با چادر روی سکو رفتم

سرویس اجتماعی به دخت؛ معصومه کیانی/

ورزش را از 14 سالگی در رشته جودو آغاز کرد. رشته‌ای که به آن علاقه زیادی دارد و حتی سختی‌های زیاد و اعزام‌های محدود و حمایت نکردن مسئولان مانع ادامه فعالیت او در این رشته نشده است. از آنجایی که به رشته‌های رزمی علاقه وافری دارد, رشته‌های ووشو و تکواندو را نیز امتحان کرد، اما هیچ‌یک به اندازه جودو زیبا و جذاب نبود. به هر روی بعد از یک سال فعالیت در باشگاه شهر ری و قهرمانی مسابقات کشوری به تیم ملی دعوت شد و تمریناتش را در رشته کوراش ادامه داد. سمیه حیدری، جودوکار وزن 57- کیلوگرم کشورمان معتقد است: در رشته کوراش می‌توانی لطافت، زیبایی، جذابیت و نرمی را با پوشش کامل اسلامی نشان دهی.

چرا جودو؟

وی در پاسخ به این سوال که چرا در رشته‌ای مثل ووشو که مدال‌آور است و یا در رشته تکواندو که امکان شرکت در مسابقات بیشتر بین‌المللی و حتی المپیک را دارد، شرکت نمی‌کند، گفت: تکواندو در المپیک 2 سهمیه دارد در حالیکه جودو 7 سهمیه دارد و اگر روی این رشته سرمایه‌گذاری شود و امکاناتی که آقایان دارند را در اختیار بانوان نیز بگذارند، می‌توانیم در المپیک نیز شرکت کنیم.

حیدری دلیل نتیجه نگرفتن بانوان جودو و کوراش‌کار در مسابقات بین‌المللی را نداشتن امکانات کافی و بها ندادن به ورزشکاران این رشته می‌داند و اعتقاد دارد، اگر مسئولان به این رشته توجه کنند، حتی بهتر از کشتی در المپیک نتیجه می‌گیرد.

این بانوی رزمی کار تهرانی از سال 86 که با پوشش اسلامی بانوان در مسابقات رسمی موافقت شد، کار خود در مسابقات برون‌مرزی را آغاز کرد و به مسابقات بین‌المللی سوریه اعزام شد. سپس در چند تورنمنت و مسابقه داخلی شرکت کرد، اما تیم ملی به مسابقات برون مرزی زیادی اعزام نمی‌شد. حیدری درباره دلایل عدم اعزام بانوان به مسابقات برون‌مرزی اظهار داشت: در دوره قبل فدراسیون جودو نه تنها در ورزش بانوان سرمایه‌گذاری نمی‌شد، بلکه سنگ‌اندازی هم می‌کردند و مانع اعزام تیم ملی به مسابقات برون‌مرزی می‌شدند. از طرفی بانوان نیز خیلی با تجربه و مدال‌آور نبودند، همه این عوامل باعث شد کمتر به مسابقات خارجی اعزام شویم.

چادری نقره ای

به هر روی نایب قهرمان مسابقات داخل سالن آسیا بعد از تغییر مدیریتی فدراسیون و جایگزین‌شدن رستگار به جای امینی در مسند ریاست فدراسیون امیدوار شد و برای نخستین بار در مسابقات آسیایی ازبکستان که سهمیه بازیهای المپیک در آن توزیع می‌شد، شرکت کرد و با کوله‌باری از تجربه به کشور بازگشت. او بعد از گذشت یک سال در مسابقات داخل سالن آسیا شرکت کرد و صاحب نشان نقره شد.

حیدری درخصوص این رویداد بزرگ گفت: بعد از آمدن آقای رستگار به فدراسیون جودو و حمایت آقای میراسماعیلی که به جودو بانوان نگاه کارشناسانه تری دارند، سال گذشته در مسابقات آسیایی که کسب سهمیه المپیک بود، شرکت کردم، اما به دلیل بالا بودن سطح مسابقات نتوانستم نتیجه ای کسب کنیم، اما امسال در مسابقات داخل سالن آسیا روی سکوی دوم ایستادم.

شاید اتفاق جالبی که در این مسابقات افتاد و نگاه بسیاری را به خود معطوف کرد، نوع پوشش حیدری بود. وی با چادر روی سکو رفت و مدالش را گرفت. اقدامی که خوشایند مسئولان نبود. وی می گوید: به دلیل اعتقاداتم چادر همه جا چادر می پوشم و خیلی دوست داشتم این پوشش را به عنوان یک زن مسلمان و ایرانی به معرض نمایش بگذارم.

وی انگیزه‌اش را از این کار نشان‌دادن توانایی بالای بانوان مسلمان دانست و افزود: یک زن مسلمان می‌تواند با حجاب و پوشش اسلامی به درجات بالا برسد و من که برای اولین‌بار روی سکوی مسابقات می‌رفتم, دوست داشتم این پوشش را به همگان نشان دهم. البته دوست داشتم عنوان قهرمانی را کسب کنم و مدالم را به رهبر معظم انقلاب تقدیم کنم.

طلایی بودم اگر…

او می گوید: در فینال مسابقات ناداوری شد و من از کسب مدال طلا بازماندم. به هر حال من با این پوشش صاحب نشان نقره شدم تا دل حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب (ع) را شاد کنم.

این اقدام حیدری توجه بسیاری را به خود جلب کرد، وی می‌گوید: مردمی که داخل سالن بودند، چه ورزشکار و چه غیر ورزشکار از نوع پوشش من خیلی خوششان آمد، البته به جز مسئولین که این اقدام من خوشایندشان نبود.به نظر من گرفتن مدال ارزشمند است، اما حضور یک ورزشکار ایرانی با پوشش اسلامی ارزش بیشتری دارد. مدال را با سختی های زیاد می توان کسب کرد، اما با این پوشش و حفظ کرامت می توان به مقام های بالاتری رسید.

کوراش کار وزن 57- کیلوگرم کشورمان به سطح بالای مسابقات اشاره کرد و ادامه داد: مسابقات سطح خیلی بالایی داشت، چون المپیک بازی های آسیایی محسوب می شد، همه با قدرت بالا وارد مسابقات شده بودند، بویژه کره جنوبی که برای کسب مدال تلاش زیادی کرد، اما من توانستم او را شکست دهم درفینال بازی ها نیز برابر ازبکستان قرار گرفتم، بازیکنی که برای کسب مدال تمام توانش را به کار بست و با ناداوری مسابقات موفق نیز شد.

وی درباره این بازی اضافه کرد: در این مسابقه متوجه اخطار داور بازی نشدم و با اخطار جزئی بازی به نفع حریف ازبکستانی‌ام تمام شد در حالی که بازی به نفع من بود و به عقیده من اگر داور عدالت را رعایت می‌کرد, می‌توانستم طلایی شوم.

جواب اعتمادشان را می‌دهیم

حیدری با این موفقیت اسب خود را برای کسب مدال جهانی زین کرده و تمریناتش را از هم اکنون در باشگاه امام علی (ع) شهر

ری و زیرنظر سمیرا، خواهرش آغاز کرده است، می‌گوید: مدتی است که اردوهای تیم ملی بزرگسالان تعطیل شده است، چون آقای میراسماعیلی این اردوها را به حالت تعطیلی درآورده است، درحالیکه جودو ایران به تیم ملی بزرگسالان آن وابسته است. برای کسب موفقیت در مسابقات برون‌مرزی احتیاج داریم در مسابقات برون مرزی و تورنمنت‌ها و اردوهای مشترک زیادی شرکت کنیم. اگر این اقدامات را انجام دهند من قول مدال المپیک را می‌دهم. به هر حال فکر می‌کنم به دلیل موفقیت در مسابقات داخل سالن آسیا فدراسیون به ما اعتماد کرده که می‌خواهد تیم ملی بانوان را به مسابقات قهرمانی جهان اعزام کنند.

این دختر موفق کوراش ایران به مشکلاتش اشاره می‌کند و می‌افزاید: در این رشته مشکلات زیادی داریم. فقط از مسئولان می‌خواهم از ما حمایت کنند و ما را به مسابقات برون‌مرزی زیادی اعزام کنند. ما جواب اعتمادشان را می‌دهیم. در طول یک سال به یک مسابقه اعزام می‌شویم و نمی‌دانیم می‌رویم که در آن میدان تجربه کسب کنیم یا برای مدال اعزام می‌شویم. در آن لحظه چطور مسابقه دهیم؟ ما باید برابر حریفانی قرار گیریم که سالیانه 10-20 بار در مسابقات مختلف برون‌مرزی شرکت کرده‌اند. بنابراین باید فشار زیادی را تحمل کنیم، آخر با سالی یک بار مسابقه‌دادن که نمی‌توان نتیجه گرفت و نمی‌توان انتظار داشت.

وی ادامه می دهد: بودجه‌ای که برای بانوان درنظر می‌گیرند, خیلی کمتر از آقایان است در حالیکه انگیزه بانوان برای کسب نتیجه بیشتر از آقایان است. من فقط یک تقاضای کلی برای ورزش بانوان دارم, حرفی که هر قهرمانی در هر رشته ورزشی به زبان آورده است و آن سرمایه‌گذاری بیشتر در ورزش بانوان است. ورزش بانوان را از آقایان جدا کنید تا بودجه‌اش جدا شود و راحت تر و بدون واسطه به امور خود رسیدگی کنند. اگر این افتد، مطمئن باشید که کل ورزش بانوان متحول خواهد شد.

/انتهای متن/