خودش، جغرافياي عشق را آباد خواهد كرد

شاید در روزی حوالی همین روزها، شاید سال‌ها بعد ، خدا بخواهد و  سرزمینی آزاد و آباد شود. شاید همین روزها خدا بخواهد و جغرافیای عشق را آباد کند.

 و باز جمعه آخرین رسید، جمعه آخرین از ماهی که همه‌اش رحمت بود و برکت . باز جمعه پایانی رسید تا ما دست بر دعا شویم و برای رهایی سرزمینی دعا کنیم  تا بازهم در این سرزمین بوی زیتون و  صدای نجوای پرندگان به گوش برسد.

در این جمعه پایانی از ماه مبارک رمضان میهمان دفتر شعر مطهره عباسیان[1] می‌شویم و سبزی و آبادی سرزمینی را از خدا می‌خواهیم که دیرزمانی است که شب زده و تاریک  و ناامن است.

خدا پروانه ها را از قفس آزاد خواهد كرد
خودش، جغرافياي عشق را آباد خواهد كرد
و بر مي چيند از شب هاي زخمي، جيغ جغدان را
به صبحي سرزده، گنجشك ها را شاد خواهد كرد
سراغ خسروان با تيشه هاي تشنه خواهد رفت
و شيرين را عروس خانه ي فرهاد خواهد كرد
به لطف سنگ ها با مشت نوزادان در قنداق
ستون كاخ ها را سست و بي بنياد خواهد كرد
و با هر جوي خون از گونه هاي خيس مادرها
جهان را خانه ي دل هاي طوفان زاد خواهد كرد
زمين يك روز راحت مي شود از بغض ديرينش
كه دستي، سينه ها را خالي از فرياد خواهد كرد
كه دست انتقام از آستيني سبز خواهد شد
به شور ذوالفقاري، جنگ با بيداد خواهد كرد…
كبوترها خبر مي آورند از مسجد الاقصي…
كه ما را قدس –اين قدس صبور- آزاد خواهد كرد 

[1]– مطهره عباسیان از بانوان خوش قریحه و پر کار معاصر ما است، حرفه اصلی او خبرنگاری است؛ و خورشید با ما مهربان نیست عنوان کتابی است از مطهره عباسیان که در 54 صفحه و توسط انتشارات فصل پنجم در سال 1391 به چاپ رسیده است. موضوع اصلی این کتاب شعر فارسی است.

/انتهای متن/