این همه آرایش خوب است برای سلامت یک خانم ؟

 نعیمه ی مالمیر یک آرایشگر حرفه ایست با سابقه بسیار در آرایشگری و با پنج فرزند که در عین اداره خانواده و کار آرایشگری، درس هم می خواند. این بار نظرش را در مورد ابعاد حرفه ای کار آرایشگری و هم  رفتار افراط گرایانه زنان و دختران ایرانی در آرایش کردن پرسیدیم.

 

خانم مالمیر، به نظرتون آرایشگری چقدر حاصل تجربه های شخصی است و چقدر تخصص؟

–  به نظر من هر دو مهم است اینکه کسی که سراغ این شغل می آید از قبل آگاهی و اطلاع قبلی داشته باشد (که خوب این مستلزم علاقه است) باعث می شود آن شخص با دید بازتری به این شغل ورود پیدا کند.

آشنایی با ترکیب رنگ ها و اینکه چه رنگی به چه پوستی می آید و استفاده از کدام رنگ چه تاثیری بر روی چهره  می ، همه و همه اطلاعاتی است که کسانی که به آرایش علاقمند ، قبل از آموزش حرفه ای می توانند از روی تمرین و تکرار بدست بیاورند، که خوب همین روی آموزش و پیشرفت سریع ترشان تاثیر بسیار زیادی دارد.

البته شاید خیلی از مردم به آرایشگری به عنوان شغلی تخصصی نگاه نکنند ولی در واقعیت عکس این است. این شغل بیشتر از هر شغلی به دقت، رنگ شناسی، آشنایی با آناتومی چهره و زیبایی شناسی مربوط است و اینها همه حاصل تخصص هستند؛ البته تجربه ی آگاهانه هم در این امر بسیار موثر است.

 

روابط اجتماعی خوب در شغل شما چقدر موثر است؟

– می توانم به یقین بگویم که روابط اجتماعی درست و اخلاق در این حرفه همه چیز است. برای یک آرایشگر، چون آرایشگاه در خیلی مواقع محلی است که مردم دوست دارند با اعتماد به آن وارد شوند.

بیشتر مردم دوست دارند با آرایشگر خود دوست باشند و حتی گاهی بیشتر از اینکه برای آرایش و پیرایش نزد او بروند برای هم صحبتی و در کنارش رسیدگی های ظاهری پیشش می روند.

من که همیشه می گویم چون شغل ما با انسان های زیادی در رابطه است، یک آرایشگر باید پیش از هر چیزی یک روانشناس ماهر باشد تا مشتریانش بتوانند به او اعتماد کنند و باز به سراغ او بروند.

 

بیشتر مردم دوست دارند با آرایشگر خود دوست باشند و حتی گاهی بیشتر از اینکه برای آرایش و پیرایش نزد او بروند برای هم صحبتی پیشش می روند.

 

بعد از اینکه کسی دوره های لازم در آرایشگری را دید، چگونه می تواند کار خود را شروع کند؟

– در حقیقت آرایشگری در حال حاضر یک مجموعه ی کلی از دوره ها نیست، بلکه هر کسی سعی می کند بعد از آموزش های اولیه و کلی در یک شاخه ی خاص به تخصص برسد و در همان حیطه به فعالیت بپردازد.

ما در حال حاضر خانم های متخصص زیادی در رشته های مختلف زیبایی داریم که در کار خود بسیار دقیق و استاد هستند.

 

به نظر شما می شود این هنر را از روی دی وی دی های آموزشی و کتاب های مخصوص و بدون کلاس رفتن یاد گرفت؟

– ببینید همانطور که قبلا هم گفتم این هنر باید ریشه در علایق شخصی هر فردی داشته باشد، مثلا اگر کسی بخواهد خود آرایی را یاد بگیرد علاوه بر آزمون و خطاهای در خانه با استفاده از کتاب های آموزشی و به اصطلاح دی وی دی ها می تواند تخصص بیشتری پیدا کند؛ منتها اگر بخواهد از این آموزش ها در جهت کار برای دیگران استفاده کند به هیچ وجه دی وی دی کافی نیست، چرا که برای کار تخصصی شما باید مدرک داشته باشید، تا در صورت بروز اشتباهات رایج بتوانید قانونا جوابگو باشید. برای مثال من خانم های آرایشگر زیادی را می شناسم که گاهی دچار مشکل شده اند مثلا اگر آرایشگری موقع رنگ گذاشتن به خاطر حجم زیاد کار و صد البته بی دقتی موی طرف مقابل را بسوزاند و مشتری از دستش شکایت کند، اگر خانم آرایشگر مدرکی نداشته باشد، این اشتباه بهای بسیار بیشتری برای او خواهد داشت، چون به عنوان یک نیروی غیر متخصص کار تخصصی را بر عهده گرفته است و این دیگر فقط یک اشتباه نیست.

البته خیلی از خانم ها ابتدا کار را یاد می گیرند و بعد به خاطر مدرک حتما یک دوره ی کوتاه را نزد استاد مربوطه می گذرانند، که این طور هم می شود چون در زمان ورود به حوزه ی تخصصی باید مدرک داشته باشند.

 

اگر بخواهید از آموزش آرایشگری برای دیگران استفاده کند، باید مدرک داشته باشید، تا در صورت بروز اشتباهات رایج بتوانید قانونا جوابگو باشید.

 

به نظرتان چه مدت طول می کشد تا یک هنرجو به مقام استادی برسد؟

-اگر کسی بخواهد در رشته ای در آرایشگری به استادی برسد باید در آن مدت زمان، کار انجام دهد و به اصطلاح آزمون و خطاها را از سر بگذراند. برای مثال یک هنرجو ظرف مدت شش ماه شاید تمام آنچه که باید را در مورد آن تخصصی که به دنبالش هست یاد می گیرد، منتها چیزی که از او یک استاد می سازد تکرار و تمرین است… به نظر من با تکرار و تمرین زیاد، ظرف یک سال هنرجو آماده ی کار تخصصی است.

 

کمی در مورد گریم و محبوبیتش در زمان ما توضیح بدهید.

-ببینید گریم بیشتر زیرسازی محسوب می شود نه آرایش، و ما آن را به کسانی که پوست شان دچار مشکل است، پیشنهاد می کنیم. برای مثال برخی خانم ها جای جوش یا لک های ریز روی صورت شان دارند و یا رنگ صورت شان پریده به نظر می رسد و یا مثلا بینی بزرگی دارند و می خواهند با استفاده از هنر گریم و سایه زدن بینی شان کوچکتر به نظر برسد.

در این صورت ما گریم را پیشنهاد می کنیم که خب انصافا با زیرسازی و یک دست کردن پوست تاثیر بسیار زیادی در زیبایی چهره دارد.

البته بعضی خانم ها هم که دوست ندارند بیرون از خانه ارایش داشته باشند اما در عین حال می خواهند بعضی تغییرات (مثل کوچکتر به نظر رسیدن بینی و یا از بین بردن لک ها) در صورت شان اتفاق بیفتد، از گریم استفاده می کنند.

 

به نظر شما زیبایی از طریق آرایش برای خانم های ایرانی در طی زمان چه روندی داشته است؟

-برای بعضی از خانم ها و دختر خانم ها، آرایش صرف عادت است و چون جو جامعه ی ما در حال حاضر آرایش را قبول کرده است آنها هم در پیروی از آن اینطور آرایش می کنند. بعضی هم به آرایش های تند علاقمند هستند و صرف نظر از اینکه کی و کجا باید اینطور آرایش کنند، آن را وارد همه ی زمان های زندگی خود کرده اند البته در این میان مشکلی که وجود دارد اینجاست که این خانم ها که در آرایش افراط می کنند؛ بعد از مدتی به آن معتاد می شوند و به اصطلاح دیگر حتی خودشان هم صورت و چهره ی حقیقی خود را نمی توانند بپذیرند و بدون آرایش اعتماد به نفس حضور در جامعه را پیدا نمی کنند.

این دسته اگر یک روز آرایش نکنند همه فکر می کنند مریض هستند چرا که به مرور چهره ی دیگری از آنها در ذهن ها شکل گرفته است.

 

ما گریم را پیشنهاد می کنیم برای خانم هایی که دوست ندارند بیرون از خانه آرایش داشته باشند اما در عین حال می خواهند بعضی تغییرات مثل کوچکتر به نظر رسیدن بینی و یا از بین بردن لک ها در صورت شان اتفاق بیفتد.

 

در حال حاضر کشور ما یکی از رکورد داران مصرف لوازم آرایشی است. به نظر شما این چه تاثیری بر روی سلامت جسمی و روانی خانم های ایرانی می گذارد؟

-به نظر من افراط و تفریط در هر موضوعی موجب ضرر و زیان است. در مورد آرایش هم باید بگویم که آرایش، در عین اینکه یکی از لازمه های زندگی یک زن به شمار می رود ولی افراط در آن به نه تنها به پوست صورت که به روح فرد هم آسیب می زند. شما حساب کنید وقتی یک خانم به آرایش غلیظ عادت می کند، دیگر نمی تواند با صورت عادی اش با دیگران روبرو شود که این خود یک آسیب بزرگ است اما این اتفاقی است که افتاده و به سمت تعادل برگرداندنش هم کار هر کسی نیست. الان در کشور های اروپایی خیلی کم می بینید که زنان معمولی آرایش کنند، اگر هم به سمت رسیدگی به خودشان بروند بیشتر دنبال استفاده از کرم های مرغوب و لایه برداری های اصولی هستند تا آرایش.

البته من همیشه می گویم که حالا که آرایش زیاد بین زنان ما باب شده است باید از اجناس با کیفیت استفاده کنند که حداقل آسیب کمتری به پوستشان برسد و مشکلات پوستی به مشکلات دیگرشان اضافه نشود.

 

خانم هایی که در آرایش افراط می کنند، بعد از مدتی به آن معتاد می شوند و به اصطلاح دیگر حتی خودشان هم صورت و چهره ی حقیقی خود را نمی توانند بپذیرند و بدون آرایش جرات حضور در جامعه را پیدا نمی کنند.

 

شما گفتید که در حال ادامه ی تحصیل هستید، آیا اینکه شما هم کار می کنید و هم درس می خوانید، لطمه ای به رسیدگی به خانه و خانواده تان نمی زند؟

-به نظر من این بستگی به توان هر شخص دارد که بتواند برای وقتش برنامه ریزی کند. من بالشخصه آقایانی را هم می بینم که با وجود کار زیاد ادامه تحصیل می دهند. به نظر من در مورد رسیدن به علایق هیچ فرقی بین پیر و جوان و زن و مرد وجود ندارد. اگر کسی اراده کند کاری را انجام دهد حتما در آن کار موفق می شود.

من خودم این توان را در خودم دیدم که به سراغ ادامه ی تحصیل رفتم. به نظرم اگر کسی بتواند به سراغ علایقش برود و در این مورد کوتاهی کند اشتباه بزرگی کرده است.

 

الان در کشور های اروپایی خیلی کم می بینید که زنان معمولی آرایش کنند، اگر هم به خودشان می رسند، بیشتر در حد  استفاده از کرم های مرغوب و لایه برداری های اصولی است تا آرایش.

 

سخن آخرتان؟

-اگر خانم ها به هنر و یا رشته ای علاقمند هستند، نباید علاقه شان را کنار بگذارند. حیف است که وقت و انرژی شان بیخود هدر برود. از مشکلات هم نترسند چون مشکلات تمام شدنی نیست باید به سمت شان بروند و بر آنها غالب بشوند.

قسمت اول

آرایش و خودآرایی، هنری که هر زنی باید بداند

/انتهای متن/