شب های پیشاور، جلوه ی حقانیت و ادب

شب های پیشاور نام کتابی است با مضمون ده شب مناظره ی عالم بزرگ “سلطان‌الواعظین شیرازی” با با دو نفر از مدافعان اهل سنت هند و پاکستان. رعایت کامل ادب و پرهیز از هر گونه توهین باعث جذابیت بیشتر این مناظرها شده است.

0

فاطمه قاسم آبادی/

شب‌های پیشاور نام کتابی است با مضمون ده شب مناظره یک مبلّغ شیعه، مشهور به “سلطان‌الواعظین شیرازی”، با دو نفر از مدافعان اهل سنت هند و پاکستان. این مناظره ها که ده شب طول کشیده است به صورت یک کتاب برای علاقمندان در آمده است.

 

موضوع کتاب

کتاب شبهای پیشاور حاصل چند جلسه از مناظرات و مباحث عالم بزرگ و گرانقدر شیعه مرحوم سلطان الواعظین شیرازی با جمعی از علما و پیروان اهل سنت است که تجلی اثبات حقانیت شیعه در آن به وضوح دیده می شود ، استفاده از منابع و ادله محکم ، مستدل و بیشمار در اثبات مطلب مورد بحث ، رعایت کامل ادب و موازین اخلاقی و پرهیز از هر گونه توهین و افترا به طرف مقابل ، صبر و حوصله بسیار در شنیدن سخن خصم ، عدم پرخاشگری و عصبانیت و . . . از شاخصه های مهم مرحوم سلطان الواعظین شیرازی در مناظراتش با مخالفین است .

 

سلطان الواعظین شیرازی کیست؟

مرحوم ” سید محمدبن علی اکبر” مشهور به ” سلطان الواعظین شیرازی” فرزند اشرف الواعظین حاج علی اکبر در حدود سال 1275 ش. (1314 ق.) در تهران متولد شد و مقدمات را در تهران فرا گرفت.

سپس در 12 سالگی به همراه پدرش به عراق رفت و مدت دو سال در کربلا، سطوح متوسطه را خواند. سپس در خدمت پدر به کرمانشاه عزیمت نمود و به تبلیغ شریعت پرداخت.

سید محمد سپس برای تکمیل علم و کمال خویش به کشورهای عراق، سوریه، فلسطین، اردن، مصر و هندوستان مسافرت نمود و با گروه های بسیاری از یهودیان، مسیحیان، برهمائیان و مسلمانان اهل سنّت و …. مناظرات دینی و مذهبی داشت  .

علاوه بر آن، آثار گرانبهایی از وی به جای مانده که صد مقاله سلطانی در رد بر یهود و نصارا و نیز گروه رستگاران یا فرقه ناجیه در دو جلد از آن جمله اند.

مرحوم سلطان الواعظین شیرازی سرانجام در هجدهم مهر 1350 ش. برابر با بیستم شعبان 1319 ق. در 75 سالگی در تهران درگذشت و با تشییع با شکوهی در مقبره ابوحسین به خاک سپرده شد.

 

چاپ در جلد های کوچک

چند سالی است که بنیاد خیریه الزهرا، کتاب “شب‌های پیشاور” را به صورت کوتاه ‌شده در هفت جلد منتشر کرده و قیمت هر یک از آنها زیر هزار تومان است. گویا این کار فقط برای حمل و نقل آسان ‌تر آن کتاب بزرگ و سنگین و همچنین کاهش هزینه کتاب صورت گرفته؛ زیرا کتابی که با قیمت بالای حدود 18 هزار تومان به فروش می‌رسد، این گونه با قیمتی کمتر از نصف در اختیار مشتری قرار می‌گیرد.

 

برخی تیترهای مهم

چرا على(عليه السلام) وصيت كرد قبرش پنهان بماند؟   

قدمت شيعه از زمان پيغمبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله)   

دلايل توجه ويژه ى ايرانيان به تشيع   

محمد(صلى الله عليه وآله) و على(عليه السلام) از ديدگاه شيعيان به ويژه ايرانيان   

شيعيان و دلايل گفتن سلام و صلوات بر معصومين و امامان   

شيعيان چند گروه اند و كدام يك از آنها حق است؟   

صحيح بخارى و صحيح مسلم در نگاه شيعه    و….

 

قسمت زیبایی از کتاب

تفاوت محب و شيعه بودن

هر اهل ايماني مي کوشد تا در زندگي چنان باشد که بتوان او را به عنوان مؤمن معرفي کرد. کساني که پيشوايي را به اقتدا و رهبري برگزيده اند، در اين مسأله مي بايست بيش تر تلاش کنند؛ زيرا پيروي از پيشوا، گام نهادن در جاي پاي اوست.

هرکسي مي تواند مدعي ايمان و محبت شود ولي اگر کسي مدعي شيعه گري و پيروي شد، مي بايست حق مطلب را به جا آورد؛ زيرا دوستي مي تواند با مخالفت و حتي عصيان در برخي از موارد جمع شود، ولي پيروي و اقتداگري اين گونه نيست. از اين رو در روايات آمده وقتي برخي ها مدعي تشيع و شيعه گري مي شدند، معصوم(ع) آنان را نمي پذيرفت و مي فرمود: شما محب و دوستدار ماييد نه اين که شيعه ما بوده باشيد. شيعيان واقعي کساني چون سلمان و مقداد و ابوذر و عمارند.

مي گويند: روزي عده اي از شيعيان به ديدار امام رضا(ع) آمدند و به خادم امام گفتند: مي خواهيم آقا را ببينيم. آقا اجازه نداد. بعد از چندين مرتبه، امام اجازه ورود را دادند. همه آمدند به امام گفتند: ما همه شيعه شماييم، چرا اجازه نمي داديد. امام(ع) فرمود: شما محب ما هستيد نه شيعه ما؛ شيعه آن کسي است که به فرمان ها و دستورهاي ما گوش دهد و عمل کند.

قال الامام عليه السلام:

“ان شيعتنا هم الذين يتبعون آثارنا و يطيعونا في جميع اوامرنا و نواهينا فاولئک شيعتنا فاما من خالفنا في کثير مما فرضه الله عليه فليسوا من شيعتنا”

“شيعه ما کساني هستند که از آثار و گامهاي ما پيروي مي کنند و در همه اوامر و نواهي از ما اطاعت مي کنند. اينان شيعيان ما هستند و اما کساني که در بسياري از واجبات الهي با آن مخالفت مي ورزند، ايشان از شيعيان ما نيستند.”

در حقيقت امام(ع) مي فرمايد که هرکس که محبت اهل بيت(ع) را در دل دارد شيعه نيست؛ بلکه شيعه شرايط خاصي دارد که اطاعت محض و کامل از ما و فرمان هاي الهي يکي از آنهاست.

/انتهای متن/

 

درج نظر