آنچه از اسکار نمی دانید

مراسم اسکار 2017 در تاریخ 26 فوریه ( هشتم اسفند) برگزار می شود . این مراسم که جزو مراسم مهم برای فیلمسازان آمریکایی و خارج از آمریکاست، سالانه به فیلم ها و سازندگان و دست اندرکاران بهترین های هر رشته که توسط هیئت داوران انتخاب می شوند، جایزه و تندیس اسکار می دهد.

 

اسکار چیست؟

جایزه اسکار یکی از 9 جایزه از جوایز آکادمی است. جوایز آکادمی در بخش رسانه به عنوان قدیمی ‌ترین مراسم اهدای جوایز به شمار رفته و جوایزی نظیر جایزه گرمی (برای تلویزیون) و جایزه تونی (برای تئاتر)  و جایزه ی ایمی برای موسیقی و… پس از آن شکل گرفتند.

به مراسم اعطای جوایز، که سالانه توسط آکادمی هنرهای تصاویر متحرک به بهترین آثار صنعت سینما ی جهان داده می شود، مراسم اسکار می گویند. مراسم اسکار یکی از شاخص ‌ترین مراسم‌های اهدای جوایز در جهان است و تصاویر آن هر ساله در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به‌ صورت زنده پخش می‌شود.

 

چرا این جایزه را اسکار می نامند؟

در مورد ریشه نام ” اسکار” اختلافاتی وجود دارد. در بیوگرافی بت دیویس (بازیگر پیشکسوت ) عنوان شده که او اسکار را از نام همسر اولش هارمون اسکار نلسون جونیور (۱۹۰۷-۱۹۷۵) رهبر ارکستر گرفته است.

ادعای دیگر در مورد انتشار نام اسکار به مقاله مجله تایم در مورد ششمین مراسم اسکار در سال ۱۹۳۴ و دریافت جایزه توسط بت دیویس در ۱۹۳۶ برمی گردد. در جایی عنوان شده در ۱۹۳۱ مارگارت هریک (۱۹۰۲-۱۹۷۶) دبیر اجرایی آکادمی برای نخستین بار تندیس را دید که او را به یاد “عمو اسکارش” ( نام مستعار پسرعمویش اسکار پیرس ) انداخت. سیدنی اسکلسکی (۱۹۰۵-۱۹۸۳) مقاله نویس در زمان نامگذاری توسط هریک حضور داشت و در مقاله اش نوشت :

” کارکنان با علاقه تندیس معروف خود را اسکار نامیدند.”

آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک در سال ۱۹۳۹ او رسما جایزه را اسکار نامید. در جایی دیگر  آمریکایی مدیر اجرایی لوییز بی. مایر نخستین تندیس را دید و گفت:

 ” به نظر شبیه  شاه اسکار دوم ( اسکار فردریک شاه سابق نروژ و سوئد ) میرسه”.

 در پایان روز هم پرسید “باید با اسکار چیکار کنیم، بذاریمش تو گاوصندوق ؟ “

 و این نام بر رویش ماند.

 

تندیس اسکار یا شوالیه ی طلایی

مجسمه ی طلایی اسکار شبیه شوالیه برهنه ای است که شمشیری را روی یک حلقه فیلم نگاه داشته است. این حلقه فیلم پنج پره دارد که نشانه پنج صنف اصلی مورد نظر آکادمی (تهیه کنندگان، کارگردانان، بازیگران، تکنیسین ها و نویسندگان) است.

 بلندی مجسمه اسکار ۳۴ سانتی متر و سه میلی متر و وزن آن ۳ کیلو ۸۵۰ گرم است. درباره چهره مجسمه اسکار عموماً به گفته خانم مارگارت هریک کتابدار وقت آکادمی استناد می شود که گفته بود مجسمه اسکار به عموی او که نامش اسکار پیرس بود شباهت دارد.

 

آیا تندیس اسکار قابل فروش است؟

طبق قانون از سال ۱۹۵۰ برنده‌ها یا وارثان شان نمی‌ توانند بدون دادن پیشنهاد اولیه فروش تندیس به آکادمی به قیمت ۱ دلار نسبت به فروش آن اقدام کنند. در صورتی که برنده این شرایط را نپذیرد آکادمی تندیس را نگاه می‌ دارد. جوایز آکادمی که تحت حمایت این توافق نامه نبوده‌ اند، در مزایده‌های عمومی و معاملات خصوصی به قیمت‌های شش رقمی فروخته شده‌ اند.

با اینکه اسکار در مالکیت برنده آن است، در بازار آزاد معامله نمی ‌شود. در سال ۱۹۸۹ نوه مایک تاد قصد داشت تندیس اسکار او را به فروش برساند که مشخص شد عده‌ ای این قانون را قبول ندارند. او می‌خواست تندیس را به یک مجموعه دار بفروشد که آکادمی در دعوای حقوقی برنده شد و جایزه را پس گرفت.

 با وجود موفق بودن معاملات فروش اسکار، تعدادی از خریداران تندیس‌ها را به آکادمی بازمی گردانند تا آن‌ها را در گنجینه نگاه دارد. در سال ۱۹۹۲ هارولد راسل برای هزینه‌ های درمانی همسرش اسکار خود را به فروش گذاشت.

 

چه کسانی عضو آکادمی اسکار هستند؟

آکادمی اسکار به هنگام تاسیسش در سال ۱۹۲۷ تنها ۳۷ عضو داشت. اعضای آکادمی از افراد رده بالای صنعت فیلم بودند. امروزه آکادمی اسکار شش هزار عضو دارد. عضویت در آکادمی اسکار تنها از راه دعوت امکان پذیر است و تنها محدود به کسانی ست که در هنر (بازیگری، نویسندگی و کارگردانی) یا علوم (فیلمبرداری، تدوین و غیره) سرآمد هستند.

 معیارهایی که باعث می شوند کسی نامزد دریافت جایزه اسکار شود پیچیده اند و به مقررات تک تک صنف های آکادمی بستگی دارند. مثلا نامزد های جایزه بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان را کشورهای مربوطه تعیین می کنند و برای آکادمی اسکار می فرستند.

 قاعده اصلی این است که همه فیلم هایی که در رقابت جایزه اسکار شرکت می ، باید طی یک ساله منتهی به ۳۱ دسامبر در لس آنجلس به نمایش در آمده باشند. در جریان رقابت برای نامزدی اسکار، استودیوهای فیلمسازی با فرستادن نسخه دی وی دی فیلم ها برای اعضای آکادمی یا با دادن آگهی هایی با عنوان “برای ملاحظه شما” توجه آنها را نسبت به فیلم خود جلب می کنند.

 

فیلم خارجی چه شرایطی باید داشته باشد؟

طبق قوانین آکادمی اسکار تمامی فیلم‌های حاضر در بخش بهترین فیلم خارجی باید به زبانی غیر از انگلیسی ساخته شده باشند تا بتوانند در این بخش نامزد کسب جایزه شوند. آکادمی اسکار همواره این قانون را به صورت جدی دنبال می‌کند و فیلم‌هایی که دارای دیالوگ‌های فراوان انگلیسی باشند، از سوی آکادمی اسکار حائز شرایط لازم برای رقابت در بخش بهترین فیلم خارجی شناخته نخواهند شد.

البته فیلم‌های صامت و بدون دیالوگ می‌ توانند در این بخش نامزد کسب جایزه شوند. براساس جدیدترین قوانین آکادمی اسکار و از سال 2006 (هفتاد ونهمین دوره جوایز اسکار) فیلم‌های معرفی شده به آکادمی اسکار برای حضور در بخش بهترین فیلم‌ خارجی الزاما نباید به زبان رسمی کشور فرستنده باشند. به همین دلیل پیش از این از حضور چندین فیلم در این بخش جلوگیری شده بود؛ چرا که اکثر دیالوگ‌های فیلم به زبانی غیر از زبان رسمی کشور فرستنده اثر بود، همانطور که فیلم «خصوصی» محصول 2004 ایتالیا به دلیل عربی و عبری بودن دیالوگ‌ها حائز شرایط حضور در بخش بهترین فیلم خارجی شناخته نشد.

اما با تغییر قانون در سال 2006 کشور کانادا که پیش از این تنها می ‌توانست فیلم‌های فرانسوی‌ زبان را به آکادمی ارائه کند، شرایط لازم برای معرفی فیلم هندی ‌زبان «آب» به عنوان نماینده سینمای کانادا را پیدا کرد.

همچنین تمامی فیلم‌هایی که خواستار حضور در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار هستند صرف‌ نظر از زبان فیلم نباید در خاک آمریکا ساخته شده باشند و از سوی دیگر تمامی کشورها باید نماینده خود را به انتخاب یک سازمان، کمیته و یا هیأتی متشکل از افرادی از بدنه سینما انتخاب کنند و اسامی این افراد نیز باید به آکادمی فرستاده شوند.

پس از این که تمامی کشورهای نماینده خود را به آکادمی معرفی کردند، نسخه ‌ای از تمامی فیلم‌ ها با زیرنویس انگلیسی به آکادمی ارسال می‌شود و اعضای کمیته بهترین فیلم خارجی پس از تماشای آثار را با رأی‌ گیری پنهان خود پنج فیلم نهایی نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی را معرفی می‌کنند.

 

اروپایی ها پیشتازند

برای سال‌های متمادی، جوایز بهترین فیلم خارجی نصیب فیلم‌های اروپایی شده و از میان 65 جایزه اهدایی در این بخش از سال 1947، 52 جایزه به فیلم‌های اروپایی، پنج جایزه به فیلم‌های آسیایی و سه جایزه به فیلم‌های ساخته آفریقا و سه جایزه نیز نصیب فیلم‌های آمریکایی شده است.

فدریکو فلینی کارگردان صاحب ‌نام ایتالیایی با کارگردانی چهار فیلم برنده اسکار بهترین فیلم خارجی از این حیث رکوردی به نظر دست نیافتنی دارد و کشور ایتالیا نیز با 10 جایزه، سه جایزه ویژه و 29 نامزدی رکورد دار بخش بهترین فیلم خارجی اسکار محسوب می‌شود.

/انتهای متن/