باج خواهی مجازی از زنان؛ این‌بار در پاکستان
امنیت آنلاین برای زنان یک مساله‌ی جهانی است . در کشور پاکستان که سابقه ستم به زنان در برخی بخش‌های جامعه سابقه ای طولانی مدت است، این امنیت اهمیت بسیار دارد؛ امنیتی که به نظر می آید در این سال ها با آزار و اذیت آنلاین به خطر افتاده است.
مترجم: مشکات سخاوتی/
در پاکستان، زمانی‌که زنان از ملاقات کردن با هم در مکان‌های عمومی مربوط به خودشان دلسرد شده بودند، به اینترنت آنلاین دسترسی یافتند. آنها از وب استفاده کردند تا با هم ارتباط برقرار کنند، خودشان را ابراز کنند، ارتباطات اجتماعی را حفظ کنند و اطلاعات و سرگرمی بدست بیاورند.
تقریبا ۳٠ میلیون کاربر اینترنت در پاکستان وجود دارد، نیمی از آنها کسانی هستند که با تلفن همراه به رسانه‌های اجتماعی دسترسی دارند مانند فیس بوک و توییتر.
زنان پاکستانی در معرض قتل‌های ناموسی‌اند!
با این‌حال، اینترنت در سال‌های اخیر یک مکان ناامن برای زنان پاکستانی شده است. برای مثال آزار و اذیت آنلاین، تهمت و تهدید، اموری عادی هستند.
به طور بدتر، شرکت‌‌های رسانه‌های اجتماعی برای حمایت از زنان در کشورهای درحال توسعه شکست خورده‌اند زیرا آنها قادر به درک زبان و بستر فرهنگی‌ای که آزار و اذیت در آن اتفاق افتاده، نبوده‌اند.
پاکستان ، جاییست که آزار و اذیت آنلاین می‌تواند باعث خشونت‌های فیزیکی شود، این یک شکست غیرقابل توجیه است!
برخی بخش‌های جامعه که به طور مداوم بر زنان پاکستانی ستم کرده‌اند، نسبت به آزار و اذیت آنها مسئولند. آزار و اذیت به اتهام لباس نامناسب، جسارت به نواحی‌ای از بدن که ناامن تلقی می‌شود، تجاوز کردن در محل کار یا هنگام رفتن به مدرسه.
در نواحی بسیار محافظه کار، زنان در معرض قتل‌های ناموسی‌اند، درصورتی‌که خانوادههایشان تشخیص دهند که رفتارشان نامناسب بوده؛ مثلا برای گناه ساده‌ای مثل صحبت کردن با یک مرد.
این طرز فکر مشابه می‌تواند گاهی به فضاهای آنلاین هم کشیده شود، جایی‌که کاربران می‌توانند پشت یک حد مشخصی از گمنامی پنهان شوند.
تهدید زنان به افشای اطلاعات خصوصی
اخیرا در پیشاور، یکی از شهرهای محافظه کار پاکستان، دو مرد را به اتهام آزار و اذیت آنلاین بازداشت کردند. نمونه اول در سال ٢٠١١ اتفاق افتاد، وقتی آنها یک پروفایل جعلی در فیس بوک به نام “دختران ادواردین” ایجاد کردند.
در صفحه‌ی پروفایل، عکس‌ها، شماره تلفن‌ها و اطلاعاتی را درباره‌ی زندگی دانشجویان زن از دانشگاه مختلط – دخترانه، پسرانه- ادواردز در پیشاور به نمایش گذاشته بودند.
این حقیقت دارد که هر کس که به رسانه‌های اجتماعی می‌پیوندد با یک داد و ستد سروکار دارد و تحت قوانین و سیاست‌های آن قرار می‌گیرد، اما هیچ کس نباید از حق دست بردارد تا از تهدیدات و تهمت‌های آن لاین به عنوان بخشی از این معامله در امان باشد .
آنها داده‌ها را از طریق محافل اجتماعی و توسط هک کردن صفحات رسانه‌های اجتماعی دختران بدست می آوردند. با قربانیان تماس می‌گرفتند ،آنها قول دادند که اطلاعات شخصی زنان را حذف می‌کنند اگر او از طریق پرداخت اینترنتی موبایل برای آنها پولی بفرستد یا به افشای اطلاعاتی درباره دوستانش تن بدهد.
از آنجایی‌که زنان خیلی ترسیده بودند از اینکه که خانوادههایشان درباره‌ی این آزار و اذیت‌ها و باج‌خواهی‌ها مطلع شوند، تا سال‌ها سکوت کردند.
اما اخبار شبکه‌ها فراتر از عمل این دو جنایتکار و تعداد کمی از قربانیان پیش رفت و به گوش تعدادی از خانواده‌های قربانیان رسید و آنها بالاخره شکایات رسمی را به آژانس تحقیقات فدرال بردند.
حفاظت آنلاین زنان، نیاز به ضمانتی محکم دارد.
واحد جراِئم سایبری آژانس تحقیقات فدرال، که در سال‌های اخیر شدیدا فعال شده است، جنایتکاران را ردیابی کرده، آنها را بازداشت می‌کند و بعد از محاکمه‌ی دادگاه به زندان می‌فرستد. در حال حاضر، آژانس تحقیقات فدرال ٥٠ مورد مربوط به تهدید و باج‌خواهی را مورد بررسی قرار داده است.
بیش از چهار سال گذشته، زنگ اخبار باج‌خواهی پیشاور به گوش “نیقات دد”، وکیل و موسس موسسه حقوق دیجیتالی رسید.
“دد” موسس یک نهاد مردمی است، هامارا اینترنت(اینترنت ما)، که زنان را در نواحی روستایی پاکستان در رابطه با امنیت آنلاین تعلیم می‌دهد.
اطلاعات درباره‌ی نشست‌های خصوصی، فیس بوک، سیاست‌های خصوصی و حقوق دیجیتال به زنان در نواحی محافظه کار خیبر پختونخوا و پنجاب مانند پیشاور ، نوشرا، مولتان و مظفرگاره تعلیم داده شده است.
دد می‌گوید: “این زنان آمده بودند و برای من گریه می‌کردند، به من می‌گفتند که اگر خانوادههایشان پی ببرند به این که چه اتفاقی افتاده، آنها را خواهند کشت.”
با این‌حال، “دد” روش فیس بوک را برای این مساله‌ی مشکل ساز،پیدا کرد. در ابتدا صفحه‌ی باجخواهان در پشتو نوشته شده بود، اما تیم سیاست‌گذاری فیس بوک در ایالات متحده کسی را که مهارت‌های زبانی پشتو داشته باشد، نداشت. فیس بوک دفتری در پاکستان ندارد فقط در منطقه‌ای در هند دفتر دارد.
دوم، فقط گزارشات بسیاری از قربانیان بایگانی شد تا گفته شود که فیس بوک “استاندارهای جامعه ” را نقض نکرده است؛ یک واکنش عادی به بسیاری از شکایات.
وقتی فیس بوک این صفحه را از بین برد، باجخواهان صفحه دیگری را ایجاد کردند. “دد” می‌گوید: “مسئولین فیس بوک به سادگی زبان یا زمینه‌ی فرهنگی‌ای که این اتفاق در آن افتاده بود را درک نکردند.”
در پایان، “دد” تلاش می‌کند شبکه‌ی ملی را ترجمه کند تا کتاب راهنمای خشونت خانگی را برای حریم خصوصی و امنیت در فیس بوک در اردو، سیندهی، پنجاب و پشتو تکمیل کند.
با این‌حال این کافی نیست، به طور گسترده – سایت‌های رسانه های اجتماعی مثل فیس بوک- که ۸ میلیون کاربر در پاکستان دارد- نیاز به یک ضمانت سخت برای حفاظت آنلاین از زنان دارد- از جهت دیگر، “دد” توییتر را به خاطر سیاست‌های ضد آزار و اذیت موثرتر آن، تحسین می‌کند .
امنیت آنلاین برای زنان یک مساله‌ی جهانی است
سیاست‌های موثر باید یک روش یکسان اتخاذ کنند. در حقیقت “دد” برعلیه سیاست خاص کشورهای درحال توسعه هشدار می‌دهد که ممکن است تاکنون از طریق مقامات دولتی که تمایل به تحمیل محدودیت اینترنتی دارند، هدایت شده باشد.
صنعت فناوری اطلاعات باید در تعلیم جوامع آسیب پذیر سهیم شود، خصوصا زنان، تا به آنها یاد بدهد که خودشان را از جرائم آنلاین حفظ کنند.
منبع:
Bina Shah/ Al Jazeera
Bina Shah is an award-winning Pakistani writer from Karachi. She is a contributing opinion writer for the International New York Times and writes a monthly column for Dawn, the biggest English-language newspaper in Pakistan.
/انتهای متن/
