زنان تازه وارد به مجلس هشتم

در مجلس هشتم تعداد نمایندگان زن نسبت به سه دوره ی قبل ریزش پیدا کرد و به هشت نفر از ۲۸۸ نماینده تقلیل پیدا کرد. از میان این زنان فقط دو چهره ی جدید به مجلس راه یافتند و سایرین از نمایندگان دوره های قبل بودند.

با توجه به اینکه تعداد نمایندگان در دوره ی پنجم سیر صعودی داشت و به بیشترین تعداد یعنی ۱۴ نفر رسید و در مجلس ششم و هفتم نیز با یک نفر کاهش تعداد نمایندگان زن حاضر در مجلس ۱۳ نفر بود، دورهی هشتم مجلس دوره کاهش تعداد زنان نماینده ی مجلس بود.

در دوره ی هشتم استقبال شهرستان ها از نمایندگان زن کاهش چشمگیری داشت و بیشتر نمایندگان از حوزه ی انتخابیه تهران هستند.

زنانی که در دوره ه هشتم وارد مجلس شورای اسلامی شدند، عبارت بودند از :

فاطمه آجرلو متولد ۱۳۴۵ از کرج، نیره اخوان متولد ۱۳۳۵ از اصفهان، عفت شریعتی متولد ۱۳۳۱ از مشهد و همچنین فاطمه آلیا متولد ۱۳۳۵، لاله افتخاری متولد ۱۳۳۸، زهره الهیان متولد ۱۳۴۷، فاطمه رهبر متولد ۱۳۴۳ و طیبه صفایی متولد ۱۳۳۹ از تهران، هشت نماینده زن مجلس هشتم بودند. 

از هشت نماینده ی حاضر در مجلس هشتم شش تن در دوره های قبل نیز در کسوت نمایندگی حضور داشتند و به زندگی و عملکرد آنها در یادداشت های پیشین پرداخته شده است. در این  دوره، فقط دوتن از نمایندگان جدید الورود هستند که  به زندگی و عملکرد وسوابق علمی و کاری آنها می پردازیم:

زهره الهیان

1

زهره الهیان پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۶۶ در کنکور سراسری پذیرفته شد و در دانشگاه علوم پزشکی تهران به تحصیل در رشته ی پزشکی پرداخت.

او در دانشگاه به عضویت انجمن اسلامی و بسیج دانشجویی در آمد و پس از چندی واحد بسیج خواهران را در دانشگاه علوم پزشکی تهران تاسیس کرد. وی در سال ۱۳۷۴موفق به اخذ درجه دکترای پزشکی عمومی شد و در همان سال در پلی کلینیکی در تهرانپارس به کارهای طبابت و در مان مشغول شد.

دکتر الهیان در سال ۱۳۷۸به تکمیل تحصیلات خود  در دانشگاه  علوم پزشکی تهران پرداخت و در سال ۱۳۸۱  به درجه تخصص در رشته بیماری های داخلی نایل آمد. وی از سال ۱۳۸۲ در بیمارستان نجمیه وبقیه الله به طبابت مشغول شد. او به هنگام تحصیل در دوره یتخصصی، به سمت مسئول خواهران بسیج دانشجویی تهران و سپس در سال ۱۳۸۱ به عنوان مسئول خواهران در سازمان بسیج دانشجویی کشور انتخاب شد و این سمت را تا سال ۱۳۸۷، یعنی قبل از ورود به مجلس در اختیار داشت.

الهیان به دلیل علاقه به اموربین المللی و نهادهای مردمی ، دوره ی آموزشی حضور موثر زنان در مجامع بین المللی و آشنایی با سازمان های تابعه ی سازمان ملل را تا سال ۱۳۸۴ و دوره های مدیریت تبلیغ  در خارج از کشور و همچنین حقوق بین الملل را در سال ۱۳۸۵ فراگرفت. در این ارتباط  وی سمت هایی را نیز احراز کرد که از جمله آنها این موارد است:

عضویت در شورای مرکزی شبکه ارتباطی سازمان های غیر دولتی زنان، مدیر عاملی کانون مشکات اندیشه، مدیر عاملی کانون وفاگستران زنان مسلمان، عضو هیئت امنای کانون بشری، عضو هیئت موسس و هیئت مدیره بنیاد جوانه صلح، عضو  هیئت موسس و هیئت مدیره کانون سیمرغ پارسی و عضو هیئت موسس و هیئت مدیره انجمن رهپویان ایران فرهنگی.

دکتر الهیان در سال ۱۳۷۸ به عنوان کاندیدای جبهه ی متحد اصولگرایان در انتخابات دوره ی هشتم مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و موفق شد با کسب آرا از سوی مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر به عنوان نماینده ی مجلس شورای اسلامی انتخاب شود. او پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجه در آمد. وی در اوایل مجلس هشتم ، فراکسیون سازمان های مردم نهاد(NGO) را تاسیس کرد و خود ریاست آن را برعهده گرفت. از دیگر سمت های او در دوره نمایندگی عبارت است از:

عضو فراکسیون زنان، عضو فرهنگستان پزشکی، عضو هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه ، عضو  گروه دوستی ایران و ژاپن، نیکاراگوئه و اروگوئه ، عضو اتحادیه بین المجالس در اجلاسیه های ۱۲۳ ژنو و ۲۱۰اتیوپی و ایراد سخنرانی در این اجلاسیه ها.

وی همچنین رئیس کمیته ی حقوق بشر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه مجلس هشتم بوده است. او در این سمت در برخی از نشست های بین المللی از جمله اجلاس جمعیت و توسعه در اولان باتور ، اجلاس مجمع مجالس آسیایی در جاکارتا ، مذاکرات حقوق بشر در آفریقای شمالی، همایش جایگاه زن در ادیان الهی در دانشگاه آدامو در اتیوپی و اجلاس کمیته ی فرعی مجمع مجالس آسیایی در بحرین شرکت داشته و سخنرانی کرده است. او از همراهان دبیر ستاد حقوق بشر قوه ب  قضائیه در آمریکا نیز بوده و در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد سخنرانی نموده است.

از جمله طرح ها و لوایحی که  زهره الهیان  در دوره هشتم  در تصویب آنها نقش داشت عبارتند از:

طرح تامین امنیت زنان در روابط اجتماعی، لایحه ی بیمه ی زنان خانه دار، طرح ایجاد  بیمارستان های تخصصی برای زنان، طرح اصلاح مواد ۱ و ۷ قانون مربوط  به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب ۱۳۶۴، اصلاح قانون مجازات اسلامی و یکسان سازی دیه ی زنان با مردان و پرداخت مابه التفاوت دیه ی زنان توسط صندوق تامین خسارات، طرح اصلاح قانون انتخابات و تجمیع انتخابات دوره ی پنجم شوراهای اسلامی و دوره ی یازدهم ریاست جمهوری، طرح ساماندهی مشاغل خانگی، طرح پیشنهادی قانون ناظر بر تاسیس وفعالیت های سازمان های  مردم نهاد، طرح پیشنهادی قانون ناظر بر تاسیس و فعالیت های انجمن های علمی در ایران، طرح حضور انجمن های علمی در کمیسیون های تخصصی مجلس، طرح اصلاح قانون ترویج تغذیه با شیر مادر، طرح اصلاح قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست، طرح معتبر بودن مصوبات شورای  عالی انقلاب فرهنگی در خصوص دانشگاه آزاد اسلامی ( در مخالفت با وقف دانشگاه آزاد)، طرح اصلاح بند ۱  ماده ۷۱ قانون تشکیلات ، وظایف وانتخابات شورای اسلامی وانتخابات شهرداران  مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحات  بعدی آن، طرح تشدید مجازات مترددین به فلسطین اشغالی  و اصلاح مواد(۲۴) و (۳۶)  قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱، طرح تخصیص و تفحص از شرکت ملی نفتکش که در نهایت منجر به تغییر مدیریت در آن شرکت گردید، طرح نظارت مجلس بر امور نمایندگان، طرح دو فوریتی اصلاح قانون حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین مصوب ۱۹/۲/۱۳۶۹، طرح افشای نقض حقوق بشر توسط آمریکا در جهان امروز وطرح استیضاح علی کردان وزیر کشور دولت احمدی نژاد.

دکتر الهیان در سال ۱۳۸۸ ازسوی رئیس جمهور، احمدی نژاد ، برای تصدی وزارت رفاه وتامین اجتماعی معرفی گردید، اما بدلیل عدم  استقبال نمایندگان مجلس وهمچنین مخالفت علما با وزارت زنان ، از پذیرش این سمت خودداری کرد. وی در دوره نهم مجلس نیز نامزد شد ، ولی بدلیل انشقاق اصو لگرایان ، از راهیابی به مجلس بازماند.

پس از پایان دوره ی هشتم (خرداد۱۳۹۱) الهیان به کار طبابت و درمان بازگشت . وی همچنین از فروردین تا دی ماه ۱۳۹۲ ، مشاور آفریقایی-عربی معاونت وزارت امور خارجه بوده است. او به زبان انگلیسی تسلط دارد.

زهره الهیان ازدواج کرده و صاحب دو فرزند است.

 

طیبه صفایی

002

طیبه صفایی که در سال ۱۳۳۹ در ارومیه متولد شده، حدود پنج سال از سال های کودکی  ونوجوانی خود را به دلیل تبعید پدرش که در اعتراض به فساد اداری صورت گرفته بود، در شهرهای بانه، سقز و تبریز سپری کرد و تا مقطع سوم راهنمایی در آن شهرها در شرایط سختی به تحصیل پرداخت. سپس به اتفاق خانواده به ارومیه بازگشت و در سال ۱۳۵۶ موفق به اخذ دیپلم در رشته  ریاضی  فیزیک شد . وی در سال ۱۳۵۸ به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس مشغول شد. علاوه برآن با حزب جمهوری اسلامی و کانون فرهنگی و تبلیغاتی مساجد و انجمن های اسلامی نیز به همکاری پرداخت.

صفایی در سال ۱۳۶۰ با رحیم قربانی از فرماندهان بسیج و سپاه ارومیه با سبک بسیار ساده ای ازدواج کرد و در همان سال از آموزش و پرورش به بسیج مامور و به سمت بسیج خواهران سپاه آذربایجان غربی منصوب شد . وی  پس از سه سال خدمت در بسیج و حضور در جبهه های جنگ و ساماندهی فعالیت های بانوان  در مناطق جنگی، در سال ۱۳۶۳ به آموزش و پرورش بازگشت. او علاوه بر تدریس در  آموزش و پرورش به تشویق همسرش به تحصیل خود نیز ادامه داد و در سال ۱۳۷۲ موفق به اخذ لیسانس در رشته علوم تربیتی شد. پس از آن به دلیل مسئولیت همسرش، به اتفاق همسر و فرزندانش در تهران ساکن شد و ضمن خدمت در آموزش و پرورش تهران، همزمان به  تکمیل تحصیلات خود پرداخت و در سال ۱۳۷۶ در رشته مدیریت آموزشی، به دریافت دانشنامه ی فوق لیسانس از دانشگاه الزهرا(س) نایل آمد. صفایی پس از آن در مراکز تربیت معلم و مدرسهی امام صادق (ع) تهران به عنوان مدرس ، معاون و مشاور خدمت کرد.

وی در سال ۱۳۷۹ از آموزش و پرورش به دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز منتقل شد  و به عضویت هیئت علمی آن دانشگاه درآمد. او ضمن تدریس ، به تحصیلات تکمیلی خود نیز ادامه داد و در سال ۱۳۸۳ در رشته مدیریت آموزشی موفق به دریافت دانشنامه ی دکترا از واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد شد.

صفایی بعد از  اخذ درجه  دکترا در آذر ماه ۱۳۸۳ به سمت مدیر کل امور پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران منصوب شد. وی در آبان ماه ۱۳۸۴ نیز به عنوان مشاور برنامه ریزی رئیس مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تعیین شد. او در این سمت، مجری تدوین طرح ملی سند فرابخشی توسعه ی امور زنان و خانواده و مجری  طرح ملی تهیه برنامه کارشناسی مدیریت آموزشگاهی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی آموزشی بوده است.

دکتر صفایی در دی ماه ۱۳۸۴ همزمان با استانداری همسرش در استان آذربایجان غربی  ، به سمت مشاور استاندار و مدیر کل زنان و خانواده استانداری آذربایجان غربی تعیین شد و تا خردادماه ۱۳۸۷ در این سمت باقی ماند.

از دیگر سمت های او در طی سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷، مشاور امور بین الملل مراکز آموزش از راه دور کشور و عضویت در شورای برنامه ریزی گروه مدیریت آموزشگاهی سازمان پژوهش وبرنامه ریزی درسی بوده است.

دکتر طیبه صفایی در سال ۱۳۸۷ به عنوان کاندیدای جبهه اصول گریان در انتخابات دوره ی هشتم مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و موفق شد با کسب آرا از سوی مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شود . وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون آموزش وتحقیقات درآمد و نائب رئیس این کمیسیون شد.

ازدیگر سمت های او در دوره ی هشتم مجلس شورای اسلامی عبارت است از:

ریاست فراکسیون زنان به مدت چهار سال، ناظر نمونه ی مجلس شورای اسلامی در شورای فرهنگی-اجتماعی زنان به مدت سه سال، عضو فراکسیون های اصول گرایان و انقلاب اسلامی، عضو هیئت رئیسه ی فراکسیون نخبگان مجلس، عضو گروه دوستی ایران و بوسنی هرزگوین، عضو شورای مرکزی فراکسیون بیداری اسلامی، عضو هئیت امنای بنیاد دانشگاه الزهرا(س) از خرداد ۱۳۸۹ به مدت چهار سال، عضو هیئت امنای بنیاد ملی عفاف وحجاب وعضو ستاد ملی زن وخانواده .

از جمله طرح ها ولوایحی که  دکتر صفایی  در دوره ی هشتم  در تصویب آنها نقش داشت عبارتند از:

مشارکت در تدوین برنامه پنجم توسعه وتلاش جهت تصویب ماده ۲۳۰ در برنامه پنجم، تصویب ماده ۲۲۷ برنامه پنجم توسعه  پذیرش دانشجو در دوره های تکمیلی وتخصصی، قانون ساماندهی وحمایت از مشاغل خانگی ، طرح اصلاح موادی ازقانون مدنی و ارث بردن زن از تمام اموال منقول وغیر منقول، قانون جرائم رایانه ای، قانون شوراهای حل اختلاف، قانون تصویب کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت واصلاح قانون خدمت نیمه وقت بانوان.

از دیگر فعالیت های او در این دوره، ساماندهی فراکسیون زنان و مستندسازی فعالیت ها و تهیه و تدوین و ترجمه ی قوانین مرتبط با حوزه ی زنان با همکاری مرکز پژوهش های مجلس، پیگیری جدی جهت تحقق علمی مصوبه ی راهکارهای اجرایی فرهنگ عفاف وحجاب و طرح سوال از رئیس جمهور و وزرای مربوطه، حضور در مقر اتحادیه اروپا وبروکسل و پاسخ به سوالات درحوزه ی حقوق بشر، سفر به کشورهایی نظیر بلژیک ، اسپانیا، آمریکا، چین، تایلند جهت شرکت در کنفرانس ها، کمیسیون مقام زن، اتحادیه ی بین المجالس و مجامع بین المللی برای سخنرانی و تبیین جایگاه و نقش زن وخانواده و دفاع از مواضع جمهوری اسلامی بوده است.

پس از پایان دوره ی هشتم مجلس در ۷ خرداد۱۳۹۱، دکتر صفایی به دلیل عدم راهیابی به مجلس نهم، به دانشگاه بازگشت. وی در ۶ آبان ماه ۱۳۹۱ به سمت مسئول و دبیر شورای تحول بنیادی دانشگاه پیام نور و در دهم دی ماه ۱۳۹۱ به سمت مدیر کل دفتر نظارت و ارزیابی آن دانشگاه منصوب شد و تا کنون(آبان ماه۱۳۹۲) در این سمت باقی می باشد، علاوه بر این ، وی در دانشگاه های الزهرا(س) ، امام صادق(ع)(واحد خواهران) و دانشگاه آزاد (واحد تهران مرکز) نیز به تدریس اشتغال دارد. از دیگر سمت های او عضویت در شورای سیاست گذاری همایش ملی مدیریت کیفیت در دانشگاه ها و موسسات  آموزشی و پژوهشی کشور، عضویت در هیئت تجدید نظر رسیدگی به تخلفات اداری دانشگاه پیام نور، عضویت در شورای عالی انجمن اولیا و مربیان و عضویت در بنیاد ملی عفاف وحجاب می باشد.

از جمله فعالیت ها وسوابق پژوهشی دکتر صفایی عبارت است از :

 مجری طرح ملی و بررسی تجارب کاری مدیران موفق مناطق آموزش و پرورش شهر تهران و تدوین کتاب تجارب کاری مدیران و برگزاری کارگاه آموزشی مدیران(۱۳۸۱-۱۳۸۰)، عضو شورای تحقیقات آموزش و پرورش تهران، مجری طرح ملی طراحی دوره ی کارشناسی مدیریت آموزشگاهی به سفارش سازمان پژوهش و برنامه ریزی درسی (۱۳۸۵-۱۳۸۴)، مجری طرح ملی تدوین سند فرابخشی توسعه مرکز امور زنان وخانواده نهاد ریاست جمهوری (۱۳۸۴) سردبیر مجله علمی –پژوهشی ندای دانشگاه، ناظر طرح تحقیقاتی “بررسی اثر بخشی شورای معلمان وارائه راهکارهای موثر جهت افزایش عملکرد آن در مدارس(۱۳۸۵) تاظر طرح تحقیقاتی ” بررسی عملکرد کارایی درونی سازمان آموزش وپرورش  و در تحقق شاخص های اهداف برنامه سوم توسعه جهت دستیابی به اهداف برنامه چهارم  توسعه” (۱۳۸۵)تدوین سند  چشم انداز و سند راهبردی دانشگاه های الزهرا(س) و پیام نور، طرح دوره کارشناسی ارشد و دکترای دانشگاه امام صادق(ع).

وی همچنین در سال ۱۳۸۱ به عنوان استاد نمونه دانشگاه آزاد اسلامی معرفی شد.

/انتهای متن/