زنان باید سربازان در صف اول صرفه جویی آب باشند
این تابستان که صدای زنگ خطر کم آبی اش از سال های قبل بلندتر است، می تواند یک شروع باشد برای ما زنان برای تحریم همه کارهای ریزو درشتی که در زندگی مان انجام می داده ایم و بواسطه آن قطرات ارزشمند آب را هدر می داده ایم؛ در آشپزی، خانه داری و رسیدگی به امور منزل، انتخاب نوع سرگرمی‌های فرزندان و خانواده مان و … .
جمعه بعدازظهر همه در باغچه عمو جان جمع بودیم، خدا می‌داند که این دورهمی های کوچک فامیلی در روزهای گرم تابستان در زیر سایه درخت‌های گردوی عمو چه قدر خوش می‌گذرد. صدای بازی بچه‌ها کل باغ را پرکرده بود.
زن‌عمو لیلا که صدای پسربچه‌های وروجکش خسته اش کرده بود، رو به عمو کرد و گفت: میشه بری از توی ماشین اسباب بازی بچه‌ها را بیاری؟
عمو غرولندی کرد و سوئیچ را از روی میز برداشت و رفت. عمو که آمد دیدم در دستش سه تفنگ آبپاش است که دست کمی از تفنگ ژ۳ ندارد. بچه‌ها که تفنگ ها را دست پدرشان دیدند، بازی را رها کردند و خود را به پدر رساندند و رفتند به سراغ شلنگ آبی رها شده روی زمین.
خدا می داند که آن روز این بچه ها برای پر کردن آن تفنگ های عظیم الجثه چقدر آب مصرف کردند و جدای از بازی با تفنگ آبپاش شان چه قدر این آب بی زبان را، هم برای پر کردن تفنگ و هم برای آب بازی و آب تنی‌شان در استخر هدر دادند! با خودم فکر کردم اگر جای زن عمو بودم اسباب‌بازی غیر از تفنگ آبپاش را برای بچه‌هایم می‌خریدم، با خودم فکر کردم، اگر جای زن عمو بودم به بچه هایم بیشتر از اهمیت آب می‌گفتم و خودم هم بیشتر بحران کم‌آبی را جدی می گرفتم.
بحران کم آبی و مشکلات وابسته به آن، حرف امروز و دیروز نیست.سال هاست که مسئولان و دست اندرکاران، رسانه‌ها و فعالان محیط زیست و هر کس که دستی در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی دارد، این کمبود و روند قطره چکانی شدن مایه حیات مان را به ما گوشزد می کنند. در فضای مجازی که چرخی بزنی و یا حتی اگر پای برنامه ها ی تلویزیون بنشینی و یا گوش به برنامه های رادیویی بسپاری، همه جا و همه جا حرف از مایع آبی رنگ زندگی ساز است.
اغراق نکرده ام اگر بگویم که ما زنان می توانیم از سربازان صف اول مبارزه با سبکی از زندگی باشیم که در آن قطره های آبی حیات بخش به هدر می روند و اساس و بینش و عمل در آن کمکی به صرفه جویی و استفاده بهینه از آب نمی کند.
ما زنان باید حواس مان باشد که تنها و تنها با هشتک زدن ها، پیوستن به کمپین و یا لایک کردن در فضای مجازی کمکی به استفاده بهینه آب نمی کنیم.
ما زنان باید حواس مان باشد که وقتی فرزندمان را ساعت‌ها به بهانه سرگرم شدن در حمام رها می‌کنیم، وقتی برایش تفنگ آبپاش می خریم، وقتی تفریح آخر هفته مان را استفاده از استخر منزل مسکونی مان قرار می دهیم، همه حرف ها و لایک ها و شعارهای مان، آب در هاون کوفتن بوده است.
ما زنان باید بدانیم که فرهنگ عملی صرفه جویی در مصرف آب با ادامه سبک های گذشته زندگی مان امکان پذیر نیست.
ما زنان باید بدانیم که برای اینکه بتوانیم سرباز پیروز این میدان باشیم باید تغییری در برنامه ها، رفتارها و شیوه هایی که در زندگی مان پیاده می کنیم ایجاد کنیم.
ما زنان باید بدانیم که نه تنها در آشپزی و خانه داری و رسیدگی به امور منزل باید بهینه مصرف کردن را رعایت کنیم، بلکه نوع انتخاب سرگرمی‌های فرزندان و خانواده مان هم در مصرف بهینه آب این مایه حیات اهمیت دارد.
این تابستان که صدای زنگ خطر کم آبی اش از سال های قبل بلندتر است، می تواند یک شروع باشد برای ما زنان برای تحریم همه کارهای ریزو درشتی که در زندگی مان انجام می داده ایم و بواسطه آن قطرات ارزشمند آب را هدر می داده ایم.
این تابستان می‌تواند شروعی برای داشتن خانه ای آبی باشد؛ خانه‌ای که در آن آب، ارزشمند، گرانبها و مهم است.
خانه آبی یعنی خانه ای که در آن مصرف آب بهینه باشد و بجا.
بیایید با صرفه جویی در مصرف آب، خانه های مان را آبی کنیم.
/انتهای متن/
