وقتی زنان دربار عثمانی وقف می کنند

حسن یوگسل از محققانی است که در مورد زنان واقف عثمانی تحقیق کرده است . او در مقاله خود می نویسد:
“ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻉ 26000 ﻭﻗﻔﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭﻱﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﻴﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻞ ﺍﻭﻗﺎﻑﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺳﺖ، 2309 ﻭﻗﻒ ﺭﺍ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮﭘﺎﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺯﻧﺎﻥ، 16 / 83 ﺩﺭﺻﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺩﻫﻢ ﻭ 06/30 ﺩﺭﺻﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻋﻠﺖ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻲ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺑﺮﭘﺎﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺩﻭﺭﻩ ﻱ «ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺯﻧﺎﻥ» ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ (ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻧﻮﺩ ﺩﺭﺻﺪ) ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ، ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻﻱ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ. ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻤﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. …
ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ 778 ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺳﺪﻩ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ، ﺩﺭﺻﺪ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ ﺭﻋﺎﻳﺎ 82 / 2 ﺩﺭﺻﺪ (23 ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ 778 ﻣﻮﺭﺩ) ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺍﺯ 54/0 ﺩﺭﺻﺪ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. “
در مورد اموال موقوفه زنان درباری عثمانی هم این محقق می نویسد:
“ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺛﺮﻭﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻱ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﻴﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻞ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺳﻪ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ، ﺩﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺮﺍﺩ ﺳﻮﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻮﺭﺥ ﺍﻭﻝ ﺷﻌﺒﺎﻥ 1011، ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: 25 ﺍﺗﺎﻕ، ﻳﻚ ﻗﺎﻳﻖ ﺧﺎﻧﻪ، ﺩﻭ ﻣﻨﺰﻝ، ﺩﻭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻘﺎﻟﻲ، ﻳﻚ ﻋﺮﺻﻪ (ﺯﻣﻴﻦ) ﻭ ﻳﻚ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ، ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ؛ 8000 ﺭﺃﺱ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﻓﻠﻴﭗ ﻭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺱ. ﺩﺭ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﻭﻡ ﺑﺎﻫﻤﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ،ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﻳﻚ ﺳﻮﻡﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﻭﻗﻒﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻁ ﺯﻳﺮﻧﻴﺰﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ:

1. ﻳﻚ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﻳﻚ ﻣﻌﻠﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﺎ ﺷﻮﺩ؛ 2. ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺱ، ﻣﻌﻠﻢ، ﻣﻌﻴﺪ (ﺩﺳﺘﻴﺎﺭ) ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺴﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ؛ 3. ﺩﺭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻓﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ 60 ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻗﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﺘﻢ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ 60 ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ، 24 ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻼﻭﺕ ﻛﻨﻨﺪ؛. .4 ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺧﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺫﻛﺮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ؛ 5. ﻧﻤﺎﺯﮔﺰﺍﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺩﺍﻱ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻱ ﻗﻀﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ؛ 6. ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺣﺞ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩ؛ 7. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻏﺬﺍﻱ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﻘﺮﺍ ﭘﺨﺶ ﺷﻮﺩ؛ 8. ﻫﺮ ﺳﺎﻝ مصحف ﺷﺮﻳﻒ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺰﺍﺭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺎﺷﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ، 250 ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ 1200 ﺭﺃﺱ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﻮﻟﻮ، ﺳﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ، ﺩﻭﻣﻨﺰﻝ ﺩﺭ ﺩﻣﺸﻖ، 60 ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﻳﻚ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺣﻤﺎ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﻗﺒﻠﻲ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﻳﻜﻲ ﺩﻳﮕﺮﺍﺯ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺎﻧﻮﻫﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﻃﺮﺧﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻬﺎﺭﻡﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ 10 ﺭﺟﺐ 1094 ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ. ﺍﺯ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻮﺭﺥ 27 ﺭﺟﺐ 1073 ﺍﻭ ﺑﺮﻣﻲﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻜﺘﺐ، ﺳﺒﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ، ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ، ﻗﻼﻉ ﺳﻠﻄﺎﻧﻴﻪ ﻭ ﺳﺪ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻕ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺴﺠﺪ، ﻣﻜﺘﺐ، ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﺎﻓﻈﺎﻥ ﻗﻠﻌﻪ، ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ـ ﺑﺎﻫﺪﻑ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻇﻠﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻴﻼﻱ ﺁﻧﺎﻥ ـ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﻃﺮﺧﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺧﻴﺮﺍﺕ، ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﻭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺳﻪ ﻧﺎﻧﻮﺍﻳﻲ، ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﻫﺎﻭﻥ ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭگ ﺳﻨﮕﻲ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ؛ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﻣﺤﻤﻮﺩﭘﺎﺷﺎ ﻭ ﻣﺤﻠﻪ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ؛ 40 ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻭ 5 ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ؛ ﻭ ﻧﻴﺰ 5200 ﻗﻮﺭﻭﺵ (ﻭﺍﺣﺪ ﭘﻮﻝ) ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﻳﺪ ﻋﻘﺎﺭﺍﺗﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺮﺻﻪ (ﺯﻣﻴﻦ) ﻭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﻲ.

ﻭﺍﻗﻒ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺷﺎﻏﻞ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً 6428 ﺁﻗﭽﻪ ﺍﺟﺮﺕ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﻱ، ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻫﻴﺰﻡ ﻭ ﺯﻏﺎﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻣﻜﺘﺐ ﺳﺎﻻﻧﻪ 3000 ﺁﻗﭽﻪ، ﮔﺮﺩﺵ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ 3000 ﺁﻗﭽﻪ، ﺧﺮﻳﺪ ﺑﺮﻑ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺒﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ (ﺳﻘﺎﺧﺎﻧﻪ) 2000 ﺁﻗﭽﻪ، ﻭ ﺧﺮﻳﺪ ﻫﻴﺰﻡ، ﭘﻴﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ 12000 ﺁﻗﭽﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻱ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻤﻊ، ﺭﻭﻏﻦ ﺯﻳﺘﻮﻥ ﻭ… ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻲ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎﻱ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺳﺎﻻﻧﻪ 3000 ﺁﻗﭽﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻫﺎﻱ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﻨﻨﺪ 4000 ﺁﻗﭽﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، 7500 ﻗﻮﺭﻭﺵ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺁﺏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻋﺎﺯﻡ ﺣﺞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﭘﻮﻝ ﺑﺎﻳﺪ 75 ﺷﺘﺮ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺠﺎﺝ ﺁﺏ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺸﻲ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﻴﺎ ﻭ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ] . ﻣﻨﺒﻊ ﺛﺮﻭﺕﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺎﻧﻮﻱﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺎﻧﻮﻫﺎ، ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏﺑﻪﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ، ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ، ﺗﻤﺎﻡﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻭﻗﻒ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﻋﻮﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻗﺎﻳﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻠﻚ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ، ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ، ﺣﺘﻲ ﺍﺷﻴﺎﻱ ﺷﺨﺼﻲ ﭘﺎﺷﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻠﻚ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﻳﻨﻜﻪ «ﺯﻥ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺯﺭﻩ، ﻛﻼﻩ ﺧﻮﺩ، ﺷﻤﺸﻴﺮ، ﺧﺮﮔﺎﻩ، ﺗﻔﻨﮓ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﭘﻠﻨﮓ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﺭﺩﺵ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩ؟ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ» ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ «ﻭﻗﺘﻲ ﻗﺎﻳﺎ ﻓﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺩﺭ ﻛﺎﺥ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ».

ﺍﻭﻟﻴﺎ ﭼﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺁﻣﻴﺰﺵ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺷﻴﺎﻱ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ، 1700 ﻛﻴﺴﻪ ﭘﻮﻝ، 3000 ﺗﻔﻨﮓ ﻭ 200 ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻛﻪ ﺟﺰﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻗﺎﻳﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ. “

/انتهای متن/