سلامت غذای نذری فراموش نشود

غذای نذری که متبرک است و خوردنش غنیمت، باید سالم باشد. این نکته ی مهمی است به خاطر این که این غذا توزیع عمومی می شود و بلکه مردم برای گرفتن و خوردنش به قول معروف سرو دست می شکنند. اما شرایط تهیه یک نذر سالم چیست؟وچه مواردی سلامت نذر را به خطر می‌اندازد؟ با عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این مورد به گفت و گو نشسته ایم.

0

 بخش مهمی از شرایط  نذر مقبول توجه به مقوله سلامت  طعام نذری است؛ متأسفانه در برخی از موارد افراد  در تهیه وپخش غذای نذری نکات بهداشتی  را رعایت نکرده وعلی رغم داشتن نیت خداپسندانه  ناآگاهانه سلامت عده‌ای را به خطر می‌افکنند. اما شرایط تهیه یک نذر سالم چیست؟وچه مواردی سلامت نذر را به خطر می‌اندازد؟

دکتر احمدرضا درستی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این خصوص می‌گوید:

در تهیه ی غذای نذری توصیه می‌شود افراد با استفاده از بهترین مواد غذایی، بهترین شیوه ی طبخ وبهترین ظروف  افراد کمتری را اطعام کنند تا اینکه با کیفیت پایین تری سعی در اطعام جمعیت کثیری داشته باشند وافراد به جای اهمیت به کمیت این کار، به کیفیت فکر کنند. مواد غذایی اعم از مرغ، گوشت، نخود ولوبیا باید تازه باشد واز مصرف مواد غذایی مانده ومسمومیت زا خودداری کنند.استفاده از روغن جامد در طبخ غذا کیفیت سلامت غذا را پایین می‌آورد وتوصیه می‌شود از این کار خودداری شود.

 

از بهترین مواد در تهیه غذای نذری استفاده شود

وی می‌افزاید : شرایط طبخ غذا هم اهمیت زیادی دارد در پخت دقت شود. بهتر است آب برنج کمتر دور ریخته شود تا ویتامین واملاح مفید آن از بین نرود وهراندازه روغن کمتری استفاده شود، سلامت غذا بیشتر حفظ می‌شود و افراد بیماری که این غذا را تناول می‌کنند کمتر دچار مشکل خواهند شد. در پخت خورشت هم خوب است چربی کمتری استفاده شود.  متأسفانه باوری وجود دارد که گفته می‌شود این گوسفند قربانی امام حسین (ع) است؛ پس تمام قسمت های این قربانی اعم از گوشت واستخوان وچربی  متبرک است وباید وارد خورشت شود. متأسفانه از این قربانی  یک خورشت پر چرب ناسالم به دست می‌آید وبهتر است ما با حفظ  اصول سلامت غذای نذری سالمی به افراد بدهیم، کمااینکه بزرگان دین هم در تهیه غذا روش طبخ سالم را انتخاب می‌کردند.

 

مناسب ترین ظرف برای توزیع غذا

این متخصص تغذیه در خصوص رعایت بهداشت غذای نذری می‌گوید:

 استفاده از دستکش یک بار مصرف در تهیه ی غذا، پیشبند وکلاه واستفاده از ظروف مناسب در طبخ غذا از شرایط طبخ سالم غذا است.

ظرف طبخ غذا هم مهم است. متأسفانه برخی با تهیه ی ظروف آلومینیومی به جهت سبک بودن این ظروف و راحتی بیشتر اقدام به طبخ  غذا با آن می ‌کنند، در حالی که ذرات آلومینیوم این ظروف وارد غذا می‌شود ودر درازمدت بیماری آلزایمر ایجاد می‌کند.

در توزیع غذا هم استفاده از ظروف پلاستیکی به شدت خطرناک است ودر مجاورت غذای گرم مواد سرطان زایی از خود ساطع می‌کند وبهترین ظروف ظروفی هستند که از سلولوز یا همان ترکیبات گیاهی تولید می‌شوند وبهتر است این ظروف برای توزیع غذای گرم استفاده شوند.

در درجه ی دوم ظروف فومی مناسب هستند که البته برخی از انواع آن استاندارد نیستند وبهتر است از کارخانه‌های معتبر خریداری شود.

 

از فساد غذا جلوگیری شود

دکتر درستی ضمن اشاره به این نکته که غذای گرم ظرف یک ساعت پس از طبخ در هوای آزاد شروع به فاسد شدن می‌کند، عنوان می‌کند:

غذای پخته شده بعد از اینکه خنک شود در حد اینکه دست را نسوزاند، به سمت فساد می‌رود وتوزیع کنندگان باید بدانند که در زمان مناسب بلافاصله بعد از پخت اقدام به توزیع غذا کنند ودرجاهایی که امکان سردخانه هست این ظروف تا زمان توزیع در این سردخانه ها باید نگهداری شوند، در غیر این صورت غذا بعد از یک ساعت از پخت به سمت آلودگی جدی ومسمومیت می‌رود.

وی در ادامه می‌گوید:

 به غذای نذری باید به چشم دارو نگریست واگر افراد یک آسپرین برای سردرد خود می‌خورند وبهبود می‌یابند، بهتر است بدانند یک لقمه ی  این غذا هم همانند داروی اسپرین حکم شفا دارد ونیازی نیست که در حجم زیاد این غذا را در یخجال های خود انبار کنند .

ترجیحا سفارش می‌شود این نذورات در مساجد محل پخش شود وافراد هم از این اماکن غذا دریافت کنند، زیرا در مساجد نظارت بیشتری بر طبخ وتولید این نذورات است. بهتر است از گرفتن غذای نذری از افراد رهگذر خودداری کنند.

این استاد دانشگاه در انتها می‌افزاید: برخی از افراد  با باورهای نادرست در این خصوص مرتکب خطا می‌شوند، در حالی که از قول حضرت علی گفته شده است که مومن باید باهوش باشد که این اصل در مورد غذا هم حتما صدق می کند.

سفارش شده است که غذا باید طیب و طاهر باشد. یعنی غذای آلوده وناپاک را نباید خورد.

یکی از دوستان خاطره‌ای از دوست خود در ایام راه پیمایی اربعین تعریف کرد که غذای این فرد در حین پیاده روی به زمین می‌افتد واین فرد غذا را برداشته وبه دهان می‌برد وزمانی که به او گوشزد می‌شود که این غذا آلوده است می‌گوید این مکان متبرک به خاک پای زائرین امام است وطیب است. بعدا متأسفانه  این فرد دچار مسمومیت وبیماری می‌شود واز ادامه ی مسیر باز می‌ماند.

این خاطره بیان گر اهمیت نقش سلامت غذا، حتی در همین موارد است.این نشان می‌دهد باورهای مذهبی نباید با برداشت‌های خرافی آمیخته شوند.

/انتهای متن/

 

 

درج نظر