قدیسه

چند سالی هست که دم دمای این روز ، چشمم پر می شود از متن های فمنیستی اعلام انزجار از اهمیت ویرجینیتی
اعلام تنفر از وجود روزی که به این مساله بها بدهد و تبریک بگوید!
شما هم چند تایی خوانده اید ، کتمان نکنین
اما روز دختر ، روز چیست!؟
فرض کنین یک قدیسه ای داشتیم توی دین ، که رنج کثیری کشیده بود و در تجرد ، باکره مانده بود و حالا در سالروز تولدش ، همه به به و چه چه می کردند و روز دختر می گرفتند
خب در این صورت ، احتمالا معنای روز دختر ، یک چیزی توی همین مایه ها می شد. به مخالفینش هم حق می دادم ، که بیایند و اعلام انزجار کنند

اما قدیس مد نظر ما ، داستانش چه بود؟
توی دنیایی که زن با خوب شوهر داری کردن، مسجود ملایک می شود ، با از دامنش مرد به معراج رفتن ، رشد می کند ، با تربیت نسل پاک ، بهشت زیر پایش می رود و از این جور حرف های درست ، ما دور زنی می چرخیم که زن هیچ کس نبود
حسن التبعلی هم نکرده بود
مادر هیچ کس هم نبود ، هیچ امام و امام زاده ، مادر هیچ شهیدی هم نبود
فقط دختر یک امام بود، که آن هم، توی زمان خودش ، ۱۶ تایی اگر اشتباه نکنم ، دختر دیگر زیر اسمان خدا بودند که دختر این مرد اسمانی باشند و خواهر آن یکی ، و عمه ی آن سومی

فاطمه معصومه ، یادآوری امکان پرواز تنهایی است!
نه فقط توی عالم بهشت ، که توی دنیا هم ، عالمه ای بوده این خانم، مرجع سوال ، بزرگ و عاقله
توی همین دنیا ، بین همان عرب ها ، یک دختر مجرد ، به صرف علم و تقوایش ، و نه انتسابش به پسری و همسری ، بزرگ فردی بوده
امروز هم که جوری هوایش را دارند که نصف حاجت های علمی مان را توی حرم قم می گیریم ، نصف دیگرش را، با قسم دادن سلطان خراسان به بانوی قم

روز دختر ، روز یادآوری پرواز زنان است.
“زن بما هو انسان”
فارغ از داشتن شوهر ، خانه یا فرزند و نسل
زن بما هو انسان

به قلم: عطیه السادات بخشی