فراموش نمی کنیم…

 از آن ساعتی که فیلم این مصاحبه را دیده ام بارها با خودم تکرار کرده ام که کاش می شد در همان لحظه آقای غُرقی سیلی محکمی به گوش جناب هاموند می زد و کمی بعد در مقابل عکس العمل او، با خونسردی میگفت: ناراحت نباشید جناب وزیر! آن سیلی مال چند دقیقه گذشته بود، گذشته هم که گذشته! چرا ناراحت می شوید؟!

البته انگلیسی ها خیلی دل شان می خواهد زنان و مردان ایرانِ اسلامی این «گذشته» را فراموش کنند و یا اینکه جوانترها اصلا چیزی از آن ندانند. اما از بخت بد انگلیسی ها، ما فراموش نمی کنیم.

 فراموش نمی کنیم جنایاتی را که انگلیسی ها طی دو قرن گذشته بر سر مردم عزیزمان آورده اند:

همان موقع که مردان و زنان استان فارس به فتوای «آیت الله سیدعبدالحسین لاری» علیه ظلم و ستم و غارتگری انگلیسیها قیام کرده بودند و گروه گروه شهید می شدند.

همان موقع که شهید رئیسعلی دلواری و یارانش در حال جنگ با انگلیسی های متجاوز به خاک وطن بودند و «فاطمه آغا» -همسر دلیر- و «خیرالنساء» و «پریخان» دو خواهر شجاع رئیسعلی به همراه گروهی از زنان رسیدگی به زخمیها و مجروحین را برعهده داشتند و تمام تدارک جنگ بر عهده شان بود[1]…

همان موقع که بانوان بلوچ شوهران و فرزندان و برادران خود را با فتوای «خلیفه خیر محمد» به جنگ با انگلیسی ها فرستاده بودند و مصیبت شهادت شان را تحمل می کردند[2]…

همان موقع که انگلیس قرارداد 19-19 را به دولت ایران تحمیل کرده بود و سرپرسی کاکس-سفیر انگلیس در تهران- در نامه به لرد کرزن –وزیر امورخارجه وقت انگلیس- نوشته بود: عناصر افراطی و ناراحت که در راس آنها «سیدحسن مدرس» و امام جمعه خوئی هستند با این قرارداد مخالفند[3].

همان موقع که انگلیسیها رضاقلدر را پادشاه ایران کردند و 20 سال خفقان آور و سیاه را به مردم ایران تحمیل کردند[4]…

همان موقع که سر جنگ جهانی دوم به خاطر غارت انبار غله و گندم ایران، برای سیر کردن شکم سربازان شان یک قحطی بزرگ را قسمت مردم کشورمان کردند[5]…

همان موقع که نفت مان را می دزدیدند و بعدش که ملت جلویشان ایستاد، کودتای 28 مرداد را با کمک آمریکایی های گاوچران به راه انداختند[6]….

همان موقع که از محمدرضاشاه و دیکتاتوری های 37 ساله اش حمایت کردند…

همان موقع که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ، تمام قد از صدام حمایت کردند…

همان موقع که ما را تحریم کردند و…

 همان موقع که سنگ تمام گذاشتند برای فتنه گران تا نظام جمهوری اسلامی ایران ساقط شود…

و…

ما فراموش نمی کنیم، هرگز گذشته هیچ مستکبری را …

[1] -«از نبرد دلوار تا حماسه لرده»، نوشته فاطمه مومنی، انتشارات آیینه جنوب

[2] -مقاله «بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی بلوچستان در دوره قاجار»، نوشته عبدالودود سپاهی، فصلنامه مطالعات تاریخی-ویژه نامه ایران و استعمار بریتانیا-، شماره 22، پاییز 1387.ش

[3] -«پلیس جنوب ایران»، نوشته منیره راضی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، – مجموعه اسناد سیاسی بریتانیا، سند شماره 732-

[4] -«زمینه چینی های انگلیس برای کودتای 1299.ش»، نوشته امیل لوسوئور، ترجمه ولی الله شادان، انتشارات اساطیر

[5] -«بلوای نان»-فاجعه 17 آذر 1321.ش-، نوشته محمد عتیق پور، نشر شریف

[6] -«بازخوانی نهضت ملی ایران»، نوشته روح الله حسینیان، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی

/انتهای متن/