با سختی ها هم باید کنار امد

نسیم شهسواری/

حال خوب، حال بد،چیزهایی هستند که همه ما آن‌ها را در زمان‌ها و مکانه‌ای مختلفی در زندگی‌مان تجربه کرده‌ایم،گاهی فاصله میان این دو حال سال‌ها و ماه‌ها و گاهی حتی ساعت‌ها است.
همه ما آدم‌ها به‌حکم فطرتمان حال‌های خوب را دوست داریم و از حال‌های بد گریزانیم، همه ما آدم‌ها در روزهای خوش زندگی‌مان لبخند رضایت بر لبانمان نقش بسته است و سرخوش از حال خوبی هستیم که در دل روزهای زندگی‌مان نشسته است اما همه ما خوب می‌دانیم که زندگی جدای از روزهای پرنعمت و حال‌های خوب، روزهای سخت و دشواری‌های بسیاری دارد، روزهای سختی که گاه با محرومیت همراه است و گاه با سختی و دوری و نداشتن‌ها.
روزهای سختی که چه بخواهیم و نخواهیم وسیله‌ای برای محک زدن ما آدم‌ها می‌شود، روزهایی که اگر از پس خارهای زننده‌اش بربیاییم،می‌شویم یک قهرمان، قهرمان زندگی خودمان و یا حتی دیگران.
روزهای سختی که برآمدن یا برنیامدن از پس آن‌ها می‌تواند از ما یک نمونه، مثال و یا حتی یک مایه عبرت بسازد.
کنش‌ها و واکنش‌های ما در روزهای سخت زندگی ما را برای ساختن ادامه یک مسیر آمده می‌سازد و آنچه در این مسیر پر خار و خاشاک مهم است نوع نگاه ما به همه سختی‌ها و محرومیت‌های زندگی‌مان است.
حواسمان باید باشد، که در روزهای سخت زندگی محو تماشای سختی‌ها و محرومیت‌هایمان نشویم، حواسمان باشد که پشتمان را به روزنه‌های امیدی که گشوده شده است نکنیم و خود را محکوم و ماندگار در روزهای سخت زندگی‌ام ندانیم.
حواسمان باشد که شکر در مصیبت راهگشایی است که ما را از غار پیچیده‌ای که در آن محبوس شده‌ایم نجات می‌دهد.
 در روزهای سخت زندگی حواسمان به خودمان، نگاهمان، قضاوت‌ها و گفتارمان باشد و بدانیم سربلندی نصیب آن‌کسانی می‌شود که از نشیب فراز راه‌های سخت نهراسیده‌اند.

و چه خوش گفت حافظ شیرین‌سخن:
 ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل                                               که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز

/انتهای متن/