اگر آنجلینا جولی بود …

زیبا رحیمی/

 در تمام دنیا رسالت هنرمندان انتقال ارزش ها و فرهنگ ملی و مقدسات  جامعه شان در قالب هنر به نسل حاضر و آیندگان است . هنرمندان معمولا  آشنایی به مسائل روز دارند جهت تشخیص درست و ابراز به هنگام و مؤثر.

جای تعجب دارد که گروهی از هنرمندان وطنی که اتفاقا مردم و خودشان آنها را “ستاره” می دانند، با گذشت  بیش از یک ماه از اهانت به ساحت مقدس پیامبر رحمت و مهربانی حضرت محمد صلوات الله علیه در مواجهه با آن سکوت اختیار کرده و گویا اصلا احساسات شان  در برابر این بی حرمتی و هتاکی خدشه دار نشده است. منظورمان بیشتر سینماگران و بازیگران مان هستند. خیلی ها منتظرند ببینند چه واکنشی از طرف این قشر در مقابله با این جسارت صورت می گیرد. این سوال برای خیلی از مردم این جامعه مطرح است که جریحه دارشدن احساسات بیش از 3 میلیارد مسلمان هم آیین که نقض الفبای حقوق بشر (احترام به همه ی ادیان و آزادی عقیده) هم هست، از نظر این قشر هیچ اهمیتی ندارد؟ در این مدت جهان اسلام از همه ی مذاهب و فرق اسلامی با هر زبان و ملیتی و از هر قشری و صنفی در برابر این جسارت و گستاخی اعلام موضع نموده  و  انزجار خود را به هر زبان و در هر قالبی  که می توانستند ابراز کردند. به همین منظور بود که جنبش عشاق محمد (ص) به راه افتاد و هر کسی در هر جایگاه و هر مرتبه ی اجتماعی بود احساس خود را نسبت به پیامبر اسلام ابراز داشت. واضح است که تأثیر موضع گیری یک هنرمند تا آنجایی است که موجب شد روزنامه ی داخلی کشورمان حمایت یک هنرمند هالیوودی  را از کشته شدگان همین نشریه که به مقدسات ما توهین کرده بود به عنوان تیتر صفحه ی اول خود انتخاب کرد و خطر لغو مجوز انتشار خود را برای به جان  خرید.

البته جای تبریک دارد به هنرمندان هالیوودی که تا به این اندازه نسبت به اصول کشور خود و وقایع پیرامون شان حساسیت نشان می دهند. چگونه ممکن است هنرمندان عرصه ی هنر و سینمای ما متوجه این موضوع که گوش فلک را هم کر نموده نشده باشند و با کمال بی اعتنایی حتی در صفحه ی اینستاگرام خود که بنا بر ادعاهای خودشان برای هر مطلب کم اهمیت روزانه چند هزار لایک می خورد و بر سر تعداد لایک ها بعضا با هم رقابت دارند، حتی یک جمله در محکومیت نشریه کذایی دیده نمی شود و یا جمله ای در ابراز عشق و محبت نسبت به پیامبر (ص) .

سؤال از هنرمندان عرصه ی سینمای وطنی این است است که آیا احساسات شما جریحه دار نشد و یا جریحه دار شد اما شدت آن به اندازه ای نبود که از زبان و قلم شما حتی یک جمله شنیده و یا دیده شود؟ اگر اعلام انزجار برای تان سخت بود، می توانستیدحداقل به پیامبر عزیز خودتان ابراز ارادت کنید یا در این حد هم نمی توانستید؟ البته نباید منکر بعضی فشارهای همگروه های شما که  جرأت این گونه اظهار و ابراز را از بسیاری تان می گیرد، شد اما با این فشارها می شود توجیه کرد این سکوت موهن را؟

به راستی اگر هنرمندان هالیوودی به  جای هنرمندان ما بودند و کسی به مقدسات دینی شان کوچکترین جسارتی می کرد چه عکس العملی از خود نشان می دادند؟ آیا آنها هم سکوت می کردند ؟ مثلا آنجلینا جولی اگر بود همین طور عمل می کرد؟! فقط در عملیات زیبایی !؟ و لباس و … تقلید خوب است؟ در این گونه موارد تقلید از آنجلینا جولی دیگر جایز نیست؟!

ای کاش هنرمندان کشور ما نیز کمی حساستر بودند …..

ای کاش بازیگران ما نیز مثل فلان هنرپیشه و فلان خواننده ی  هالیوودی بودند…

/انتهای متن/