تو این روزگار خانم ها باید بیشتر صبوری کنن

مرضیه  ۳۴ ساله لیسانس فیزیک ‌کاربردی دارد  و همسرش محمد ۳۸ ساله  است و متخصص بیماری های دهان و دندان که در حال گذراندن طرحش در شهرستان. مرضیه از همراهی اش با محمد و از حال خوب شان در مسیر زندگی مشترک گفتنی های قشنگی داردبرای ما:

یه حال خوب با همین چیزهای ساده و کوچیک

خداروشکر می کنم که احساس خوشبختی دارم، البته  روزهایی تو زندگی پیش میاد که این احساس کمرنگ میشه ولی در کل احساس خوشبختی دار،م چون تمام تلاشم بر اینه که زندگی رو سخت نگیرم. خیلی از اطرافیان رو می بینم که خوشبختی رو تو مسافرت خارج از کشور و ماشین مدل بالا و خونه آنچنانی و خرید از برندهای معروف می بینن ولی خدا روشکر من اصلا به این چیزها اهمیت نمیدم ، حتی تو جلسات خواستگاری اصلا از پول و مادیات سوال نمی کردم. یادمه جلسه چهارم محمد بهم  گفت چرا از مادیات از من سوال نمی کنین، گفتم چون برام اهمیت نداره و به جاش بیشترین چیزی که برام مهمه آرامشه. هر بار که صدای خنده تو خونمون بلند میشه ، می فهمم که چقدر خوشبختم. همین که به خاطر علاقه ی همسرم به فیلم ،میشینیم و با هم فیلم تماشا می کنیم یعنی آرامش و حال خوب.  به نظرم باچیزهای خیلی کوچیک میشه آدم حالشو خوب کنه، با یه غذای خوشمزه، یه کیک خوشمزه، یه سفره ی ساده، همین امسال یه میز یلدای تقریبا ساده انداختیم و دور هم یه جشن کوچیک گرفتیم که طعمش برامون موندگار شد .

زندگی قابل پیش بینی نیست، صبور باشیم

 من احساس می کنم زندگی قابل پیش بینی نیست و هر آن اتفاق جدیدی ممکنه پیش بیاد . محمد تخصص بیماری های دهان و دندان داره و  باید طرحشو می گذروند. عقد که کردیم معلوم نبود کجا می افته. امتحان  که داد معلوم شد باید بریم شهرستان  و احتمال زیاد هم موندگار بشیم. دوری از شهرمون و خونواده هامون خیلی سخته ولی پیش اومده و وقتی می بینم محمد خودش هم ناراحته، می دونم که من باید صبور باشم و دلداریش بدم که مهم نیست این اتفاق و واقعا مهم این نیست کجا باشیم  مهم اینه که دلمون خوش باشه، و کلا همینکه به آینده امیدوار باشی، یعنی حالت خوبه.

نمیذارم بینمون قهر پیش بیاد

اینکه دعوا و بحث بین زن و شوهر پیش بیاد اتفاق عجیبی نیست و اگه کسی بگه ما دعوا و بحث و یا اختلاف نظر نداریم خیلی غیر طبیعیه ، مهم اینه که کشش ندیم.من خودم اصلا طاقت قهر ندارم حتی اگه شده خودم برم بگم ببخشید ولی نمیذارم ادامه پیدا کنه. پیش میاد که سکوت کنم اما نمیذارم بینمون قهر پیش بیاد.

مشکلاتی هم که پیش اومده سعی کردم صبور باشم چون احساس می کنم با گذشت زمان همه چی درست میشه فقط باید صبرمون زیاد باشه.

 تو زندگی مشترک خانوما اگه بخوان  پایه های زندگیشون محکمتر و با ثبات تر  بشه، باید بیشتر صبر کنن، چون مردها سرپرستن و زندگی رو باید بچرخونن، مخصوصا تو این روزگار و تو این محیطهای کاری، فشار زیادی روشون هست. پس اگه زنها چند سال اول یه کم صبرشون رو زیاد کنن خیلی خیلی تأثیر خوبی داره روی روابط شون.

و اعتقاد دارم که تمام تمرکزم روی زندگی خودم باشه و به این جمله ی معروف که “ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندکی خودت مقایسه نکن ” رسیدم ،چون چند باری که این کار رو کردم کاملا پشیمون شدم و فهمیدم چه اشتباهی کرده بودم با یه مقایسه ی کاملا اشتباه از ظاهر زندگی دیگرانی که فقط ظاهره؛ و امروز به دور از هر مقایسه ای سعی می کنم  آرامش رو تو زندگیم تزریق کنم .

پسرم و باباش، ارزشمندترین دارایی من

الان خونه دارم و با اینکه فیزیک کاربردی خوندم اما با همسرم به این رسیدیم که با بیرون کار کردن از انرژی کافی  برای خونه داری و فرزند پروری کاسته میشه.

وقتی ازدواج می کنی هدفدار میشی، می دونی باید زندگیتو بسازی، تلاش می کنی از جنبه ی مادی و معنوی رشد کنی، اگه خونه نداری، ماشین نداری و .‌.. تلاش می کنی پس انداز کنی، تو مسائل غیر مادی هم همینطور، تلاش می کنی آرامش زندگیت بیشتر بشه.

و وقتی هم که بچه دار میشی امید به آینده چندین برابر میشه.

اینه که داشتن امیر علی و بابای امیر علی خیلی ارزشمنده و بابت شون خدا روشکر می کنم.

/انتهای متن/