جنگ امروز، جنگ با مصرف زدگی است

شايد دليل بيشتر خانواده ها براي  نخريدن لوازم التحرير ايراني كيفيت پايين و كم دوامي محصولات ايراني باشد.

والدين مي گويند: توليد كننده ايراني جنس خوب روانه بازار كند ما هم مي خريم. اما يك نكته مهم را فراموش مي كنند؛ آن هم گردش سرمايه است. توليد چرخ هايي دارد كه با سرمايه مي چرخد.  بخش مهمي از سرمايه هم از پول هايي ايجاد مي شود كه از جيب ما بيرون مي آيد. اگر من و شما خريدار توليدات اوليه (و حتي شايد كم كيفيت) هموطن مان نباشيم، طراحان و كارگران از كجا پول مواد اوليه مرغوب و شوق خلق و توليد محصولات بهتر را پيدا كنند؟

کشف نقاط قوت

چطور براي كودك مان دفتر سفيد از جنس مرغوب مي خريم و فكر نمي كنيم كه با خط خطي شدن دفتر پول مان را دور مي ريزيم؟

چون اميد داريم كه در دفتر بعدي كودك مان يك نقاشي يا كلمه درست بنويسد . ما نقاشي و خطوط كج و معوج كودكان مان را با شوق تماشا مي كنيم و مي گرديم تا كوچكترين نشانه خلاقيت و پيشرفت را درونش پيدا كنيم .

ما اگر شكوفايي كودك مان را بخواهيم دور اشتباهاتش خط قرمز نمي كشيم و صورت مان را از او بر نمي گردانيم.

توليد در كشور ما همچون كودك تازه قلم گرفته اي است كه به توجه ، حمايت و پيشنهادات سازنده احتياج دارد. پولي كه هزينه كالاي ايراني مي شود يكراست به جيب آينده كودكان مان مي رود.
همبستگي براي مقاومت و پيشرفت

زمان جنگ واردات وسايل تجملي و غير ضروري به شدت كاهش يافت. وضعيت جنگي اضطراب از دست دادن اقتدار و آزادي را مي ورد و مردم خطر را لمس مي كنند . حس همبستگي و ايستادگي باعث شده بود مردم در اوج مشكلات به ياري هم بشتابند و براي هدفي مشترك از خود گذشتگي كنند.

جنگ امروز هم جنگ نرم است وبصيرت ما را نشانه گرفته است. جنگ امروزكه مصرف زدگي و تجدد در همه لايه هاي زندگي بشر رخنه كرده، جنگ قناعت و مصرف توليد داخلي است.

نقش دولت و اتحاديه ها

دست اندركاران دولتي و اتحاديه ها با علمي كه از شرايط بازار دارند، مي توانند نقشي موثر در ارتباط دادن مدارس با توليد كنندگان داخلي داشته باشند و مشتريان واقعي را بدون واسطه به توليدكنندگان خوب متصل كنند. آنها با توصيه ها و راهنمايي هاي خود، به توليد كننده امكان توليد بروز و با كيفيت مي دهند و با توجيه  مديران و معلمان مدارس بصورت غيرمستقيم  می توانند دانش آموزان را ترغيب به استفاده از توليدات داخلي و با كيفيت كنند.
چرا لوازم التحرير تايلندي، چيني و مالزيايي؟ 

ما اگر خودمان مسير را مشخص نكنيم و ايده اي مناسب نداشته باشيم، كساني هستند كه هم ايده هاي پر زرق و برق دارند وهم راه هاي جذاب.

 البته سالهاست كه در زمينه پوشاك مدارس موفق و خوب عمل شده و به يك جريان معقول در اين زمينه رسيده ايم . اما در زمينه لوازم التحرير و اغذيه مدارس و جوايزاهدايي هنوز راه بسيار درازی تا بالا رفتن کیفیت و خرید کالای داخلی مانده است.

خانواده ها، دولت ، توليد كنندگان، و مدارس همه و همه بايد كمك كنند تا به جاي سر كار رفتن جوانان تايلندي و چيني و مالزيايي كه 95 درصد لوازم التحرير ما را مي سازند، با كارجوانان ايراني كيف بچه هاي ايراني پر شود.

/انتهای متن/