وقتی زنان دربار عثمانی وقف می کنند

حسن یوگسل از محققانی است که در مورد زنان واقف عثمانی تحقیق کرده است . او در مقاله خود می نویسد:
“ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻉ ۲۶۰۰۰ ﻭﻗﻔﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭﻱﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﻴﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻞ ﺍﻭﻗﺎﻑﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺳﺖ، ۲۳۰۹ ﻭﻗﻒ ﺭﺍ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮﭘﺎﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺯﻧﺎﻥ، ۱۶ / ۸۳ ﺩﺭﺻﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺩﻫﻢ ﻭ ۰۶/۳۰ ﺩﺭﺻﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻋﻠﺖ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻲ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺑﺮﭘﺎﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺩﻭﺭﻩ ﻱ «ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺯﻧﺎﻥ» ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ (ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻧﻮﺩ ﺩﺭﺻﺪ) ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ، ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻﻱ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ. ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻤﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. …
ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ۷۷۸ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺳﺪﻩ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ، ﺩﺭﺻﺪ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ ﺭﻋﺎﻳﺎ ۸۲ / ۲ ﺩﺭﺻﺪ (۲۳ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ ۷۷۸ ﻣﻮﺭﺩ) ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺍﺯ ۵۴/۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. “
در مورد اموال موقوفه زنان درباری عثمانی هم این محقق می نویسد:
“ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺛﺮﻭﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻱ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﻴﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻛﻞ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺳﻪ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ، ﺩﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺮﺍﺩ ﺳﻮﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻮﺭﺥ ﺍﻭﻝ ﺷﻌﺒﺎﻥ ۱۰۱۱، ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ۲۵ ﺍﺗﺎﻕ، ﻳﻚ ﻗﺎﻳﻖ ﺧﺎﻧﻪ، ﺩﻭ ﻣﻨﺰﻝ، ﺩﻭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻘﺎﻟﻲ، ﻳﻚ ﻋﺮﺻﻪ (ﺯﻣﻴﻦ) ﻭ ﻳﻚ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ، ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ؛ ۸۰۰۰ ﺭﺃﺱ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﻓﻠﻴﭗ ﻭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺱ. ﺩﺭ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﻭﻡ ﺑﺎﻫﻤﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ،ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﻳﻚ ﺳﻮﻡﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﻭﻗﻒﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻁ ﺯﻳﺮﻧﻴﺰﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ:

۱. ﻳﻚ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﻳﻚ ﻣﻌﻠﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﺎ ﺷﻮﺩ؛ ۲. ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺱ، ﻣﻌﻠﻢ، ﻣﻌﻴﺪ (ﺩﺳﺘﻴﺎﺭ) ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺴﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ؛ ۳. ﺩﺭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻓﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ۶۰ ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻗﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﺘﻢ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ۶۰ ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ، ۲۴ ﺟﺰءﺧﻮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻼﻭﺕ ﻛﻨﻨﺪ؛. .۴ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺧﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺫﻛﺮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ؛ ۵. ﻧﻤﺎﺯﮔﺰﺍﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺩﺍﻱ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻱ ﻗﻀﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ؛ ۶. ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺣﺞ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩ؛ ۷. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻏﺬﺍﻱ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﻘﺮﺍ ﭘﺨﺶ ﺷﻮﺩ؛ ۸. ﻫﺮ ﺳﺎﻝ مصحف ﺷﺮﻳﻒ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺰﺍﺭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺎﺷﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ، ۲۵۰ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ۱۲۰۰ ﺭﺃﺱ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﻮﻟﻮ، ﺳﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ، ﺩﻭﻣﻨﺰﻝ ﺩﺭ ﺩﻣﺸﻖ، ۶۰ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﻳﻚ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺣﻤﺎ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﻗﺒﻠﻲ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﻳﻜﻲ ﺩﻳﮕﺮﺍﺯ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺎﻧﻮﻫﺎﻱ ﻭﺍﻗﻒ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﻃﺮﺧﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻬﺎﺭﻡﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ۱۰ ﺭﺟﺐ ۱۰۹۴ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ. ﺍﺯ ﻭﻗﻒ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻮﺭﺥ ۲۷ ﺭﺟﺐ ۱۰۷۳ ﺍﻭ ﺑﺮﻣﻲﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻜﺘﺐ، ﺳﺒﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ، ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ، ﻗﻼﻉ ﺳﻠﻄﺎﻧﻴﻪ ﻭ ﺳﺪ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻕ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺴﺠﺪ، ﻣﻜﺘﺐ، ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﺎﻓﻈﺎﻥ ﻗﻠﻌﻪ، ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ـ ﺑﺎﻫﺪﻑ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻇﻠﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻴﻼﻱ ﺁﻧﺎﻥ ـ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﻃﺮﺧﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺧﻴﺮﺍﺕ، ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ ﻭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ ﻭﻗﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺳﻪ ﻧﺎﻧﻮﺍﻳﻲ، ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﻫﺎﻭﻥ ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭگ ﺳﻨﮕﻲ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻝ؛ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﻣﺤﻤﻮﺩﭘﺎﺷﺎ ﻭ ﻣﺤﻠﻪ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ؛ ۴۰ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻭ ۵ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﺍﻳﻠﻲ؛ ﻭ ﻧﻴﺰ ۵۲۰۰ ﻗﻮﺭﻭﺵ (ﻭﺍﺣﺪ ﭘﻮﻝ) ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﻳﺪ ﻋﻘﺎﺭﺍﺗﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺮﺻﻪ (ﺯﻣﻴﻦ) ﻭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﻲ.

ﻭﺍﻗﻒ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻋﻘﺎﺭﺍﺕ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺷﺎﻏﻞ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎﺕ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً ۶۴۲۸ ﺁﻗﭽﻪ ﺍﺟﺮﺕ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﻱ، ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻫﻴﺰﻡ ﻭ ﺯﻏﺎﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻣﻜﺘﺐ ﺳﺎﻻﻧﻪ ۳۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ، ﮔﺮﺩﺵ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ۳۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ، ﺧﺮﻳﺪ ﺑﺮﻑ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺒﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ (ﺳﻘﺎﺧﺎﻧﻪ) ۲۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ، ﻭ ﺧﺮﻳﺪ ﻫﻴﺰﻡ، ﭘﻴﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ۱۲۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻱ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻤﻊ، ﺭﻭﻏﻦ ﺯﻳﺘﻮﻥ ﻭ… ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻲ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎﻱ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ۳۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻫﺎﻱ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﻨﻨﺪ ۴۰۰۰ ﺁﻗﭽﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

ﻭﺍﻟﺪﻩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ۷۵۰۰ ﻗﻮﺭﻭﺵ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺁﺏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻋﺎﺯﻡ ﺣﺞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﭘﻮﻝ ﺑﺎﻳﺪ ۷۵ ﺷﺘﺮ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺠﺎﺝ ﺁﺏ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺸﻲ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﻴﺎ ﻭ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ] . ﻣﻨﺒﻊ ﺛﺮﻭﺕﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺎﻧﻮﻱﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﺎﻧﻮﻫﺎ، ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏﺑﻪﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ، ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ، ﺗﻤﺎﻡﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻭﻗﻒ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﻋﻮﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻗﺎﻳﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻠﻚ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ، ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ، ﺣﺘﻲ ﺍﺷﻴﺎﻱ ﺷﺨﺼﻲ ﭘﺎﺷﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻠﻚ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﻳﻨﻜﻪ «ﺯﻥ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺯﺭﻩ، ﻛﻼﻩ ﺧﻮﺩ، ﺷﻤﺸﻴﺮ، ﺧﺮﮔﺎﻩ، ﺗﻔﻨﮓ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﭘﻠﻨﮓ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﺭﺩﺵ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩ؟ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ» ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ «ﻭﻗﺘﻲ ﻗﺎﻳﺎ ﻓﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺩﺭ ﻛﺎﺥ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ».

ﺍﻭﻟﻴﺎ ﭼﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺁﻣﻴﺰﺵ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺷﻴﺎﻱ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﺎﺷﺎ، ۱۷۰۰ ﻛﻴﺴﻪ ﭘﻮﻝ، ۳۰۰۰ ﺗﻔﻨﮓ ﻭ ۲۰۰ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻛﻪ ﺟﺰﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻗﺎﻳﺎ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ. “

/انتهای متن/