میثاق با امام مهربانی ها

سرویس فرهنگی به دخت/

 سلام و درود خداوند بر تو ای امام مهربانی ها

سلام بر تو؛ آنگاه که انسانیت را پاس داشتی . سپاس تو را که به انسان کرامت بخشیدی و به بلندایش رساندی.

سلام و درود بر تو که مهربانیت بر من سایه افکنده است و مرا به خود می خواند ؛ تا با مومنان مهربان باشم و انسان ها را دوست بدارم.

با تو عهد می بندم که اخلاق نیکو داشته باشم و جامعه را با رفتارم ، سرشار از مهربانی گردانم، آن گونه که مرا بدان فرمان دادی . عهد مرا بپذیر در فریاد رسی به بیچارگان و برآوردن آرزوی آرزو مندان . با تو پیمان می بندم که به یاری حاجتمندان بشتابم آن گاه که در پی بر آوردن نیاز خویشند . مباد که مومنی را خوار و کوچک دانم و به سبب تنگدستی حقیرش شمارم . وای بر من اگر در این امر کوتاهی بورزم . عهد می بندم آن گاه که به نیکان و پارسایان امتت رسیدم در برابرشان فروتنی بورزم . دوستانت را دوست بدارم و با آنان مهربانی پیشه کنم . پیمانم را بپذیر که پس از انجام واجبات شادی و شاد ساختن مومنان را سر لوحه رفتار خویش سازم و اندوه از دل آنان بزدایم و مباد که به مومنی آزار رسانم و او را اندوهگین سازم . مهربانی با پدر و مادر را هرگز از یاد نخواهم برد . گشاده رویی را به خانواده ام هدیه خواهم داد تا تو را خشنود سازم . با همسر و فرزندانم با مهر و عطوفتی که از تو آموخته ام رفتار خواهم کرد ؛ تا شیرینی ولایت و محبت تو در جان آنان نشیند . با تو عهد می بندم ، صله رحم را از یاد نبرم و رسیدگی به خویشاوندان را در زندگیم جاری سازم و مباد که خویشاوندی را آزار رسانم و او را رنجور سازم . دوستی ام با تو را به وسیله دوستی و مهربانی با همسایگانم و پرهیز از آزار و اذیت آنان استوار خواهم ساخت.

پیمان می بندم که اگر عهد مهربانیم را با کسی شکستم ؛ با هدیه ای دوباره آن را استوار سازم و هدیه دادن را از یاد نبرم تا کینه  را از دل ها بزدایم . یاریم کن هرگز سخنی ناشایست نگویم تا نیکی گفتار و بیانم؛ نشانه ارادتم به تو باشد . مهربان من! عهد و پیمانم را بپذیر و استواریم بیاموز تا بر عهد خویش بمانم ؛ و با این عهد جاودان به پا بوست بیایم و زیارتت را گواه این میثاق قرار دهم.

/انتهای متن/