با این بچه لجباز چه کنم؟
وقتی بچه لجبازی می کند، پدر و مادر مستاصل می مانند که با بچه لجبازشان چه کنند. اول باید دید که اصلا چرا بچه لجبازی می کند.
فریبا علیزاده/
مادر می گوید: گاهی اوقات که از فرزندم می خواهم کاری انجام بدهد پاهایش را به زمین می کوبد ، دست هایش را مشت می کند ، رو به روی من می ایستد و فریاد می زند …
والدین معمولا در این موارد یا عصبانی می شوم ، گاهی بچه را دعوا می کنند و گاهی هم به خواسته ی او تن می دهند.
لجبازی از کجا می آید؟
نافرمانی ، منفی بافی ، مخالفت با دیگران و لجبازی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان سنین پیش دبستانی و دبستانی است . غالب این رفتارهای ناهنجار یا ناسازگار، اکتسابی هستند . یعنی علت اصلی را باید در محیط خانواده ، مدرسه و جامعه جستجو کرد .
یکی از مراحل رشد طبیعی کودک وقتی است که به دنبال شناخت محیط اطراف و پیدا کردن جایگاه خود در آن است . این مرحله که از حدود سه سالگی به بعد آغاز می شود با رفتارهای مختلفی همراه است که از جمله آن ها ابراز مخالفت است . او به دنبال کسب استقلال است و در این مسیر مخالفت نشان می دهد و پافشاری می کند . در این میان اگر پدر و مادر و اطرافیانی که نقش تاثیر گذار بر کودک دارند برخورد صحیح با او را بدانند ، در این باره کمک قابل توجهی کرده اند .
در واقع با نشان دادن همین رفتارهاست که کودک می آموزد چگونه در برابر شرایطی که نباید آن را بپذیرد پاسخ« نه » بدهد ، همچنین پایه های عزت و اعتماد به نفس او نیز شکل می گیرد .
لجبازی یعنی چه؟
اصطلاح لجبازی به رفتار هایی اطلاق می شود که طی آن کودک در مقابل قدرت و اراده بزرگسالان مقاومت نشان می دهد ، از قوانین و مقررات حاکم در خانه سرپیچی می کند و خواست بزرگتر ها را برای انجام دادن وظایف خود نادیده می گیرد . یکی از روحیاتی که در برخی از کودکان به چشم می خورد ، روحیه لجبازی یعنی اصرار در به کرسی نشاندن حرف خود است . لجبازی عمدتا در کودکان به صورت بی توجهی و سرپیچی از درخواست ها و گاه با ابراز مصرانه خواست و تمایل خود ظاهر می شود .
علائم و نشانه ها
اگر مانع وقوع کاری شویم که کودک میل دارد انجام دهد ناگهان تحریک و عصبانی می شود و کلمات نامفهومی بیان می کند ؛ ممکن است در این حالت :
ـ خود را به زمین بکوبد ـ نفس نکشد ـ سرش را به دیوار بزند
ـ توجهی به اطراف نداشته باشد
وقتی کودک لجباز خواسته ای دارد با گریه و بهانه گیری مطرح می کند و می کوشد به هر قیمتی آن را به دست آورد ، در برابر دستورات از خود سرسختی و مقاومت نشان می دهد و حتی نارضایتی خود را از امری که ممکن است مورد علاقه اش باشد اعلام می دارد، گاهی خشم خود را سر دیگران خالی می کند و اگر دستش به آنان نرسد اشیا را پرتاب می کند . چنین کودکانی غالبا خود را بی گناه جلوه می دهند و شروع به دلیل تراشی می کنند. از دیگر خصوصیات این کودکان، تمایل به برهم زدن بازی دیگران و لذت بردن از این امر، حمله به پدر و مادر یا خواهر و برادر، گوش ندادن به حرف معلم، انجام ندادن تکالیف مدرسه، غذا نخوردن، نداشتن دوست صمیمی و شکستن وسایل است .
