…صدای مرا از میانمار می شنوید!

ماه مبارک رمضان شروع می‌شود، امامردم مسلمان ما نه غذایی دارند ونه حتی سرپناهی. . کشتار مسلمانان میانمار به پنج دهه اخیر برمی گردد . اما موج تازه خشونت‌ها علیه مسلمانان از یک ماه قبل زمانی آغاز شد. هنگامی که در درگیری بین یک فرد مسلمان با یکی از بوداییان وی کشته شد. این ماجرا بهانه‌ای برای افراط طلبان جهت حمله به روستاهای مسلمان نشین و آتش زدن منازل آنها شد. رئیس جمهور میانمار هفته گذشته اعلام کرد که مسلمانان شهروند میانمار نیستند.

2

سرویس اجتماعی به دخت/

من از برمه ی سابق استان «راخین» صحبت می کنم. کشتار مسلمانان میانمار به پنج دهه اخیر برمی گردد. دولت نظامی میانمار در همبستگی و همراهی بابوداییان افراطی منطقه راخین اقدام به کشتارمسلمانان در دهه های گذشته کردند و این تبعیض نژادی درواقع سیاست اتخاذشده دولت میانمار، ازسال 1952 است. این مردم به عنوان ساکنان منطقه آرکان ازقرن هفتم هجری دراین منطقه بصورت مستقل سکونت داشته اند و پس از اشغال برمه توسط امپراطوری انگلیس، انگلیسی ها آرکان را ضمیمه میانمار یا برمه سابق کردند.
در سال 1982 قانون حقوق شهروندی به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان 144 قومیت موجود در میانمار 135 قومیت حق شهروندی دریافت کردند و 9 دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت ها، قوم روهینگیا است.

 

دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری کل شش میلیون مسلمان روهینگیایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. البته آمار رسمی جمعیت روهینگیا شش میلیون نفر است. اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که صد در صد آنها مسلمان هستند، به هشت میلیون نفر می رسد. به واسطه این سیاست اتخاذ شده ازجانب دولت قریب به 150 هزارنفرازمسلمانان آرکان به بنگلادش، 50 هزارنفربه تایلند و 40 هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند. درآخرین ظهارنظررییس جمهوری میانماربیان شده است که 800 هزارنفر از این قوم را باید ازمیانماراخراج کردتا تنشها پایان یابد.
می دانید دین اسلام دین صلح، آرامش و عدالت است و مسلمانان در پرتو آموزه های وحیانی اسلام همواره در تعامل و صلح با سایر اقوام و ادیان زیسته اند، اما دولت هایی كه از آموزه های ادیان و صلح بهره ای نبرده اند، بدون پذیرش حق حضور تمام تفكرات، رفتارهایی از خود نشان می دهند كه هراس آنان از ظهور و حضور دین الهی اسلام است. اما من ساکت بودم. زندگی خود را می کردم.

در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ (2001-2007 م)، چهار دیدار محرمانه «دالایی لاما» با رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید فاش شد. سلسله ملاقات هایی که برای پیشبرد کودتاهای مخملی در جهان انجام می گشت که نمونه آن، کودتای نافرجام در برمه-میانمار- (موسوم به انقلاب زعفرانی) بود. «دالایی لاما» در پاییز ۱۳۸۶ (2007 م)، از دست جرج دبلیو بوش، بالاترین نشان ایالات متحده را دریافت کرد. در مراسم اهدای این نشان عالی، رئیس جمهور جنگ طلب آمریکا وی را «نماد جهانی صلح و بردباری» خواند.

 

بوداییان میانمار نیز ارتباط عمیقی با دالایی لاما دارند.

موج خشونت‌ها علیه مسلمانان از یک ماه قبل زمانی آغاز شد. هنگامی که در درگیری بین یک فرد مسلمان با یکی از بوداییان وی کشته شد. این ماجرا بهانه‌ای برای افراط طلبان جهت حمله به روستاهای مسلمان نشین و آتش زدن منازل آنها شد. این خشونت‌هادرحالی ادامه دارد که رئیس جمهور میانمار هفته گذشته اعلام کرد که مسلمانان شهروند میانمار نیستند.

این اتفاق که محدود به یک نزاع فرقه‌ای نبوده، در راستای فرامین آمریکا به دالایی لاما و تلاش دولت میانمار برای اصلاحات مد نظر امریکا، پس از سفر کلینتون به این کشور اتفاق افتاده است.

ورود کلینتون و دیدار با رئیس جمهور این کشور شروعی بود بر فشار بیشتر بر مسلمانان. پس از این دیدار تین سین رئیس جمهور میانمار در یک سخنرانی اعلام کرد: « مسلمانان روهینگیا باید از کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند.»

 

دولت میانمار همچنین به صورت رسمی دستور داد که مسلمانان دیگر حق بنا کردن مساجد جدید یا ترمیم مساجد قدیمی را ندارند. همین مصوبه کافی بود تا افراطیون بودایی و هندی نزدیک به ۷۲ مسجد را ویران کنند. خشونت‌ها به دنبال حمله به یک اتوبوس حامل مسلمانان در استان راخین کلید خورد و ‍پس از آن از ابتدای فوریه گروه‌های افراطی بودایی، با حمایت و همراهی پلیس و ارتش دست به کشتار گسترده و آتش زدن دهکده ها و مساجد و فراری دادن مسلمانان زدند. دولت میانمار در اقدامی هماهنگ از ورود گروه های امدادی و رسانه های بین المللی به این منطقه جلوگیری کرد و در سکوت مجامع بین المللی نسل کشی گسترده آغاز شده است که برخی رسانه ها آن را هولوکاست مسلمانان می نامند.

شرایط فعلی میانمار بسیار وخیم و بحرانی است و کشتار مسلمانان همچنان ادامه دارد. هیچ کمکی به ما نمی‌شود و  هیچ دسترسی‌ای هم به مناطقی که کشتار در آنجا اتفاق می‌افتد، وجود ندارد.

تاکنون 200هزارنفرآواره شده‌اند. بخشی ازآوارگان به سمت مرز بنگلادش در حال حرکت هستند و بخشی از آن‌ها نیز در مرز سرگردانند که بصورت جدی با مشکل غذا و دارو مواجه هستند.
رئیس جمهورمیانماراجرای سیاست پاکسازی نژادی را ابلاغ کرده است و اعلام کرده که باید 800 هزارنفربرمه را ترک کنند.

 

آن ها کودکان را زنده زنده می سوزانند. مردان را می کشند. به زنان تجاوز می کنند و آن ها را به آتش می کشند. تاکنون آمار کشته ها به بالاتر از 52 هزار نفر رسیده است در حالی که بیش از 50 روستا و 26 مسجد کاملا به آتش کشیده و ویران شده اند. به بیش از پنج هزار زن تجاوز شده است.

30 هزار مسلمان ناپدید شده اند. کاملاً معلوم است وقتی که دولت این کشور اعلام کرده که مسلمانان شهروند این کشور نیستند و عملاً فضا برای خشونت طلبان ایجاد کرده است، بودایی‌های افراطی مردان مسلمان را قتل عام و به زنان و دختران در این کشور تعرض می‌کنند.

دولت مدعی است که اقلیت چند صدهزار نفری مسلمان متعلق به این کشور نیستند و از سوی دیگر کشورهای همسایه نیز حاضر به پذیرش این افراد نیستند. ارتش سکوت کرده است. بهتر است بگوییم ارتش حامی کشتار مسلمانان است.

رسانه‌های غربی  اخبار مربوط به یکی از معارضان لیبرال این کشور به نام «آنگ یان سوچی» را به طور مستمر پوشش می‌دهند.

«آنگ سان سوچی» که اخیرا به دنبال اصلاحات سیاسی از حبس آزاد شد، در انتخابات پارلمانی توانست به پارلمان میانمار راه یابد. وی قرار است در ماه سپتامبر(شهریور) به واشنگتن سفر کند تا مدال طلای کنگره آمریکا را دریافت کند.کنگره آمریکا در ماه مه سال 2008 تصویب کرد که این جایزه به سوچی تعلق گیرد.

سوچی که پیش از این برنده جایزه صلح نوبل شده بود اخیرا علاوه بر حضور در چند کشور اروپایی و دیدار و با رهبران ارپوپا جایزه صلح خود را دریافت کرد.هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا در سفر خود به میانمار سوچی را به آمریکا دعوت کرد.

شورای آتلانتیک که یک گروه فعال در گسترش روابط بین الملل است نیز از آنگ سان سوچی دعوت کرده تا برای دریافت جایزه «شهروند جهانی» به نیویورک سفر کند.

شورای آتلانتیک خانم سوچی را به دلیل «فداکاری مصممانه در راه دموکراسی و حقوق بشر» ستوده و او را «نمادی بین المللی از شرافت انسانی و آزادی»خوانده است.

این درحالیست که نماد بین المللی شرافت انسانی و آزادی در میانمار، تا کنون نسبت به کشتار مسلمانان در کشورش به دست هم کیشان تندرو و بودایی خود سکوت کرده است.

صدای مرا از میانمار می شنوید:

ماه مبارک رمضان شروع می‌شود، امامردم مسلمان ما نه غذایی دارند ونه حتی سرپناهی. می گویند مسلمانان می خواهند ناوگانی دریایی متشکل از شش کشتی از کشورهای مالزی و اندونزی را  سازماندهی کنند تا بمرز دریای میانماردرمنطقه آراکان نزدیک شوند وبدینوسیله به کمک مردمان منطقه شتابند.

لکن تاکنون نتوانسته اند مجوز حرکت کشتی را از کشورهای اطراف میانمار دریافت کنند.

البته پیش بینی می‌شود که ارتش برمه به این کاروان همانند ارتشی‌های رژیم صهیونیستی حمله کند.

مرزهااز 3 ژوئن(14 خرداد) بسته شده است وامکان کمک رسانی به مناطق بحران زده وجود ندارد. تنها یک کمپ با ظرفیت محدود چند هزار نفره در تایلند مستقر شده است.

هم اکنون قریب به 200 هزار مسلمان آواره و بی خانمان در میانمار وجود دارند.قریب به 200 هزار آواره نیز نزدیک مرز بنگلادش بدون هرگونه امکاناتی حضور دارند که اگر به این مردم کمک رسانی نشود، فاجعه ای انسانی رخ خواهد داد.

صدای مرا از میانمار می شنوید.

من در صحرای حجاز به صلیب کشیده شدم.  روی سینه ام سنگ گذاشتند.

من در فلسطین، من در سوریه، لبنان، اریتره، بوسنی، عراق ، ….

من در میانمار سوزانده شدم. جان دادم. مورد تجاوز قرار گرفتم. آواره شدم…

صدای مرا از میانمار می شنوید.

هولوکاستی دیگر در جریان است مثل فلسطین، بوسنی و هرزگوین،…

برای اینکه من مسلمانم…

صدای مرا از میانمار می شنوید….

فریبا انیسی/انتهای متن/

نمایش نظرات (2)