باحجابی در صراطی غیرمستقیم

نگاهی به پروفایل‌ها بعضی دختران باحجاب در فضای مجازی یا چرخی کوتاه در اینستاگرام نشان می دهد که موضوع حجاب، عفاف هم مانند بسیاری از مسائل فرهنگی دیگر دستخوش صدماتی در این فضا شده است؛ صدماتی که شاید به این سادگی قابل جبران نباشد.

0

الحق و الانصاف این فضای مجازی با همه مجازی بودنش دردسرهای حقیقی بسیاری را برای ما آدم‌ها رقم‌زده است، دردسرهای حقیقیِ فضایِ مجازی جدای از حیطه شخصی ما آدم‌ها، دیگر پایش به حیطه‌های اجتماعی هم بازشده است و اجتماعات و گروه‌های انسانی نیز با مشکلاتی که کار و فعالیت در فضای مجازی برای آدم‌ها به ارمغان آورده است دست‌به‌گریبان‌اند.

این روزها تبعات سو ءاستفاده از فضای مجازی دغدغه مهمی برای فعالان اجتماعی و فرهنگی شده است، اعتیاد به استفاده و حضور در شبکه‌های اجتماعی، کم‌رنگ شدن روابط خانوادگی و ده‌ها مشکل و عوارض دیگر که اگر زود دست‌به‌کار نشویم می‌رود که جامعه ما را به سمت سویی بکشاند که خیلی هم خوب و خواستنی و ایده آل نیست.

شاید شما هم متوجه شده باشید، شاید این مسئله که می‌شود اسمش را بحران هم گذاشت، فکر و ذهن شمارا هم مغشوش و مشغول کرده است؛ برای درک اینکه فضای مجازی چه بر سر حجاب و عفاف و فرهنگ آن آورده است خیلی نیاز به گشت‌وگذار نیست کافی است نگاهی به پروفایل‌ها بعضی دختران باحجاب در فضای مجازی بیندازی یا نه‌فقط چرخی کوتاه در اینستاگرام بزنی تا بفهمی که موضوع حجاب، عفاف و چگونگی آن نیز، مانند بسیاری از مسائل فرهنگی دیگر دستخوش صدمات فضای مجازی شده است.

 پویش‌های بسیاری در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است که از زنان محجبه می‌خواهد باهدف معرفی و تبلیغ حجاب و پوشش اسلامی تصاویر خود را منتشر کنند.

هرچند این رویکرد نسبت به حجاب و زن مسلمان تاکنون نتوانسته در میان بانوان محجبه که اعتقادشان راسخ و دین‌داری‌شان محکم است جایی برای خود باز کند؛ اما هستند دخترانی که با تبلیغات رسانه‌ای جذب این پویش‌های انحرافی شده‌اند و تصاویر شخصی خود را باحجاب اسلامی، به‌راحتی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده و به نمایش می‌گذارند.

 اما آنچه جای تأسف دارد این است که دامنه تأثیرگذاری این پویش‌ها و پویش‌های مشابه آن، تنها در فضای مجازی نبوده است بلکه نوعِ تفکر و منشی که این‌ها تبلیغ می‌کنند این روزها به‌نوعی فرهنگ در فضای مجازی و با عرض تأسف بسیار در فضای حقیقی جامعه ما تبدیل‌شده است.

این پویش‌ها و نگاه و فلسفه‌ای  که در جامعه راه انداخته‌اند یک ثمره ناخوشایند و نامیمون داشته است؛ دیگر حجاب، چادر و پوشش زنان ما از کمتر، بویی از عفاف و حیا دارد، دیگر روح حجاب در زیر چادرها و در رفتار و سکنات و گفتگوها و عملکردهای دختران چادری باحجاب وجود ندارد و این حجاب‌های پرزرق برق‌ هرچند اسمی از حجاب دارند اما در عمل نوعی تبرج، خودنمایی و دوری از حیا و عفاف را به همراه دارد و جامعه ما را باحجابان بی‌حجاب پرکرده است.

 درواقع این تفکر که زنان باحجاب را به‌نوعی خاصی از آراستگی و رفتار دعوت می‌کند حرکت در صراط غیرمستقیمی است که شاید ظاهری آراسته داشته باشد اما هدفش فقط و فقط کم‌رنگ کردن روح حجاب در جامعه و در میان بانوان محجبه است؛ و این نتیجه نامطلوب اگر گسترش یابد اگر تفکر حاکم بر این نوع نگاه به حجاب، بیشتر از این در جامعه تسری پیدا کند؛ بدون شک دیگر نمی‌توانیم که روح حجاب و عفاف را برای نسل‌های آینده‌مان روشن کنیم.

و حال یک سؤال موجود است .

برای بهبود وضع موجود چه‌کار کرده‌ایم؟ و چه می‌توانیم بکنیم؟

باید دست‌به‌کار شویم، ما زنانی که برایمان روح حجاب و داشتن جامعه‌ای اخلاق مدار و درست‌کار، مهم است. باید دست‌به‌کار شویم؛ و در وهله اول از خودمان شروع کنیم، از عکس پروفایلمان گرفته، فرزندمان و یا شاید کمد لباس‌هایمان.

این وظیفه بانوان مسلمان است که روح تبرج را از کالبد حجاب و عفافمان پاک کنند.

این وظیفه هر زن ایرانی مسلمان است که روح حجاب و عفاف را در شخصی‌ترین و کوچک‌ترین و ناچیزترین شیون زندگی داشته باشند تا فردا و فرداها دیگرانی که از ما می‌آموزند، حجاب را پاک و ساده و صاف دریابند.

این وظیفه ماست، زنان تأثیرگذار مسلمان،  که فرهنگ‌سازی کنیم و در مقابل مسیرهای انحرافی حجاب و عفاف، مسیری درست و صراطی مستقیم را نشان بدهیم.

این وظیفه ماست که دست‌به‌کار شویم.

/انتهای متن/

درج نظر