ای کاش مادران نسل جدید بدانند

بعضی صاحب نظران غربی معتقدند که جوامع آنها و کودگان شان را بحران مادرانگی تهدید می کند.آیا این بحران به جامعه ما هم رسیده است؟ نشانه هایش را می شود دید. در روز مادر خوب است یک نگاه هم به مادرانگی در جامعه خودمان داشته باشیم.

0

نسیم شهسواری/

 این روزها بازار پیامهای وایبری و پیامک ها عاشقانه در مقام مادر، زن و  مادرانگی گرم است و  این قبیل پیامها  بخش اعظم پیامهایی هستند  که بسیاری  از شما آنها  را دیده اید و شنیده اید؛

پیامهایی که  گاهی اشک  را مهمان گوشه چشمانمان میکند و بغض را گلوگیر لحظه هایمان ؛

پیام هایی که برای من ، درکشان و تصورشان کمی دور و ناپیدا است؛ چرا که این پیامها در جامعه امروز ما مصادیق چندانی ندارند؛ و  مفهوم این پیامها را در مادرانگی این روزهای زنان و مادران سرزمینم  کمتر می بینم.

بعضی ها  را چه شده است که ایثار مادرانه برایشان حکم حکایتهای  دور دست و افسانه ها را  پیدا کرده  است؟

چرا بعضی از ما  آنچنان غرق  در حقوق زنانه شده ایم که ساختن حالمان را  بر ساختن آینده فرزندانمان ترجیح می دهیم؟

چرا عده ای از ما  در بحران  مادرانگی ، چنان گرفتار شده ایم  که چشم انداز روشن زندگی فرزندانمان را در زیر لذت های آنی  زندگی مدرن  گم کرده ایم ؟

روز گاری در  زیر همین آسمان، مادرانگی  به ژرفای عظیم کلمه  معنا داشت .

و مادرانمان آنچه برای فرزندانشان میخواستند با آنچه برای فرزندانشان می کردند تناسبی عظیم و  ناگسستنی داشت .

و اما امروز

امروز شهر ما و سرزمین ما گمشده ای دارد که در زیر آمال رنگارنگ زنانه  بعضی های مان  گم شده است؛ گمشده ای که کلید سعادت و  رستگاری نسلی  را در خود دارد  که فردا  و فرداها   مادران و پدران این جامعه می شوند .

و ای کاش مادران نسل جدید بدانند که جای خالی محبت مادرانه را ، تبلت و  لباسهای رنگا رنگ و برنامه های تلویزیون پر نمی کند .

ای کاش بدانند که فرزند  اخلاق درست اجتماعی و رفتار پسندیده  را  فقط و فقط در دستان او می آموزد و معلم ، مدرسه ، پرستار و غیره  هیچ کدام  ، معصومیت  نگاه فرزند را نمی توانند ببینندو آسمان درونش را چون مادر آبی و پاک باقی نمی گذارند .

ای کاش بدانند که  تمامی لذتهای دنیا و لحظه ای و فقط لحظه ای فرزندت  را  سر گرم می کنند و آنچه او را برای همیشه بیمه می کند، تنها و تنها آغوش پرمحبت و توجه مادرانه است که برای او در این دنیا بدیل و نظیری ندارد.

راستی که مادری کردن  هنریست  که ثمره اش چشم اندار روشن فرداهای  فرزند است؛

هنری که شاید در هیچ یک از  کتابهای عالم ثبت نشده باشد اما تنها هنریست که در  جریده لایزال الهی ثبت و ستایش شده است .

و البته که برای این هنرنمایی باید هر زنی آماده شود؛  آمادگی در ذهن و جان و دل، آمادگی در رفتار و منش؛ آمادگی در برنامه های روزمره زندگی.

مادری با همه لذت هایی که دارد، کاری سخت است و باید خوب مادری کردن را هم مثل خیلی چیزهای دیگر یاد گرفت.

/انتهای متن/

درج نظر