مشاوره مجازی/می خوام تلافی کنم

سوال :

باسلام خدمت مشاورعزيز،

من خانمى هستم 42ساله زندگى خوبى داشتم و راضى بودم از زندگيم. شوهرم مرد خوبى بود جورى كه زبانزد همه فاميل بوده وهست در همسردارى و خانواده دوستى.

مشكل من از چهار سال پيش شروع شد و اين بودكه متوجه شدم شوهرم چهارسال پيش تصميم داشته زنى رو به ازدواج موقت بگيره وخيلى هم وعده و وعيد داده بود به اون خانم در صورتى كه من از دوتا چشمام بيشتر بهش اطمينان داشتم و اين كار منو شوكه كرد البته انجام نداد و هيچ وقت هم زيربار نرفت كه مي خواسته اين كارو بكنه و بعداز اون جريان خيلى بيشتراز قبل محبت مى كنه و گوشى و هيچ چيز ديگه اى رو از من پنهون نمى كنه. البته قبلا هم پنهان كارى نداشت و اين كارو در شرايطى كرد كه هميشه مى گفت ازت راضيم از همه بابت و خدارو شكر كه زنى به نجابت و خوبى تو دارم. اما من احمق در كمال اطمينان فريب خوردم چون از جونم براش مايه ميذاشتم توى روابط مون و رضايت خدا رو در گرو رضايت شوهرم مي دونستم اما الان ديگه نمى تونم مثل قبل باهاش باشم، هيچ جورى فراموش نمى كنم، هيچ جورى آروم نميشم.  خيلى راهها رو در اين 4 سال امتحان كردم ولى به اين نتيجه رسيدم که  فقط با تلافى ميتونم به آرامش برسم. باورتون نميشه ديگه حتى ايمان و اعتقادم رو از دست دادم. اگرخانم بازى كرده بود مى بخشيدمش ولى ازدواج مجدد اصلابرام قابل بخشش نيست. چكار كنمف تورو خدا راهنماييم كنين. فقط بهم نگين ارتباطت رو با خدا بيشتر كن كه اصلا نميتونم، ديگه ايمان واعتقادات قبل رو ندارم و هيچ تعهدى برام مهم نيست و همش تقصير شوهرمه حتى اگر به گناه بيفتم، شب و روز  دارم به ارتباط با نامحرم فكر مى كنم.

پاسخ مشاور:

سلام دوست عزیز قبول دارم شرایط سختی رو گذرونده و می گذرانی ،اما تلافی یک کار بد با کار بدتر کردنه؟

اگر خیانت کار بدیه وحتما هم هست، ایا برای شما مجازه و گره ای از مشکل شما باز می کنه؟

 شوهر شما تصمیم به کار بدی داشته که به قول شما زیر بارش نرفته و اعترافی هم نکرده ، ولی نمی دونم شما از کجا انقدر مطمئن به این قضیه اشاره می کنید/

از طرف دیگه عزیزم به قول شما او  مرتکب خطای غیر قابل جبران نشده، زندگیشو و شما رو انقدر دوست داشته که به شیطان پشت پا زده ،اون وقت شما می خواهید به جبران این گناه، گناهی به مراتب بالاتر مرتکب شوید و خیانت کنید؟

اینکه به شما اسیب روحی وارد شده قبول اما باید به خودتون کمک کنید سلامت خود رو باز بیابید تا دچار وسواس فکری نشوید.

همسر شما هم یک ادمه و هزاران دام و تله باشرایط اجتماعی ای که خودتون می دونید، بر سر راهش هست. اما باز هم به نظر من رو سفید از امتحان بر امده ،همین که موبایلشو مخفی نمی کنه، محبتش بیشتر شده و خودش می دونه در معرض خطا بوده، خیلی مهمه . جالبه که شما با گناه و حرام انجام دادن مشکلی ندارید اما صیغه موقت رو نمی تونید بپذیرید. مطمئن باشید هر خطایی هرکس انجام بدهد، بیشتر از هرکسی به خودش اسیب زده و شما هم مستثنی از این امر نیستید.

عزیزم به زندگی هایی توجه کنید که زن هر نوع تلاش و دست و پایی می زند که همسرش به زندگی برگردد، حتی حاضر است شوهر گوشه ای و سهمی عاطفی یا مادی به او هم بدهد تا زندگی کند، ولی خبری از این سهم نیست و او همچنان زندگی می کند. البته که این زندگی جالبی نیست.

شما تکلیف تان را  با زندگی خود روشن و بالغانه با قضیه برخورد کنید. برای کمک به خودتان اگر به مشاور خانواده مراحعه نکرده اید، حتما مراجعه کنیدتا ارامش از دست رفته را باز یابید. با وضعی که شما دارید،  بخصوص اگر فرزندانی در خانواده هستند آسیب می بینند و خدای ناکرده مشکلاتی برای شما و خانواده به وجود خواهد امد که آن وقت هر چه توان بگذارید، به سختی می توانید جبران کنید.

حتما با کمک مشاور خودتان و خانواده را از این آسیب های احتمالی محفوظ کنید.باید الان سلامت تان بیش از هر چیزی برای تان ارزش داشته باشد. اول از همه خودتان و سلامت جسم و اخلاق و روان خود را دوست داشته باشید و نگذارید که طوفان های زندگی کانون امن و باصفای زندگی تان را که با زحمت خودتان ساخته شده،  نابود کند. شما باید خودتان را طوری قوی کنید که هر لرزه ای در حدی اینچنین  پایین شما را اینطور نلرزاند. تصور کنید در مسائل مهم تر و جدی تر چه وضع و حالی پیدا می کنید؟ آن وقت احتمالا همه چیز را از دست خواهید داد و دیگر با یک دنیا اندوه باید راه زندگی را به تنهایی ادامه بدهید.

این را هم بدانید که کسی که با شما در خیانت سهیم شود، بدون ضربه های کاری رهای تان نخواهد کرد.

قرار هم نیست که بگویم از خدا بترسید چون خدایی راکه برای خود ساخته بوده اید فرو ریخته. آن خدا  اگر در باور شما به اندازه کافی مستقر شده بود، الان شما اینقدر متزلزل نبودید.

نهایتا به شما می گویم که عزیز دلم دنیا با همه سختی هایش خیلی زود گذرتر از آنی است که می پنداریم ، همانگونه که تا کنون گذشته فقط کمی صبر و خویشتنداری عاقلانه …

موفق باشید و  باور داشته باشید که ما زنها بزرگتر و پرتوان تر از آن هستیم که خودمان فکر می کنیم.

/انتهای متن/