وقتی جودی آبوت کشف حجاب کرد!

کارتون ها از جذاب ترین برنامه های کودکان است که همه بچه ها در همه جای دنیا می بینند و از  دیدن آن لذت می برند. روند تغییر شخصیت دخترهای کارتون ها در چند دهه ی اخیر نشان می دهد که قرار بوده که همه کودکان جهان و مخصوصا کودکان ایرانی شاهد نوعی کشف حجاب تدریجی در این کارتون ها باشند.

0

ما فقط کارتون می دیدیم و شاد می شدیم، اما فرنگی ها فقط کارتون نمی ساختند که ما را شاد کنند! می خواستند یک چیزهایی را هم در وجودمان تغییر دهند؛ نگرش هایی را که ناخوادگاهِ ذهن مان، متوجه تغییرش نبود!

به هرحال آنها کارتون هایی ساختند که در طول دو دهه حجاب را از سر زنان و دختران داستان های شان برداشتند و بعد «حیا» را ذره ذره با کوتاه کردن قد آستین ها و دامن ها و… از شحصیت های کارتونی شان گرفتند.

 

کارتون های دهه 60 تا حدود زیادی با فطرت پاک زنان و دختران بسیاری در سرتاسر جهان سازگاری داشت. شخصیت های زنان و دختران آن انیمیشن ها محکم، عفیف و سخت کوش بودند ولی کم کم اتفاقاتی برای زنان و دختران شخصیت های کارتونی دهه 70 افتاد که آن محکم بدن شخصیت  و عفاف دخترهای کارتون ها  کمرنگ و کمرنگ تر می شد. به نظر می رسید  سازندگان انیمشین ها برای حیا و حجاب زُدایی از دختران جهان و از جمله دختران ایرانی برنامه داشتند.

 

روسری ها و کلاه ها

کارتون «حنا دختری در مزرعه» را یادتان هست؟ کارتونی که داستانش درباره دختری زحمتکش و درس خوان و مهربان بود که با عزم و اراده و سخت کوشی ، با همه سختی ها روبه رو می شد تا به آرزوهایش برسد. در آن کارتون بیشتر زن ها، بیرون از خانه «روسری» بر سر می بستند و زن های جوان شهری هم موقع بیرون رفتن از خانه با کلاه حصیری بزرگ موهای خود را می پوشاندند. البته این مسئله دقیقا در کارتون «دختری به نام نل» هم صدق می کرد. نل در بیرون از خانه با کلاه بزرگی موهایش را می پوشاند.

کارتون «مهاجران» را هم که حتما یادتان هست؟ همان کارتونی که موضوعش مهاجرت جماعت انگلیسی به قاره استرالیا و غصب و اشغال زمین های مردم بومی آن منطقه بود! در آن کارتون مادر و خواهران «لوسی می» موقع خروج از خانه حتما کلاه پارچه ای و یا کلاه حصیری بزرگی روی سر خود می گذاشتند. آن وقت لباس زنان هم در این انیمیشن کاملا پوشیده، با یقه گرد و بسته، آستین بلند به همراه دامن های بسیار بلند بود.

 

وقتی تبلیغ مد و بی حیایی در کارتون ها شروع شد

اما در کارتون هایی که در دهه 70 شمسی پخش می شد، کم کم ارزش هایی دیگر مثل آزاد بودن، دوست پسر داشتن، بی حجاب بودن به شکل بسیار ظریف تبلیغ می شد. مثلا در کارتون «زنان کوچک» که موضوعش به حوادث زندگی چهار خواهر اختصاص داشت، کاترین یا کتی که دختری مستقل، نویسنده و ماجراجو بود، از قسمت های میانی کارتون بدون کلاه در خیابان و محل کار حاضر می شد. مگی خواهر بزرگتر هم به دنبال دوختن لباس شب برای شرکت در مهمانی های مختلط بود و…

حالا کارتون «بابا لنگ دراز» را به خاطر بیاورید؛ کارتونی که در آن دختر یتیمی به نام «جودی آبوت» با کمک حمایت گر مالی اش به دبیرستان می رود تا استعدادهایش شکوفا شود. آن وقت همین جودی در طول قسمت های مختلف روز به روز خوش تیپ تر و به روز تر! و قد آستین و دامن هایش هم روز به روز کوتاه تر می شود.

 

جنسیت، وجه اصلی شخصیت دختران کارتونی

نمی دانم که هنوز هم حوصله دارید کارتون ببینید یا نه، ولی اگر دارید به شخصیت دختران کارتونی مثل «برندگان کوچک» دقت کنید! لباس این دختران کارتونی، آرایش صورت شان، گوشواره هایی که به گوش می اندازند و…

حالا دیگر اینقدر عادی شده که در کارتون های ژاپنی و آلمانی دخترها به دنبال خرید و پوشیدن لباس های خاص باشند و یا برای جلب توجه شخصیت پسر کارتون دست به کارهای محیرالعقول بزنند. اینقدر عادی که دیگر برای مخاطب حتی عجیب نیست که ببیند در کارتون های تام و جری، موش ماده ای وجود دارد که تمام تلاش خود را برای جلب نظر جری! می کند.

 

جنگ کارتونی ما و آنها

اما این همه ماجرا نیست. اگر آنها در طی دو دهه تمام سعی خود را برای حیا و عفاف زدایی از فطرت پاک کودکان کردند، ما هم در حد خودمان شروع به ساخت انیمیشن هایی کردیم که حیا و عفاف را تبلیغ کند.

از کارتون «زهره و زهرا» که چادر به سر با مادران شان به مسجد می رفتند، تا کارتون های «قصه ما مثل شد»، «شکرستان»، «قصه های غزاله» که داستان هایش در ماه رمضان اتفاق می افتد.

در همه اینها یعنی ما با بضاعت و توان خود به جنگ حیا و عفاف زُدایی کارتون های خارجی  رفته ایم تا حیا و عفاف و حجاب دوستی را در درون کودکان تقویت کنیم.

/انتهای متن/

درج نظر