دهه ی 90، دهه ی فراگیری لباس های کوتاه

فاطمه قاسم آبادی/

مد و عوامل تاثیر گذار بر آن در هر دوره ای با توجه به سیاست های فرهنگی و اقتصادی و … درآن دوره تعریف می شود و تغییر می کند. گاهی برای جا انداختن یک پوشش در بین مردم ابتدا باید تفکری را که پشت آن پوشش وجود دارد برای مردم آن جامعه جا انداخت و توجیه کرد.

در مورد دهه ی 90 هم این قضیه صدق می کند. چرا که در این دهه پوشش ها و روش هایی در زندگی مردم  ظهور کرد که پیش از آن حدود 20 الی 30 سال روی آن کار شده بود.

مدل لباس بردگان

در دهه ی 1990 لباس ها تقریباً به سبک لباس بردگان و غلامان درآمد. ترس بی لباس ماندن کم کم جای خود را به ترس از پوشیدن بیش از اندازه ی لباس داد! مد در دهه 1990 تقریباً به یک استاندارد کلی رسید : کمی گرایی.

برعکس تلاش های فراوانی که طراحان برای طراحی لباس زیر انجام دادند (در این دوره اهمیت لباس زیر به قدری زیاد شد که برای طراحی آنها بیشتر از یک لباس مهمانی وقت و انرژی گذاشته می شد؛ البته این هم یکی از دلایل پیشروی به سمت تشدید دید جنسی در جامعه به حساب می آمد.) در اواخر این دوران مد به سمت استفاده از لباس های زشت و ناهنجار رفت. رسانه ها تصاویر لباس های ناموزون را تبلیغ می کردند. فشارهای مالی این دوران نیز تأثیر بسزایی در استفاده از لباس های کوتاه و کم داشت.

نقش تلویزیون و رسانه ها

در دهه ی 90 تبلیغات تلویزیونی به افراط در برهنگی و از بین بردن ته مانده ی برخی تفکرات اخلاقی و ارزش های اجتماعی پرداخت. برای مثال در این دوره تلویزیون با صراحت در مورد همجنس بازان سریال های زیادی ساخت و در برنامه های محبوب از کاراکترهایی که هنجارهای اجتماعی را می شکنند، صحبت به میان آورد.

درست است که این ناهنجاری ها در دهه های قبل هم وجود داشت، منتها بسیار نامحسوس بود و در بین مردم عادی با آنها برخورد شدیدی می شد، ولی در این دهه فرصتی برای ضد ارزش ها به وجود آمد تا حضور خود را در جامعه با پشتوانه ی سیاست و تبلیغات تثبیت کنند.

موهای پفکی

در این دوره آرایش مو مانند دهه ی 70 بسیار اهمیت پیدا کرد. زنان و گاهی هم مردان با پوش دادن موهای خود و حجیم کردن آن، قدم در راه مد زمانه ی خود می گذاشتند، در این دوره استفاده از کلیپس و سنجاق هم به کلی از بین رفت (یا حداقل در بین افرادی که ادعای بروز بودن داشتند)، چراکه خانم ها مایل بودند موهای خود را آزادانه در اطراف خود بریزند و با حجم های اغراق آمیز خود را پیرو مد زمان خود نشان دهند.

عینک های بزرگ

در این دوره که از اواسط دهه ی 80 شروع شده بود، عینک هایی با فریم های بسیار بزرگ بین مردم رواج پیدا کرد و به شدت محبوب شد. مردم آن زمان برای عینک های آفتابی و معمولی خود اغلب از فریم های بزرگ استفاده می کردند. محبوبیت این فریم های بزرگ به حدی بود که بعد از کشور های اروپایی و آمریکایی به کشور های دیگر رسید و مورد استقبال قرار گرفت.

سیاست در مد

دهه ی 90 را به نوعی می توان دهه ی برداشت کاشته های سیاست های غربی دانست. در این دهه مردم با توجه به آمادگی های ذهنی که در دهه های پیشین نسبت به تجدیدنظرپوشش و تفکرات ارزشی خود پیدا کرده بودند، این تغییرات را بروز دادند. در دهه ی 90 هر چند خیلی از مردم هم بودند که این تفکرات را قبول نکرده بودند ولی با توجه به فراگیر شدن این عقاید رنگارنگ کم کم جبهه گیری در مقابل آنها را کنارگذاشته و به نوعی در مقابل این تفکرات جدید اهلی شدند.

در این دهه بیشترِ مردم در مقابل سیاست های تبلیغی و تلقینی کوتاه آمدند و با فکر اینکه هر کس زندگی خودش را دارد در مقابل آتش فراگیر این سیاست ها، راه سکوت و بی تفاوتی را در پیش گرفتند.

در این دهه مردم آهسته آهسته آماده می شدند برای تغییرات بیشتری که در سده ی بعد قرار بود در زندگی شان اتفاق بیفتد.

/انتهای متن/