ولنتاین، شهید راه عشق پاک

فاطمه قاسم آبادی/

ولنتاین گذشت… روزی که هزاران ها کادو شامل :
طلا ، ساعت ، عطر ، شکلات ، شمع و عروسک ، کارت های تبریک و….. رد و بدل شد؛ کادوهایی که اغلب بین کسانی که خود را عاشق می نامند داده و گرفته شد…
کسانی که نمی گوییم همه ولی بیشتر از هشتاد درصدشان سال بعد، یا این روز را با کس دیگری جشن می گیرند و یا با خاطرات اغلب دردناک از سال گذشته و پول گزافی که از جیب شان رفته و احساسی که باطل شده، به یاد می آورند.
ولی یک سوال: چرا این روز برای جشن مناسبت بزرگی مانند “عشق” انتخاب شده است؟
“در سده سوم میلادی که مطابق می‌شود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده‌است بنام “کلودیوس دوم”. کلودیوس عقاید عجیبی داشته‌است از جمله اینکه مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند.
از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می‌کند. کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.
اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوب شان جاری می‌کرد…..
کلودیوس دوم از این جریان خبردار می‌شود و دستور می‌دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم اعدام می‌شود.
بنابراین  کشیش والنتاین را به عنوان فدایی و شهید راه عشق پاک می‌دانند و از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است. البته داستان هایی هم در مورد اینکه  والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می‌شود وجود دارد ولی سند قوی برای آن موجود نیست…”
وقتی برای اولین بار این داستان را شنیدم خیلی تعجب کردم چرا که نمی توانستم باور کنم مناسبتی که برای پاس داشت، فدایی راه ازدواج و عشق پاک است، چطور تبدیل شده است به مناسبتی برای کسانی که، اغلب هیچ ارزشی برای عقاید همان ولنتاینی که روز مرگش را روز عشق می نامند، قائل نیستند.
در عوض با تبلیغات فراوان رسانه های خارجی و داخلی روز ولنتاین تبدیل شده است به روزی که اغلب در آن عشق های بی سرانجام را جشن می گیرند!