حاضرم در راه شما و اعتلای اسلام فرزندان دیگرم را فدا کنم
رهبر عزیزم! خبر بازگشت منوچهرم مرا ناراحت نکرد بلکه مرا عزت و افتخار دیگر داد. آنچه قلب مرا ناراحت و رنجور می‌کند، تنهایی ولی امر مسلمین جهان است. حاضرم در راه شما و اعتلای اسلام ناب محمدی خود و فرزندان دیگرم را فدا کنم.
به گزارش به دخت به نقل از فارس، فاطمه کارساز مادر غواص شهید منوچهر تنگسیری که در 16 مرداد ماه سال جاری پیکر مطهر فرزند خود را پس از 29 سال چشم‌انتظاری در آغوش کشید، نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب نوشته و نسخه‌ای از آن را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد.
وی در این نامه پراحساس خطاب به رهبر انقلاب نوشته است: آنچه مرا آرامش حقیقی داد پیام معظم له بود که نشان از سربلندی و افتخار آفرینی پاره تنم بود که در برهه‌ی حساس کنونی بار دیگر به یاری مولا و سرور و ولی امر خویش شتافت. متن این نامه که پس از تقدیم به دفتر رهبر انقلاب، به صورت عمومی منتشر می‌شود بدین شرح است:
محضر مبارک رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای
سلام علیکم
پس از 29 سال فراق فرزند 14 ساله‌ام، امروز او را در آغوش گرفته و آرامش یافتم ولی آنچه مرا آرامش حقیقی داد پیام معظم له بود که نشان از سربلندی و افتخار آفرینی پاره تنم بود که در برهه‌ی حساس کنونی بار دیگر به یاری مولا و سرور و ولی امر خویش شتافت. رهبر عزیزم خبر بازگشت منوچهرم مرا ناراحت نکرد بلکه مرا عزت و افتخار دیگر داد. آنچه قلب مرا ناراحت و رنجور می کند تنهایی ولی امر مسلمین جهان است که حاضرم در راه شما و اعتلای اسلام ناب محمدی خود و فرزندان دیگرم را فدا کنم. آقا و سرور ما، ما هیچ وقت نخواهیم گذاشت خواب بازگشت آمریکای جنایت کار و مستکبرین عالم برای بزدلان و دنیا پرستان تحقق یابد و نخواهیم گذاشت حوادث تلخ 68 و جام زهر دیگر، دیگر بار تکرار گردد.
همیشه این صحبت فرزندم در گوشم طنین است که در مقابل مستکبرین عالم باید همانند اباعبدالله الحسین (ع) و فرزندان شهیدش جان فشانی کرد و در راه اعتلای انقلاب اسلامی و دفاع از انقلاب قیام کرد. برای عزت و سربلندی شما و ذلت و خواری بدخواهان شما دعا می‌کنم و از شما می‌خواهم ما را از دعای خیر خود بی نصیب نفرمایید.
فاطمه کارساز . مادر غواص شهید منوچهر تنگسیری
شهید غواص منوچهر تنگسیری، در تاریخ چهارم دی ماه سال 1365 در عملیات کربلای 4 و جزیره سهیل به شهادت رسید و پیکر پاکش بعد از 29 سال غربت و بی نشانی شناسایی و به وطن بازگشت.
/انتهای متن/
