در بند توام به مهر سوگند

سرویس خبر به دخت/

ای همسر مهربان دلبند

ای مادر عشق را تو فرزند

از لطف، نگاه تو ز دل رفت

هر غصه که خاطرم پراکند

چون نور ز ذره بین گذر کرد

آتش به میان کاغذ افکند

ای همسر من تو ذره بینی

از توست هرانچه از من آرند

تو دست نوازش خدائی

بر همسر خویش و چند فرزند

زندان سیاه اهرمن را

با داشتن یکی دو فرزند

دیدار من آمدی شب و روز

ای مرهم زخم شوی در بند

دست تو شکسته بود و می شست

همسایه لباس ما و فرزند

در خواب بدید آن مددکار

زهرا به تو گفته بود فرزند

زان روز که این سخن شنیدم

در بند توأم به مهر سوگند

 /انتهای متن/