نمی خوام اینطور بشه اما می شه!

سرویس فرهنگی به دخت/

مامانم با چه اشتیاقی این مطلب ایمیلشو برام خوند،طوری که وقتی می خوند اشک به چشماش نشست.

” به سلامتی اون پسری که ده سالش بود؛باباش زد تو گوشش هیچی نگفت. بیست سالش شد،باباش زد تو گوشش هیچی نگفت.سی سالش شد،باباش زد تو گوشش زد زیر گریه . باباش پرسید: “چرا گریه می کنی؟” گفت :” آخه آن وقتا دستت نمی لرزید.”

ازم پرسید:”قشنگ بود،مگه نه؟” شایدانتظار داشت،بگم ،آره. قشنگ بود. اما شیطنت من گل کرد و گفتم:” آخه واسه چی پدره پسرش رو زده؟!” مامانم جا خورد. نگاهش به مانیتور بودو گفت :” نمی دونم.” بعدش هم هیچی نگفت.

من می تونستم باهاش همسو نگری داشته باشم. خداییش متن کوتاه و قشنگی بود. اما گاهی اوقات ما جوونا موقعیت رودرک نمی کنیم و حس طرف مقابل را نمی فهمیم.

 چه طورمی تونیم آن طوری که شایسته طرف مقابل ست با آنها رفتار کنیم.؟ و همان اندازه که دوستشون داریم بهشون ابراز محبت کنیم.

شما هم دچار چنین دو گانگی ها یی می شید؟ من که بعضی وقا کلی خیطی بار میارم. و سه کاری می شه. اما نمی خوام این طور بشه اما می شه دیگه./انتهای متن/