در میانمار به جرم مسلمان بودن می کشند، تجاوز می کنند…
وقتی قدرت میان ابرقدرت ها دست به دست می شود، آنچه مهم نیست بلایی است که بر سر مردم می آید؛ مردمی که اولیه ترین حقوق شان هم پایمال می شود و زنان و کودکان در میان این مردم مظلوم، مظلوم تر هم هستند. این داستان نسل کشی و نابودی مسلمانان منطقه آراکان است که بنابر آمارها تا به حال نزدیک 100 هزار نفر از آنها در حملات بودایی ها و ارتش میانمار کشته شده اند و به بیش از 5 هزار زن مسلمان تجاوز شده است.
حالا دیگر چند سالی هست که فریاد «یا للمسلمین» مسلمانان کشور میانمار بر آسمان است. مسلمانانی که با ادعایی واهی کشته و حتی زنده زنده سوزانده می شوند، از شهر و دیار خود آواره می شوند و… اما صدایی از رسانه های بزرگ بین المللی برای این نسل کشی آشکار و محکومیت نقض حقوق آنها بلند نمی شود.
اما چه کسانی و به چه بهانه ای این مسلمانان را می کشتند؟
میانماری های سالها استعمار شده
کشور میانمار (برمه) غربی ترین کشور آسیای جنوب شرقی است که در ساحل شرقی خلیج بنگال قرار دارد. این کشور از شمال و شمال شرقی با چین، از جنوب و جنوب غربی با خلیج بنگال، از غرب با هند و بنگلادش و از شرق با لائوس و تایلند مرز مشترک دارد.
این کشور قدیمی از قرن 16 تا نیمه قرن 20 مستعمره کشورهای مختلف اروپایی بود. اول پرتغالی ها، سپس هلندی ها و بعد دو قرن انگلیسی ها… تا اینکه در سال 1948م. -1327ش.- میانمار توانست استقلال خود را به دست بیاورد. البته با توطئه انگلستان اندکی بعد این کشور تازه استقلال یافته به دست کودتاچیان و نظامیان وابسته به غرب افتاد.
مسلمانان میانمار را بشناسیم
89 درصد مردم این کشور بودایی هستند و یک اقلیت قابل توجه مسلمان در این کشور زندگی می کنند. مسلمانان میانمار که تا ده سال پیش نزدیک به شش میلیون نفر جمعیت داشتند، در منطقه «آراکان» – به این منطقه که هم مرز با هند و بنگلادش است، راخین هم گفته می شود- ساکن هستند. این مردمان از قوم «روهینگ» هستند و زبان شان روهینگیایی است؛ زبانی که مخلوطی از واژه های بنگالی، ترکی، فارسی و عربی است.
جالب است بدانید که پای مسلمانان – بازرگانان عرب- در اواخر قرن اول هجری به میانمار رسید. اما بعد از آن و به ویژه در قرن سوم هجری با ورود تجار ایرانی مسلمان به این منطقه اسلام گسترش شدیدی در آنجا پیدا کرد. حتی در حال حاضر گروهی از شیعیان در این کشور زندگی می کنند که از نسل ایرانی های مهاجر به منطقه آراکان هستند. البته باید توجه داشت که این منطقه در آن زمان جزئی از خاک هندوستان بزرگ بوده است.
باز هم سیاست”تفرقه بیانداز و حکومت کن”
پس از اشغال کامل هندوستان به دست انگلستان، این کشور به پیشروی به سمت شرق ادامه داد و پس از شکست سایر رقبای استعمارگر اروپایی به مرزهای چین رسید. سیاستمداران استعمارگر انگلیس برای اداره آن سرزمین های وسیع اشغال شده شروع به ایجاد مرزبندی های جدید کردند ومثل خیلی موارد دیگر با سیاست “تفرقه بیانداز و حکومت کن” زمینه را برای ایجاد قیام علیه خود از بین بردند.
از جمله اینکه منطقه آراکان را که جزئی از خاک هندوستان بود، ضمیمه خاک میانمار کردند و بوداییان را بر مسلمانان مسلط نمودند.
مسلمانان قومی خارجی هستند!
از همان ابتدای استقلال میانمار سخت گیری بر مسلمانان از سوی حکام بودایی شروع شد؛ به ویژه اینکه مردم مسلمان آراکان، از زمان شروع مبارزات علیه استعمارگران انگلیسی خواهان الحاق به کشور بنگلادش یا پاکستان بودند. این تقاضای مسلمانان منطقه آراکان بهانه ای شد برای سختگیری و تضییع بیش از پیش حقوق مردم منطقه آراکان.
اما وقوع اتفاقاتی شرایط بد مسلمانان میانمار را از بد هم بدتر کرد.
آمریکایی ها وقتی خواستند به شکل رسمی قدرت را در برمه (میانمار) از دست وابستگان سنتی به انگلیس درآورند و به جایش مهره وابسته به خود یعنی خانم «آنگ سان سوچی» را با شعار دموکراسی خواهی به حکومت برسانند، زمینه را برای سخت گرفتن بر مسلمانان آراکان ایجاد کردند. در این جابجایی قدرت رهبران بودایی طرفدار تفکر «دالای لاما» در برمه قدرت را به دست آوردند. این رهبران بودایی، مهاجرت گروهی از مسلمانان منطقه سین کیانگ چین در سال 1890م .-1269ش.- به منطقه آراکان را بهانه قرار داده و اعلام کردند مسلمانان قومی خارجی هستند و باید از میانمار بروند!
این ها بشر نیستند و حقوقی ندارند
و همه اینها یعنی چه وقتی استعماگران انگلیسی و وابستگان شان بر کرسی حکومت نشسته بودند و چه حالا که خانم سوچیِ در قدرت است، غرب خواهان نسل کشی و نابودی مسلمانان منطقه آراکان است؛ نسل کشی که مخصوصا برای زنان و کودکان پشرایطی بسیار سخت را ایجاد کرده است.
بنابر آمارها تا به حال نزدیک 100 هزار نفر از مسلمانان میانماری در حملات بودایی ها و ارتش این کشور کشته شده اند و در این میان به بیش از 5 هزار زن مسلمان تجاوز شده است.
اما در سه سال گذشته و در زمان به قدرت رسیدن خانم سوچی، با وجود کشتن و حتی زنده زنده سوزاندن گروهی از مسلمانان در میانمار، سازمان های حقوق بشری و البته وزارت امورخارجه آمریکا هیچ عکس العملی از خود نشان نداده اند. حتی وقتی سازمان آ.سه.آن –رهبران منطقه شرق آسیا- نسل کشی مسلمانان را در میانمار محکوم کردند، سوچی از آنها انتقاد کرد و آمریکا رسما از حکومت سوچی حمایت کرد.
یعنی نه مسلمانان میانماری بشرند و نه زنان و کودکان آنها شامل حقوق زنان و کودکان می شوند!
منابع:
1-کتاب «میانمار»، دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل، نشر وزارت امورخارجه، چاپ اول 1387.ش، صفحات 16، 20 تا 26
2-«دایرة المعارف دانش گستر»، جلد 16، موسسه علمی و فرهنگی دانش گستر، چاپ 1389.ش، ص 395 و 396
3-روزنامه «کیهان»، شماره 21515، مورخ سه شنبه 29 آذر 1395.ش، ص 12 –خبر «ارتش میانمار به جنایت علیه بشریت متهم شد»
/انتهای متن/
