زبان گویای یاسمین

هر شعری برای خودش رنگ و بویی  دارد؛ برخی شعرها رنگ عشق دارند و برخی شعرهای دیگر رنگ عاطفه و شور و شعور،  برخی شعرها رنگین کمانند و برخی شعرهای دیگر هم چون قالی خوش رنگ و خوش نقش کرمان خود نمایی می کنند .

و اما شاعران، برخی از شاعران  شاعر نیستند  ، خالقی هستند کوچک، که عشق شان منبع اتصال شان با خالق بزرگ و بی همتاست .

طاهره صفار زاده از همان زنان شاعریست که شعر هایش هزار رنگ و هزار نقش است.

طاهره صفار زاده  تنها شاعر نبوده است  نقاش زبر دستی بوده است  که شعرش از رنگ رنگ  قالی های کرمان و موسیقای  سکوت کویر و زیبایی مجسم آسمان  هزار ستاره سیرجان،   حکایتها دارد .

طاهره صفار زاده معلمی بزرگ بوده است که در شعر هایش دستت  را میگیرد، سرمشقت میدهد تا تمامی  شعور و شور  و بصیرت را به تو بیاموزد .

او بانوی بزرگ  شعر انقلاب است ، بانویی با زبانی سبز که عطر یاسمین ها  را در لابلای دفتر شعرهایش میتوان بویید.

طاهره صفار زاده ، شعرش بوی وطن ، حماسه ، حضور و شهادت می دهد .

 او از روز نخستین، قلم خویش را در جوهر وطن دوستی و وطن خواهی اش زد و تا نهایت عمر خویش جز برای میهن ، وطن و قرآن  چیزی ننوشت .

این روزها که بار دیگر وطنمان در تولد یک انقلاب شیرین بوی خوش بهار می دهد  و  بهاری ترین زمستان تاریخ را  جشن می گیرد. جا دارد تا یادی از بانوی قهرمانِ قلم بر دست ِاین انقلاب داشته باشیم

و شاعرانه ای  از دفتر شعرش  بخوانیم.

 

سفر بیداران

 

از راه خاک آمده ای

از راه خون

از ابتدای روز جدال

از ابتدای جاده ی تابوت

اینجا بهشت است

بهشت زهرا

بهشت فردا

درختهای باغ دوباره چوب شدند

تابوت شدند

تابوتها گل داده اند

شکوفه داده اند

گلهای بی کفن و غسل

اینجا بهشت است

از زیر سایه های درختان

صدای آفتابی شیون می آید

صدای غرش بغض

صدای هق هق مردان

بلندگو

نوار

عکس

پلاکارد

عکس امام

عکس شریعتی

عکس مجاهدان

عکس دلاوران

این پهلوان که بود

از خون بسته بدنیا آمد(1)

در خون باز

در خون جاری خود می رود

تکثیر می شود و می ماند

هر تن

هزار تن

هفتاد تن

هفتاد هزار تن

و این قبیله ی بدر

و این قبیله ی زهرا

و این قبیله ی ثارالله است

که تکثیر می شود

و می ماند…

 

 /انتهای متن/