به خودتان برچسب “افسرده” نزنید

با سرچی که در گوگل کردم دیگه مطمئن شدم دچار افسردگی شدید شدم. همه ی نشونه هایی که از آدم افسرده نوشته بود شبیه من بود. از اون روز تا حالا، حالم بدتر گرفته، نمی خوام با گفتن این موضوع به خانوادم اونا رو ناراحت کنم. چند باری سعی کردم به طور غیرمستقیم بگم که من افسردگی گرفتم، اما متاسفانه متوجه نشدن، شایدم چون زیادی حساس هستن نمی خوان باور کنن.

0

آنچه گذشت مشکل مهشید دختر خانم 27 ساله ایست که در سایت پرسیده شده و خانم جمال زاده، مشاور به دخت به آن پاسخ داده است.

 این کاربر در ادامه گفته: هی با خودم میگم برم دکتر اعصاب دارو بگیرم شاید حالم خوب بشه. موندم چیکار کنم؟ هر چی فکر کردم چطوری به خانواده م بگم، اصلا بگم یا نه؟ به هیچ نتیجه ای نرسیدم. میشه شما راهنمایی کنید.


افسردگی یعنی چه؟

شاید شما هم تا به حال واژه “افسرده” را از زبان دیگران در وصف حال شان شنیده یا در مورد خودتان به کار برده اید. افسردگی، یکی از اختلالات روانی با  علائم خاصی است که حتما باید توسط متخصص تشخیص داده شود و در موارد حاد نیازمند دارودرمانی است.

بسیاری از افراد وقتی در مدت زمان کوتاهی با احساسات ناخوشایندی مانند: بی حوصلگی، ناراحتی و… مواجه می شوند به جای مراجعه به متخصص، با سرچ در اینترنت یا وصف حال خود برای دیگران، به خودشان برچسب “افسرده” می زنند.

حمل این  برچسب، ذهن را درگیر کرده و تنش روانی برای فرد ایجاد می‎کند که باعث تشدید وضعیت نامناسب روحی و روانی شخص می شود. تشخیص اختلال روانی بر عهده ی متخصص است و افراد نباید خودتشخیصی داشته باشند. بنابر این در وصف کردن حال تان از این واژه استفاده نکنید.


پاسخ:

با سلام

قبل از هر چیز، این باور منفی “من افسرده ام” را از ذهن خود دور کنید و برای رفع مشکل راهکارهای زیر را عملی کنید:

  • به آنچه که در اینترنت خوانده اید یا چیزی که دیگران در مورد شما تشخیص داده اند اعتنایی نکنید.
  • افکار منفی را به ذهن خود راه ندهید، یا اگر این افکار به ذهن شما وارد شدند آن ها را از ذهن تان خارج کنید و با انجام کاری خودتان را مشغول کنید.
  • افکار و احساسات ناخوشایندی که باعث شده شما چنین برداشتی در مورد خودتان داشته باشید را یادداشت کنید.
  • تنها نباشید، بیشتر وقت خود را با خانواده بگذرانید.
  • لازم نیست به والدین خود بگویید که افسرده شدید. سعی کنید در مورد افکار و احساسات ناخوشایند با پدر و مادرتان صحبت کنید و بگویید که نیاز به مشاوره روان‎شناسی دارید.
  • اگر نمی توانید به راحتی با والدین خود صحبت کنید، مشکل خود را با یکی دیگر از اعضای خانواده یا دوستی که رابطه صمیمی تری با او دارید مطرح کنید و بگویید که می خواهید پیش مشاور یا روان‎شناس بروید.
  • فعلا دارودرمانی را توصیه نمی کنم، به روان پزشک مراجعه نکنید.
  • روان درمانی را در برنامه ی خود قرار دهید. در اولین فرصت به مشاور یا روان‎شناس مراجعه کنید و افکار و احساسات خود را با کارشناس مطرح کنید.
  • با کمک متخصص برای رفع این احساسات ناخوشایند، برنامه ای تنظیم کنید و تغییر و تحولی در زندگی خود ایجاد کنید.
  • تمرین و راهکارهای کارشناس را انجام دهید. با گذشت زمان و انجام تکالیف طبق برنامه ریزی، حال شما بهبود پیدا خواهد کرد.
  • اگر زمان طولانی گذشت و با روان درمانی مشکل شما حل نشود، به روان پزشک مراجعه کنید.

موفق باشید

/انتهای متن/

درج نظر