاد شد، توانست با رای اکثریت پارلمان این کشور را به دست بگیرد و پست نخست وزیری را از آن خود کند اما باز هم شورای نظامی مانع از آن شد که او در این منصب قدرت را در میانمار  به دست بگیرد.

جایزه صلح نوبل

در آن سال ها کمیته صلح نوبل خانم سوچی را مدافع صلح نامید و جایزه کمیته را به وی داد. ظاهرا خانم سوچی این جایزه را برای نجات مردم میانمار از زیر یوغ حکومت نظامی ارتشیان  این کشور  دریافت کرد. البته دولت میانمار همچنان هم کما فی سابق آمیخته با ارتش در این کشور حکومت می کند.

وی اکنون سیاستمدار، دیپلمات، نویسنده و مدافع حقوق بشر برمه‌ای حساب می شود که به عنوان نخستین مشاور دولتی میانمار و رهبر اتحادیه ملی برای دموکراسی فعالیت می‌کند ودر این نقش به طور دفاکتو رئیس دولت است و مقامی هم‌ارز نخست وزیر دارد.

سوچی نخستین زنی است که به عنوان وزیر امور خارجه، وزیر برق و انرژی و وزیر آموزش در کابینه رئیس جمهور تین چیاو فعالیت کرده و از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ نماینده پارلمان این کشور بوده‌است.

بی تفاوت در مقابل نسل کشی مسلمانان

دولت میانمار با تعهد به آمریکا نسبت به اصلاح سیاسی و حرکت به سوی دموکراسی، از دایره تحریم‌های ایالات متحده خارج شده و به لیست کشورهای مورد حمایت آمریکا اضافه شده است.  اما با موج وحشیانه ای که بر علیه مسلمانان و زندگی آنها در این سال های اخیر از سوی افرازی های بودایی راه افتاده، در حال حاضر سوچی مورد اعتراض اکثر سیاستمداران و شخصیت های دنیاست که در مقابل این موج از کشتن و آواره کردن مسلمان روهنیگا سکوت کرده و هیچ عزم و اراده ای برای نجات مسلمانان ندارد و شاید برعکس ترجیح می دهد این سیل بنیانکن برای تصفیه مسلمانان در این کشور همچنان ادامه داشته باشد. او حتی از سازمان ملل هم بشکل فرمالیته درخواست میانجیگری در این مورد نمی کند!

این است که امروز خیلی از صاحب نظران و  آگاهان سیاسی خواهان پس گرفتن جایزه صلح نوبل از سوچی هستند.

/انتهای متن/