مانع اصلی خودشکوفایی جامعه است

سرویس ما و زندگی به دخت/

نیازهای فیزیولوژیک، نیازهای امنیتی، نیازهای عاطفی، نیازهای اجتماعی – احترامی و نیازهای خودشکوفایی.

طبق نظر وی هر نیاز هرچه پایین تر باشد، قوی تر است و بدون ارضای آن نمی توان به طبقات بالاتر دست یافت.فلسفه انسان‏گرايى، شالوده‏اى براى كار ابراهام مزلو بوجود آورد. اولاً، او در زمينه انگيزش انسان، نظرى ارائه مى‏كند كه در آن بين نيازهاى زيستى، مانند گرسنگى، خواب، تشنگى و نيازهاى روان‏شناختى، همچون عزّت نفس، عواطف و تعلّق‏خاطر تفاوت قايل مى‏شود. ما نمى‏توانيم به عنوان يك اندامواره زيستى بدون غذا و آب زندگى كنيم و نيز نمى‏توانيم به عنوان يك اندامواره روان‏شناختى بدون ارضاى نيازهاى ديگر به طور كامل رشد كنيم. مزلو بر اين عقيده بود كه روان‏شناسان بيش‏تر به نيازهاى زيستى پرداخته‏اند و نظريه‏هايى ارائه كرده‏اند كه بر اساس آن‏ها انسان فقط به كمبودها پاسخ مى‏دهد و در جست‏وجوى كاهش تنش است.

 دومين سهم مزلو مطالعه وسيع او در مورد افراد سالم، كامل و خودشكوفا بود. اين افراد را در ميان شخصيت‏هاى گذشته و حاضر مى‏توان يافت. مزلو 38 چهره تاريخى و مشهور را، كه از ميان افراد معاصر شناخته شده‏تر و معروف‏تر بودند، انتخاب كرد. بعضى از اين چهره‏هاى شاخص عبارتند از: لودويك وان بتهوون و آلبرت انيشتن. او معتقد بود كه همگى اين افراد به خود شكوفايى رسيده‏اند.طبق ديدگاه مزلو، مانع اصلى در اين‏كه تنها افراد معدودى قادر به شكوفا كردن استعدادهاى بالقوّه خود مى‏شوند، «جامعه» است كه نمى‏تواند امكانات لازم را در اين زمينه در اختيار افراد بگذارد. بنابراين، نتيجه مى‏گيريم براى اين‏كه بيش‏تر بتوانيم استعدادهاى بالقوّه خود را شكوفا سازيم، بايد در تدارك ايجاد جامعه‏اى باشيم كه در آن نيازهاى هر فرد از لحاظ غذا، پوشاك، مسكن و امنيت به نحو مطلوب برطرف شوند. در چنين جامعه‏اى افراد به راحتى مى‏توانند به احساس تعلّق خاطر، عشق و احترام نايل آيند و به لذت‏هاى زيبايى شناختى، آگاهى و دانستن برسند. چنين جامعه‏اى همان جامعه خوب انسان‏گرايانه موردنظر مزلو است.

شکل زیر ترتیب بر آورده شدن نیازها از دیدگاه مازلو را نشان می دهد.

نویسنده: زهرا آقاجانی/انتهای متن/