خیاطی، هم هنر است و هم شغل درآمدزا

فاطمه قاسم آبادی/

قبل از خیاطی که الان مشغول آن هستید، چه هنرهایی را امتحان کرده اید؟

– من هنرهای زیادی را امتحان کرده ام برای مثال کوبلن، قلاب بافی ، گل سازی و… ولی به دنبال هر کدام که رفتم دیدم آنطور که من می خواهم ارضایم نمی کند به خاطر همین به سمت هنر خیاطی آمدم.

 

استارت کار خیاطی شما از کجا شروع شد؟

• از زمانی که دختر خانه بودم به این هنر علاقمند بودم. علاوه بر آن زنگی در مدرسه داشتیم به نام زنگ حرفه و فن که در آن زنگ من کارهای هنری به خصوص خیاطی را بسیار عالی انجام می دادم. منتها به خاطر خانواده ام که به درس خواندن اهمیت بسیار زیادی می دادند، من بیشتر وقتم را به جای تمرکز روی کارهای هنری به درسم اختصاص می دادم.

 

از کی کار خیاطی را به صورت حرفه ای انجام دادید؟

• همانطور که قبلا گفتم همسرم خیلی موافق کار قبلی من نبود. به خاطر همین من قبل از ازدواجم کارم را رها کردم ولی یک ماه بعد از ازدواجم دیدم که بیکاری و تنها در خانه ماندن به هیچ وجه به روحیه ی من نمی خورد به خاطر همین هم قلاب بافی و کوبلن دوزی را شروع کردم. منتها از نظر مالی مشتری هایی که می خواستم نداشتم به خاطر همین هم در کلاس های خیاطی ثبت نام کردم.

 

خانم عباسی، چه مدت طول کشید تا شما به استادی در خیاطی رسیدید؟

• برای من این مرحله خیلی سریع اتفاق افتاد چون علاقه ی زیاد و پشتکار بالایی داشتم هر جا که می شنیدم استاد قابلی برای آموزش خیاطی دارد بلافاصله برای ثبت نام اقدام می کردم و به یک استاد اکتفا نکردم…. همین باعث شد تجربه ی بیشتری پیدا کنم. حتی وقتی مزون خودم را افتتاح کردم، هر  خیاطی که برای آموزش می آمد، اگر کار جدیدی بلد بود یاد می گرفتم. درِ یادگیری را هرگز به روی خودم نبستم.

 

استقبال خانم های هنرجوی تان از این هنر چقدر بوده است؟

• خیلی عالی مخصوصا اینکه می توانند در خانه و بدون نیاز به حضور در محل کار آن را انجام بدهند و اگر آموزش درست دیده باشند و به اصطلاح حرفه ای کار خود باشند، می توانند در خانه با کمترین هزینه بهترین درآمد را داشته باشند.

ضمن این که این هنر هرگز از مد نمی افتد و به نوعی با نیازهای اساسی انسان ها در ارتباط است. یک خانم همیشه به لباس نیاز دارد، همینطور همسر و فرزندانش. گاهی پیش می آید که یک خانم خانه دارباید پرده بدوزد یا بعضی لباس ها را ترمیم کند. به خاطر همین هم زمینه ی کاری خیاطی چه در زندگی خانوادگی و چه برای درآمد زایی هیچ وقت از بین نمی رود.

 

شما به عنوان یک خانم خیاط از درآمدتان راضی هستید؟

• خدا را شکر بسیار راضی ام.

 

به نظر شما یک خانم با این شغل می تواند به استقلال مالی برسد؟

• صد در صد می تواند؛ به نظر من حتی بالاتر، می تواند یک زندگی را بچرخاند. یعنی یک خانم خیاط حتی اگر خیلی ماهر هم نباشد، می تواند در تولیدی هایی که مخصوص خانم هاست براحتی کار پیدا کند و زندگی اش را مدیریت کند.

 

به نظرتان محیط های آموزشی این هنر از نظر امنیت اخلاقی برای خانم ها چطور است؟ به اندازه کافی کار یاد می گیرند؟

• بسیار عالی، از نظر کار یاد گرفتن هم خوب است به شرطی که خود هنرجو هم به یادگیری دل بدهد و دنبال بازیگوشی نباشد و هدفش یادگیری هنر باشد نه صرفا گذراندن ساعاتی خارج از منزل.

 

به نظرتان کتاب های موجود در بازار برای یادگیری بدون استاد کافی هستند؟

 

• خیر به هیچ عنوان چون به نظر من آن چیزی که شما از نزدیک تجربه و لمس می کنید، با اکتفا به آنچه که در کتاب ها نوشته شده استف بدست نمی آید.

من خودم تعداد زیادی از این کتاب ها را داشته ام ولی آن نکات کلیدی و مهمی را که من می خواستم، تنها در کلاس های حرفه ای و زیر نظر استادان ماهر پیدا کرده ام و با انجام کار توانسته ام به ایرادات، نقاط ضعف و قوت خودم پی ببرم. برای مثال پارچه ها با هم فرق می کنند. کار با حریر نسبت به گیپور و گیپور نسبت به ساتن متفاوت است. در کتابها تنها روش کار ذکر شده است که این به تنهایی کافی نیست.

 

به نظرتان مراکز یادگیری این هنر در شهر چقدر زیاد است؟

• مراکز یادگیری هنر خیاطی در سطح مبتدی و اولیه بسیار زیاد است. شما براحتی می توانید در اطراف منزل خود، هر جا که باشد، آموزش های اولیه ی خیاطی را یاد بگیرید، منتها مراکز یادگیری حرفه ای که به بهترین شکل به شما آموزش دهند، کم هستند.

 دلیل اصلی اش هم این است که برای آموزش گاه داشتن صرف یک دیپلم یا مدرک کافی است، منتها هنرجویی که بخواهد این هنر را به بهترین شکل یاد بگیرد باید به دنبال استاد یا استادان واقعا ماهر باشد که فن خیاطی را بلد باشند که این نیازمند پرس و جو و کمی وقت گذاشتن برای پیدا کردن استاد مناسب است و مطمئن باشید که این وقت ارزشش را دارد چون نتیجه ای که در نهایت اتفاق می افتد بسیار بهتر خواهد بود.

 

به نظر شما وسایل خیاطی و تهیه ی آن چطور است آیا براحتی در دسترس هنرجویان هست؟

• بله خدا را شکر از آن نظر هیچ مشکلی وجود ندارد تا دل تان بخواهد وسیله با قیمت های متفاوت موجود است. خوشبختانه کشور ما در امر هنری که من با آن سر رشته دارم بسیار پیشرفته به حساب می آید. ما خیاطانی داریم که به روز ترین و حتی گاهی پیچیده ترین طرح های خارجی را بهتر از نمونه های اصلی و با صرف هزینه های خیلی کمتر می دوزند.

 

فکر می کنید از هر قشری می توانند به سمت این هنر بیایند؟ از نظر مالی هزینه ی یادگیری و وسایل چگونه است؟

• صد در صد از هر قشری می توانند با هر درآمدی به سراغ این رشته بیایند البته به شرط اینکه علاقه داشته باشند. همانطور که اول هم گفتم خیاطی هنری است که به ذوق سلیقه و علاقه بر می گردد.

اگر کسی واقعا عاشق این هنر باشد حتی در آموزشگاه های نسبتا ارزانتر هم متفاوت بودن و سلیقه ی خودش را ثابت می کند.در عوض اگر کسی بی میل باشد حتی اگر بهترین استادان را هم داشته باشد، منهای ذوق و پشتکار به جایی نمی رسد.

 

کمترین مدت زمان و بیشترین زمانی که شاگردان شما برای آموزش حرفه ای وقت صرف کرده اند چقدر بوده است؟

• کمترین زمان شش ماه بوده و بیشترین زمان هم هفت سال! ولی شاگردی که در شش ماه یاد گرفته به معنای واقعی کلمه پشتکار داشته است و روی این هنر سرمایه و وقتش را گذاشته به خاطر همین هم به سرعت یاد گرفته است.

/انتهای متن/