جوان بهشتی را با طلاق چه کار؟

می گفتند کسی که این همه زن  را به عقد درآورده و طلاق داده، آیا شایستگی حکومت بر مسلمانان را دارد؟ ترور شخصیت امام حسن(ع) بهترین راهی بود که بنی امیه انتخاب کرده بود برای از میدان به در بردن رقیب .

1

فریبا انیسی/

 می گفتند: پدرش گفته دختر به حسن ندهید.

پرسیدند: چرا؟

گفتند: اميرمؤمنان عليه‏السلام به مردم کوفه فرمود: اي اهل کوفه! دختران تان را به عقد حسن در نياوريد؛ چرا که او فردي طلاق دهنده است. مردي از طايفه هَمْدان گفت: ما به او دختر مي‏دهيم؛ اگر خواست، نگه دارد واگر مايل نبود، طلاق دهد.

 

مردم بارها شنیده بودند که حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشتند و کیست که نخواهد دامادش بهشتی باشد. درباره تعداد دفعات ازدواج امام حسن و تعداد همسران آن حضرت روایات زیادی ذکر شده است. سیصد، دویست، نود و برخی نیز گفته اند ایشان تا هفتاد زن اختیار کرده بود.

 

70 تا 300 ازدواج؟!

دشمن هیچگاه مستقیم حمله نمی کند حتی زمانی که مطمئن در صحنه کارزار حاضر هستی. وقتی در میدان جنگ منتظر حمله ای ساکت می نشیند. وقتی تا خیمه سرکرده شان می آیی، قرآن به سر نیزه می کند. وقتی تشنه ای آب را بر تو می بندد. وقتی…

می داند که نمی تواند رو در رو با تو بجنگد. از بیراهه می آید، از پشت سر، با نیزه، با سنگ، با تهمت و…

صدای ناله حسن را در عبادت ها می شنود. می داند که نمی تواند بگوید او مسلمان نیست.

همه می دانند سرور جوانان اهل بهشتند او و برادرش.

پس از پشت حمله می کند. مستقیم نمی گوید. اما می گوید که او دل شکسته. دل دختری که با هزار امید و آرزو به خانه اش آمده است. پدرش هم می دانسته و دلش به حال دخترانی که او به زوجیت در می آورده می سوخته که گفته به او زن ندهید.

و کسی که دل شکسته، در دل شکستن ید طولایی دارد، 70 بار یا شاید 300 بار، در دینش ان قلت هست.

کسی که دل شکسته و در دینش ان قلت هست، آیا می تواند در بهشت ساکن شود؟ آیا خود و فرزندانش می توانند شایسته حکومت باشند؟

دستگاه شایعه پرداز حکومت غاصب چه اموی باشد، چه عباسی، اول باید ارکان را بلرزاند. زورش که نرسید باید عقاید را کمرنگ کند. تا خود را پررنگ نشان دهد.

اما از آن طرف نتیجه پچ پچ ها چنین شد که در میان مردم شایع شد کسی که زن می گیرد و طلاق می دهد، شایسته حکومت نیست. چرا که از عهده خانواده اش بر نمی­آید و همین است که باید حکومت را به اهلش سپرد.

 

فرزندان امام

این سخنان تا سالها ادامه داشت اما کسی نپرسید: کسی که این همه زن گرفته است، حداقل باید بین 35 (حداقل ممکن) تا 700 (حداکثر امکان) بچه داشته باشد!

اما تعداد فرزندان ایشان با اختلافی اندک موجود است. شیخ مفید تعداد فرزندان امام را 15 تن ذكر كرده است:

زید و دو خواهرش امّ الحسن و امّ الحسین. مادر این سه امّ بشیر بود.

حسن بن حسن، ملقب به حسن مثنی. مادرش خوله دختر منظور فزاری بود.

عمر و دو برادرش قاسم و عبدالله. مادرشان کنیزی بود با نام رمله بود.

عبدالرحمن.  مادرش کنیز بود.

حسین که به اثرم ملقب بود. برادرش طلحه و خواهر این دو فاطمه. مادرشان امّ اسحق بود.

امّ عبدالله، امّ سلمه و رقیه دختران آن حضرت که از مادرهای مختلف بودند.

علامه مجلسی یک پسر دیگر به نام ابوبکر به فرزندان امام اضافه می‌کندو شیخ طبرسی برای آن حضرت نه پسر و هفت دختر می‌شمارد. همین و تمام.

 با آن همه زنان ادّعایی که برای امام علیه السلام نوشته اند، به جا بود که حدّاقل 30 تا 300 دختر داشته باشد و بالطبع همین تعداد، داماد هم برایش ثبت می کردند. ولکن در این خصوص فقط سه داماد برای آن حضرت معرفی شده است که عبارتند از: امام زین العابدین علیه السلام ، شوهر فاطمه (امّ عبدالله)؛  عبدالله بن زبیر، شوهر امّ الحسن و  عمرو بن منذر، شوهر امّ سلمه.

در اینجا این سؤال پیش می آید که آیا معقول است از حدود 70 تا 300 زن، فقط سه و یا حدّاکثر هفت دختر، متولد شده باشد و تنها سه تن از آنان ازدواج کرده و از بقیه نام و نشانی نباشد؟!

از پسران امام حسن(ع) چهار نفر به نام‌های حسن مثنی، زید بن حسن، عمرو بن حسن و حسین اثرم دارای فرزند شدند. نسل حسین اثرم و عمرو به زودی از بین رفت و تنها نسل حسن مثنی و زید بن حسن باقی ماند. فرزندان امام(ع) را سادات حسنی می‌نامند.

 

نسل انقلابی و ظلم ستیز

از نکات برجسته و مورد توجه زندگانی امام حسن مجتبی (ع) تربیت فرزندان انقلابی و ظلم ستیز و متعهد بود که همواره یار و معین پدر خویش در کوفه و مدینه بودند و بعد از شهادت آن بزرگوار یار باوفای امام زمان خود حسین بن علی (ع) شدند. آنان پدر را برترین الگوی تربیتی خویش میدانستند و سعی میگردند آئینه تمام نمای حسنی باشند. بسیاری از آنان مجسمه تقوا شجاعت و صداقت رافت مهربانی سخاوت و عدالت شدند آنها پیروی مخلص و فداکار برای عموی خود حضرت سیدالشهدا گردیدند.

حضور هفت یا هشت نفر از آنان در صحنه کربلا بالاترین گواه براین مدعاست. در دوران حاکمیت بنی امیه و بنی عباس بسیاری از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) پرچم دار نهضت های اسلامی علیه حکام ستمگر زمان خویش شدند. یا به صورت آشکار مخالفت می کردند. چون محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن علی طالب در سال ۱۴۵ ه.ق و حسین بن علی بن حسن بن حسن بن امام حسن بن علی بن علی طالب در سال ۱۶۹ه.ق .

این خاندان در طول تاریخ تحرکات اجتماعی و سیاسی زیادی داشته‌اند. آنان قیام‌هایی در سده دوم و سوم انجام داده‌اند و حکومت‌های متعددی در نقاط مختلف کشورهای اسلامی بر پا کرده‌اند. این سلسله از سادات در برخی مناطق به اشراف معروف‌‌اند.

خاندان طباطبایی، مدرس، حکیم، شجریان و گلستانه از شاخه‌های فرعی سادات حسنی هستند.

 

 حسن مثنّی، یک پسر خاص

یکی از فرزندان امام حسن مجتبی علیه السلام معروف به «حسن مثنّی» است که با عموی گرامی اش در کربلا حضور داشت. وی قهرمانانه جنگید؛ تا بر اثر زخم های متعدّد به زمین افتاد. مردم گمان کردند که او کشته شده است؛ می خواستند سرش را از بدن جدا کنند. ولی معلوم شد که او هنوز زنده است. در این حال، اسما پسر خارجه فزاری، شفاعتش کرد. چون مادر او (حسن بن حسن) فزاری بود، از این رو اسما، وی را معالجه نمود؛ تا اینکه بهبود یافت. وی با فاطمه دختر امام حسین علیه السلام ازدواج کرد. بیشتر حسنی هایی که در دوران عباسیان، علیه ظلم و ستم قیام کردند، از نوادگان همین شخصیت عظیم و انسان با فضیلت بودند. ایشان در زمان امام حسین (ع) مسئول موقوفات پیامبر خدا(ص )بود.

 

همسران امام حسن (ع)

مورخان با تمام تفحصی که در زندگی ائمه داشتند، فقط از نام و نشان 18 همسر گزارش داده‌اند که از این تعداد نام پنج نفر مشخص نیست و فقط نام قبیله‌شان وجود دارد.

برخی از زنان آن حضرت که اکثر منابع از آنها نام برده‌اند عبارت‌اند از:

جعده دختر اشعث بن قیس

ام بشیر دختر ابومسعود عقبة بن عمر انصاری.

خوله دختر منظور بن زیاد فزاری.

حفصه دختر عبدالرحمن بن ابی بکر

ام اسحاق دختر طلحه بن عبیدالله تیمی

هند دختر سهیل بن عمرو

نَفیله یا رَمله(کنیز).

شاید گفته شود نام همسران و فرزندان ایشان در تاریخ ضبط نشده است. اما باید گفت در شرایطی که نام و نسل اسب های ائمه (ع) برای مورخان بر حسب سند موجود است ، چگونه است که نام عروس ها و نوادگان ایشان از قلم می افتد؟

 

پاسخ به شایعات

اما در باب سخنانی که در باب ازدواج و طلاق های متعدد ایشان گفته اند، باید گفت:

الف-  اين روايات هرگز با شأن و منزلت و مقام امام حسن مجتبي عليه‏السلام سازگار نيست. چهره‏اي که قرآن و سنت و ساير معصومين عليهم‏السلام از امام حسن عليه‏السلام ترسيم کرده‏اند، با رواياتي که نقل شده، قابل جمع نيست. زیرا که خداوند کریم در شأن و منزلت امام حسن عليه‏السلام و ساير اهل‏بيت عليهم‏السلام آيه تطهيرو آيه مودّت را نازل فرموده است.
ب-  بيشتر اين نقل هاي تاريخي از سه مورّخ نقل شده است که آن سه نيز کتاب هاي خود را زير سايه دولت هاي غاصب بني‏عباس به رشته تحرير درآورده‏اند.

ج- اين تهمت از سوي منصور عباسي براي خنثي سازي شورش حسني‏ها طرح ريزي شده است. فرزندان امام حسن و اعقاب ایشان سلحشورانی بودند که بر ضد حکومت های غاصب می جنگیدند. اين منصور بود که براي خنثي سازي شورش هاي علوي و حرکتهاي ضدّ حکومتي نوادگان امام حسن مجتبي عليه‏السلام اين تهمت و شبهه را عليه امام پايه‏گذاري کرد.

 

ترور شخصیت حربه همیشگی دشمن

تحقیق در تاریخ نشان می دهد، وقتی که در سال 136 هجری، منصور دوانقی به رغم بیعت با حسنی ها، خود به حکومت رسید و بنی الحسن، به ویژه برجستگان و مجاهدان آنها را در مقابل خود مزاحم دید. خصوصاً که در آن ایام نهضت های مهمّی هم از طرف علویان و سادات حسنی، صورت می گرفت که گاهی تا حدّ سقوط و نابودی منصور هم پیش می رفت.

منصور جهت خاموش کردن قیام های مردمی، شروع به «ترور شخصیت» می کند.  در همین راستا اولین تیر افترا و بُهتان خود را به شجره طیّبه امام حسن علیه السلام نشانه می رود. منصور در همین جهت برای توجیه خلافت غاصبانه خود، در خطابه ای برای مردم خراسان به صراحت می گوید:

“فرزندان ابوطالب در امر خلافت بهره ای ندارند. پدرشان علی برای خلافت به پاخاست ولی سرانجام با شکست مواجه شد و نهایت امر، خود نیز قربانی گشت. پس از آن، فرزندش حسن به پاخاست. به خدا قسم! پول هایی را که به وی عرضه شده بود، پذیرفت و معاویه او را فریب داد و از حکومت محرومش کرد تا اینکه او از شهر کوفه به شهر خود (مدینه) بازگشت و روی به زنان نمود؛ امروز با یکی ازدواج می کرد و فردای آن روز، یکی را طلاق می داد؛ با این شیوه به سر برد تا در بستر خویش بمرد.”

حرکت شوم و شیطانی منصور (دومین خلیفه عباسی) که عمدتاً با انگیزه سیاسی آغاز شده بود، در قالب تبلیغات مسموم علیه امام علیه السلام ، زمینه ای فراهم نمود تا حامیان منصور، به ویژه قلم به دستان مزدور و حتی گاهی دوستان نا آگاه و نا آشنا به مصالح امت اسلامی نیز به طور ناخواسته با آنان همراهی نمایند. این مسأله تا بدانجا کشید که سرانجام از کاه، کوه ساختند و از موی، مناره، و تعداد همسران امام را در حدّ ارقام نجومی به صدها دختر هم رساندند!

این دروغ پردازان همین مطلب را حربه ای علیه اهل بیت علیهم السلام و تشیّع قرار دادند؛ تا در سایه آن به حکومت غاصبانه خود استحکام بخشند.

/انتهای متن/

 

 

 

 

 

نمایش نظرات (1)